Alle inzendingen over psychologie

Hersenschim los van de realiteit zij geeft zich over aan het niet meer weten het bevatten van dat wat haar overkomt De psyche aangestuurd door het brein een mysterie beeldend en talig tricky soms een kloof achterlatend tussen waan en werkelijkheid…

God Gordon, dit ben ik of te wel dit is mijn lijf, pik, dit is mijn kick kreeg sterk tegenvallende kijkcijfers 't SBS 6 publiek kent hem nu wel niets vernieuwend, dikke lul stuitende eigen reflectie op z'n (p)ik hijzelf houdt het nu voorgezien geen Dubai, geen Blaricum, maar... op z'n levensblaren in Laren in het Rosa Spierhuis als…

Jantje zag eens pruimen aan voor ganzeneieren in de schoot zijn vader had niks met the facts of life, schoon hij ze hem verbood mijn neefje Jan is niet adhd gediagnostiseerd maar zijn adénohypofyse scheidt peptiden af in rood hormonen die bij toeval via 'n omweg in de bloedbaan van z'n brein terecht gekomen zijn een kortsluiting…

Ik leg de koord In de kofferbak Het terras zeven hoog Ik sluit het schuifraam De koord mag nooit Binnen hangen Blijf voorbij Openstaande Ramen lopen…

Was je bevriend met een narcist Dan was de vriendschap over voordat je het wist In de eerste instantie leuk en charmant Later gemeen en veel trammelant Alleen zichzelf is belangrijk Motivatie van de ander Is van geen belang Enig medegevoel is de narcist vreemd Mocht het toch binnen geraken Dan zal hij er altijd voor waken Nooit de…

De Adolescent Zoeken naar z’n eigen ik In een wereld vol onzekerheden De zoektocht is een lange weg met vele kronkels Maar uiteindelijk is er de stip aan de horizon…

Onder zilvergrijze abelen, Toen ik langs de stichting reed, Zaten arme, kranke zielen In hun stijf, éénvormig kleed; Wezenloos, een rij van beelden, Staarden zij het leven aan, 't Leven dat hen eens bezielde, Thans niet meer door hen verstaan. Uit hun midden rees een jonkman, Fors van bouw, gespierd en kloek. Om zijn slapen wond de waanzin…

Soms voel ik me een bouwvakker Stevig met het onderhoud Van huis, tuin en keuken Soms voel ik me een huisman Stevig met de (af)was Van vandaag en gisteren Soms voel ik me een Koning Sierlijk soms zelfs protserig Voor en boven m'n omgeving Soms voel ik me een slaaf En soms ook verslaafd Aan dat wat niet goed was en is Soms voel ik…

Een blikseminslag heeft jammerlijk snachts In samenspanning met wind en regen De electriciteitstoevoer onverwachts Lamgelegd en nu zie ik ongenegen Geduld oefenend vanaf het balkon neer Op de grazende veestapel in het dal Met nevel nog bedekt en apprecieer Hoe hun tongen maaien en een aantal Reigers zich bij de kudde voegen stil Contrasterend…

Het zwakke, het minderwaardige, het onbevruchtbare had nooit je voorkeur. Jouw hang was naar de boom in bloei, naar de volle stokroos. Niet naar de natte herfststronk. Jij hield alleen van leven als het ontluikt en als het nog onweerstaanbaar is. Leven dat als een vinkenslag naar de keel welt.…

Breng mij, zachte Eenvoudigheid, Waar de stulp uw schreden beidt, Die de wijnstok half omvangt; Daar de bloeitak over hangt. Leid mij tot uw klein gezin, Als een trouwe jonger, in; Doe mij, luistrend naar uw mond, Waarheids echte leerling kond. Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oog een bont vertoon,…

Keert de stilte om me heen terug en krimpt alles buiten mij? En mijn innerlijk telkens ook, hebben alle mensen dit gemeen? Het moet een verslavende vrijheid zijn die ons verblindt, maar ik zal geen angst kennen, oh nee! "Wat goed is, is immers ook goed voor mij!" roep ik uit om mezelf te kalmeren De schemering laat romantiek achter…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Het zal je nooit verlaten het verslavende maar je kan het laten staan, gaan zie dat elke keer als een overwinning op het leven, op jouw leven vier dat met de puurheid die jij bent en wilt blijven Blijf primair open naar jezelf in ‘meetings en greetings’ zoek je (ont)spannende unieke ik dan zoek jij vanzelf de verbinding met die ander…

Mensen kunnen het heen en weer van me krijgen dat begrijp ik, zeker nu ik rijp naar maximale volwassenheid Ik ben van het heen en weer, keer op keer Dan hier, dan daar, dan los, dan vast dan zus, dan zo, dan dit, dan dat Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat Want ik sta steeds weer op Opperderrrrrpop, pleurt op ik ben zelden mat…

Er ligt een zinloze verpozing van tijd en ongeduldig wachten in de kleedkamer van de dood in de geurloze tussentijd schrijf ik je nieuwe verhalen sinds jouw laatste onbedorven brief gingen er boekdelen verloren zoveel tijd is er verstreken met jouw leugens en bedrog ik moest mijn laatste bezit verkopen heb zelfs geen kleren voor mijn lijf…

ergens diep in mij ligt een sleutel maar ik kan er net niet bij ter ontsluiting van en om te ontdekken wie ik eigenlijk ben van een afstandje kijken en onder ogen zien wat ik van mezelf niet ken met het gevaar te stuiten op minder mooie verhalen en in een bos vol van emoties te verdwalen maar is het wel nodig al dat gegraaf in je diepste…

Onbedacht, Slaat geen acht. Het Beest treedt in zijn makkers bloed En weet van schrikken noch van mijden, Gelijk het onbedacht gemoed; Al sterft zijn naasten aan zijn zijde, En dat hij ziet een kwade vrucht, Noch geeft hij zich niet op de vlucht.…

Onrust en donker alomme, Bang als een dove-en-stomme, tastend als blind ga ik omme - Waar is mijn staf? Ik lijd en moet velen verdrieten, ik geniet ook en doe wel genieten, maar alle vreugd zie ik vlieten in een graf. Ik weet wat allenig mij rust geeft, wat mijn angsten gesust heeft, als 't kind dat Moeder gekust heeft Vóór de nacht.…

Mijn leven vloot als ijle mist, In onvervuld verlangen; Die naar tonijnen heeft gevist Vermocht slechts bot te vangen. --------------------------------------------------- uit: Heer, bewaar de kattenmepper (1983)…

Er blijft een grijze wereldtaal aan de veel te diepe afgrond van mijn geheugen hangen om stille getuige te zijn van het feitelijke mezelf zijn tegenover jou Ben jij het? vraag je mij en ik kan je geen antwoord schuldig blijven in de rijkdom van jouw stilte is mijn zwijgen een lichaamstaal.…

Ik sta als Mozes, vóór 't Beloofde Land. Ik zie 't van verre en mag niet binnengaan. Ginds, aan mijn voeten, golft het gulden graan; Vroom ruist het woud: "God doet zijn woord gestand." Ik bal de vuist en klaag u, Jahvéh, aan, Verberge u ook een koopren wolkenwand. Zwaar, op mijn schouder, valt de onzichtbre hand En straft mij streng voor…

Je moet gewoon je eenzame gevoel ombuigen, affirmeren Weet je. Zoals je missen ook met een ‘P’ kunt schrijven. Als in ik moet? Ja.…

Door de wind wordt het steeds weer opnieuw gefluisterd, er is altijd hoop als jij maar goed luistert. Zelfs een regendruppel tegen jouw raam, kan aanvoelen als een warme traan. Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet, die laatste tranen willen wij mensen liever niet. Maar zij horen ook bij het leven, want zonder hun…

Niets kan je weerhouden in diepe stilte van het zwijgen naar nieuwe leegte te zoeken je zit vol met emoties hormonen gieren in je keel je moet het kwijt niets houd je tegen om de werkelijkheid in stilte te verkennen nu het vele nieuws om aandacht roept is niets tenminste iets dat niet zomaar uit een waarheid de meest onzinnige…

De diepe angst van homo sapiens is vrees voor 't grote zinloze luchtledige het zwarte gat het niets zinledige dat is de angst er niet te zijn als mens Kan hij zich wapenen, verdedigen existentieel poserend voor de lens z'n grijns of glimlach heeft iets van dat snedige hij lacht zijn doodsangst weg - er is een grens Zijn leven…

leren dat uncle oom betekent afleren dat uncle oom betekent afleren dat uncle niet oom betekent katten kun je alleen maar dingen afleren afleren op de tafel te springen afleren op de tafel te springen ook tijdens je afwezigheid afleren dat uncle niet oom betekent afleren dat uncle oom betekent niet omdat je ze niet kunt leren dat uncle oom…

Topzieke rups, in 't stijgen Van blad op blad, van steel op stam, Denkt ge eindlijk te verkrijgen Het veld van blauw, de witte vlam? Te hoog! Ge kunt niet keren! Hangende aan hoogste top, Geeft ge, in verdwaasd begeren, Nog eens u op. -------------------------------------- uit: De getilde last (1927)…

Probeer maar eens te zeilen met wind en stroom tegen Ik ben een steen een rots van van eenzaamheid Tegen betaling houdt iemand me vast als ik in bed lig te krijsen Ik heb pijn en ben alleen angst eet mijn ziel op De steen is het heelal ik ben een steen in de woestijn Toch groeit er mos ik bekommer me om het mos Soms brandt…

Wie is zo sterk dat hij de chaos temt? Wie kan het leed zien zonder schreiende ogen? Niet wij: maar juist daarom voelen wij ons voorbestemd Tot rustloos pogen. Gij en wij saam, wij moeten doen, Niet overwijs, niet over-koen, Naar ons vermogen. Wie waarlijk leeft, heeft in zijn hart Een onvernietigbare veer, Een stille kracht, die iedere…