5776 resultaten.
Soms Denk Ik Dat Gij Ook Zo Zijt
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
30 ===============
===============
oude mannen
zonder tanden
ze kijken plaatjes
ze doen geen kwaad,
ze doen geen daadjes,
maar murmelen zachtjes
in hun huis vol boekenkastjes,
hun eigen gedachtjes
in parmantige praatjes,
publiceren het op plaatsjes.
zie mij, houd van mij,
begrijp me toch.
===============
===============…
vrij
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
59 spreek niet over later
dan ben ik weg uit jouw tijd
maar nu drijf ik op rimpels
water, lichtblauw getint
alsof de hemel mijn glimlach bemint
ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd
als ik terugkeer naar het stenig strand
tril ik over mijn hele lijf door een trage kou
doch je ziet mijn lach
en woon nu in het land
met de liefde waarvan ik hou…
Vervreemding
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
81 Vervreemding heeft iets
van verwildering en achterdocht
woeste, nachtelijke ademtocht
drang naar vrijheid om te leven
je hebt haar lief, die soevereine muze
maar slechts in dwalende gedachten
onveranderde momenten
en in de toekomst
waar nieuwe dromen slapen
komt ze plotseling terug
in een doorzichtige jurk
verschijnt ze op het bal
als…
Zatheid
poëzie
3.9 met 7 stemmen
1.235 Toen elke zonde tot het eind vervuld was,
Toen er geen teer geheim te schennen bleef,
Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was,
Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'
--------------------------------
uit: Kwatrijnen (1924)…
Ik vertel, zeg wat, maar vraag je niets!!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
122 Als ik iets of wat zeg
of vertel, voordraag
vraag ik niets
ook niet als
ik emotioneel wordt
of heftig, of boos
of verontwaardigd
verongelijkt
of zelfs te geestig
zelfs ook niet bij verdriet
als tranen me ontschieten
en ik hevig moet trillen
dan vraag ik niets
kom dan niet direct
met suggesties, oplossingen, verwijzingen
en zeker…
Duister van de ratten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
172 Er ligt een mooiere
zuivere beschaving
dan die van de prille vormgeving
in mijn beperkte denkwereld
op een elitaire schrijverssite
van dit groene kikkerland
waar mens en mening
waarheid mennen
de zilvervis de meeuw
in de bek leert kennen
als blauwe avond stil
de zwarte nacht ontmoet
een diepte ver van hier
in het duister van…
Opgekropt verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
148 5 u in de ochtend,
haar hoofd bonkt.
Gedachten roepen als schimmen
met open mond.
Woorden verstommen
rond verleden pijnen:
" heb je het nu nog niet geleerd?"
Terwijl haar weten verdwijnt,
het kleine kind in haar
verdrietig wegkwijnt.
Haar handjes kloppen
tegen de opgetrokken muren
beklad van beelden rond niet begrepen zijn.
Er…
Nachtwoud in een zomerdroom
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
168 Vertel het niet aan iedereen
er is geen noodzaak of urgentie
om de twijfel te verdragen
alsof ratio aan erosie onderhevig is
de prille gedachten over liefde
veranderen in intense emoties
alleen in de nacht van het zwoele nachtwoud
een nieuw hoofdstuk uit een oud verhaal
redelijk verstand getrouwd met dwaalgeesten
beschrijf me hoe de liefde…
Falende psychiater
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
109 (voor Arminda Aberastury Fernández)
Jij wist tot diep in de ziel van kinderen te kijken,
maar jouw eigen kinderziel bleef een mysterie,
je kon de kern van jouw leed niet meer bereiken,
ook niet met andere psycho-analytici,
zoals de beroemde Sophie Morgenstern en Melanie Klein.
voor wie jij als een ambassadrice fungeerde,
maar je vergat de…
NIET KLAGEN
poëzie
3.6 met 12 stemmen
7.066 Niet klagen
Maar dragen
En vragen
Om kracht.
Niet zorgen
Voor morgen
Bij vallende nacht.
Niet beven
Voor ‘t leven
Gegeven
Van God
Maar ‘t heden
Besteden
Naar plicht en gebod.
Niet dringen
In dingen
Door niemand bevroed.
Tevreden
Te treden
Bij ‘t licht op het pad
En de lamp voor de voet.
----------------------------------…
zich thuis voelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
117 waar heb ik ergens gewoond zo dacht ik zo vaak
natuurlijk heb ik altijd onder een dak geslapen
en ben nimmer de deur uitgezet
toch was mijn jeugd er een als velen
zeker niet gekooid, maar de eigenwaarde
is door een gang langs wisselende paden
veel later door mijn opstuwende ziel gered
.
vaag blijft mijn wezen in kennis van het vroege
het moet…
Opbiechten
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
155 ik ga graag naar bed, zo tegen mijn vast moment
tevreden ben ik meestal over wat ik heb gedaan die dag
een gevoel waaraan mijn "zijn" in vrede is gewend
het "oog op morgen" maakt vaak van oud nieuws gewag.
ik merk dat des nacht als ik even uit mijn bed mijn benen strek
en ik middels de radio met een andere stem word verwend
zoals het leven…
Onmogelijk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
112 De vrouw op het Venetiaanse balkon
glimlacht naar al haar bloemen en planten,
de kleuren worden tropische papegaaien
die haar reine lichaam al fladderend bedekken
iedere tepel lokt als een luxe bonbon,
hij bewondert haar oerwoud van alle kanten,
maar rondom haar zwemmen witte haaien,
zij laat al haar aanbidders genadeloos verrekken.
In…
onderweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
110 steeds meer zie ik in de ander mijzelf
en minder de mens in zijn of haar kunne
ik zeg niet dat alles vergrijsd of verdord mij toeschijnt
neen, ieder die ik ontmoet wil ik de eigenwaarde gunnen
en daarbij liefde overmatig aangelijnd
ik zie mijzelf in een spiegel die hij, zij of het mij voorhoudt
en ga af op mijn intuïtie en/of ervaren gevoel…
IK BEN HONDSMOE EN DE SPULLEN ZAT!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
210 Ik ben hondsmoe en de spullen zat
ik werk als een paard
met mijn eigen paard
met mijn eigen lijf en leden: vooral m'n handen
en bovenal vindingrijkheid
in het tillen, sjouwen en ordenen
van mijn volkstuinspullen en de tuin zelf
want het zijn m'n eigen spullen, mijn eigen volkstuin 'Casa Giulia'
uit een ver en kort verleden; gekocht 2008…
wederkerigheid
netgedicht
2.3 met 10 stemmen
188 soms aanvaard ik eigenlijk het alleen zijn
steeds meer en heb ik vrede
in mijn bestaan,
natuurlijk negeer ik niet het unieke gemis
.
vaker spreekt in mij ook de rede
die er op duidt de huidige weg te gaan
zoals die zich reeds allengs ontvouwt en
al meedragend een onvervangbaar zielenbestaan
.
in de omgang met de andere mens
vind ik meer…
Wijze van zien
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
284 Wat je echt niet wil zien
daar sluit je je voor af,
blindeer je zienderogen
zelfs het geluid waarmee het corrumpeert.
Eindelijk schouw je zielsscherp:
met een helder vermogen benoem je
de dingen waartoe ze zijn ontworpen -
het voorbeeld maakt ons eeuwig jaloers -
Mensen zijn in wezen ware schatten
mits ze zich niet onder- of overwaarderen…
Als het nog niet telaat is.
netgedicht
1.7 met 6 stemmen
184 de dag waarop alles kan veranderen
de dag die je leven kan redden
maar door wie?
door jezelf —
of door een ander?
wil je het eigenlijk wel veranderen,
of ben je akkoord met hoe het nu gaat?
of… ben je bang —
bang dat er iets verandert
wat je niet wilt dat verandert?
kan je die verandering wel aan
of breekt ze je,
laat ze je langzaam…
dreigende tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
146 de dagen glijden uit zijn handen
verdwijnen in de mist van vergissingen
het spiegelbeeld
verraadt
wie hij moest zijn
nu houdt hij het nu vast
om niet verder weg te zakken
of te moeten vrezen
vrezen voor een terugslag
een terugslag met gevolgen
een terugslag als een moker
die alles kan breken
wat tot nu is opgebouwd
het is de wilskracht…
Paris s'éveille
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
234 In een gistend Parijs aan de vooravond
van het revolutiejaar achttien achtenveertig
droom ik 's nachts na een
wandeling
door een donkere schacht
een lange tunnel - alles is
even duister
als in dat ziploze ritsloze nummer
in een coupé in een trein
als een kluister
dan, aan het eind, kom ik aan
op een plein
de straatstenen al…
Universele Sterkte.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
248 Azuurblauwe torenhoge einders lonken en wenken, schenken onvoorwaardelijk mild, zachtjes lief hebbend immer
Oneindig weids veel belovend breedspectrum universum respecteert grandioos de grootse minus
Wat je voor de minste van de mijnen deed, deed je om Mij, me steeds dankend indachtig, gigantische Liefde compleet
Elk levend ademend wezen, uniek ook…
't Menselijk verstand.
poëzie
3.8 met 6 stemmen
2.742 Wat is des mensen geest beperkt! -
Hoe lang, hoe zwaar hij zwoegt en werkt,
Hoe vlijtig hij doorzoekt, hoe kloek hij is in 't gissen,
Van niets is hij gewis, niets weet hij in de grond.
't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen,
Waar in nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond.
Dat vrij de toorts der wetenschap
In…
Te Dikke Vingers
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
255 begonnen met vormpjes in een speeldoos te steken.
leren lego te ontrafelen – hoe je een perfect plan moet volgen.
geniepig snoepjes stelen in de winkel.
en daar was je eerste fiets,
niet de jouwe, maar nu wel.
oh, een brommertje?
hoeveel wil je er hebben?
een auto – dat was speelgoed
voor grote kindjes.
en op de rommelmarkt stond ik
met…
Vraag een generaal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
259 Vraag een generaal of hij genoeg wapens heeft
Hij zal hightech drones willen, duizenden
Vraag een generaal of hij genoeg manschappen heeft
Hij zucht, onderbezetting, nauwelijks gamers
Vraag een generaal wat de bedreigingen zijn
Ga er goed voor zitten, hij zal ze allemaal noemen
Vraag een generaal naar zijn sneuvelbereidheid
Die is groot (al…
zwarte vleugels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
248 gevallen in de duisternis van het leven.
geen bodem, geen einde, alleen vallen.
de stilte kneep mijn longen dicht,
de schaduw hield mijn hand vast.
opgestaan in een hemel die niet de mijne was.
een plek van licht waar ik niet hoorde.
ik was ontsnapt,
maar met de geur van as in mijn vleugels.
mijn zwarte vleugels — half geplukt, half verbrand…
De marionet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
230 Als ze kon
Zou ze dromen
Toekomst bouwen
Vleugels vouwen
Of simpel stap voor stap
De morgen ontdauwen
Als ze kon
Zou ze – al was het maar even
Uit dit aangelijnde leven
De wijde wereld in stappen
Die ze enkel kon aanschouwen
Als ze dromen kon
Schoof ze de gordijnen voor haar ogen
Dicht- of open met haar eigen handen
Zou ze buigen…
Tussen liefde en kanker
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
216 Tussen Liefde en Kanker
Zes letters.
Zes letters.
Zes dodelijke letters.
Letters die je leven binnenvallen,
zonder aankondiging, zonder genade.
Letters die je wakker maken
uit de droom die je leven heet.
Zes letters.
Niet zomaar klanken.
Maar kogels.
Onzichtbare kogels,
gericht op je lichaam,
op je hoop,
op je toekomst.
Zes letters…
interspectrale introfodi
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
207 hij had een gat gegraven
niet op het strand
zoals zijn ouwe ik soms deed
maar in zichzelf
in de breedte
de diepte
dat kwam later wel
nu ging het om de stilte
de lang verlangde leegte
van het gekozen moment
en het genot
dat niemand een voorstelling had
van de grot
waarin hij alles vergat
wat er niet toe doet…
Naakte waarheid
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
228 Denkt stilletjes terug aan een toen
een vroeger uit een ver verleden
de woorden-zwerver in zijn onderbroek
zijn oude bril beslagen voor zijn ogen
een brok verwijten in zijn stille denken
nu de zilveren spiegel boeken schrijft
hij niet langer kan ontkennen
dat de waarheid meer beklijft
dan het toneelstuk van beminnen
zijn antwoord is…
Tussen ons zijn ik en jij
netgedicht
3.9 met 32 stemmen
561 Een papegaai spreekt over waarheid
de snavel moe door eigen retoriek
vanaf het moment dat je inziet
dat ik iemand anders ben dan jij
tussen depressies en droeve wanen
nabij zoete dromen en wild verlangen
vanaf het ogenblik dat je begrijpt
dat jij iemand anders bent dan ik
voorbij alles nabij het tegenlicht
ben ik echt met mijn vedergewicht…