5734 resultaten.
Horror vacui
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
51 De diepe angst van homo
sapiens
is vrees voor 't grote zinloze
luchtledige
het zwarte gat het niets
zinledige
dat is de angst er niet te
zijn als mens
Kan hij zich wapenen,
verdedigen
existentieel poserend voor
de lens
z'n grijns of glimlach heeft
iets van dat snedige
hij lacht zijn doodsangst weg -
er is een grens
Zijn leven…
TEKENWERENDE REEKS
gedicht
4.0 met 3 stemmen
4.659 leren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle niet oom betekent
katten kun je alleen maar dingen afleren
afleren op de tafel te springen
afleren op de tafel te springen ook tijdens je afwezigheid
afleren dat uncle niet oom betekent
afleren dat uncle oom betekent niet
omdat je ze niet kunt leren dat uncle oom…
Topzieke rups
poëzie
3.0 met 3 stemmen
665 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
123 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
Gij en wij saam.....
poëzie
3.0 met 10 stemmen
2.735 Wie is zo sterk dat hij de chaos temt?
Wie kan het leed zien zonder schreiende ogen?
Niet wij:
maar juist daarom voelen wij ons voorbestemd
Tot rustloos pogen.
Gij en wij saam, wij moeten doen,
Niet overwijs, niet over-koen,
Naar ons vermogen.
Wie waarlijk leeft, heeft in zijn hart
Een onvernietigbare veer,
Een stille kracht, die iedere…
IS HET WAKEN, IS HET DROMEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.718 Is het waken, is hert dromen
Heimlijk zuchten, vurig minnen,
Dwaas de driftenstrijd des levens
Alle stond te herbeginnen?
Bang te blikken als een weekling
Naar de wenken heurer ogen,
Of te dwalen, droef te peinzen:
Word, ach, word ik niet bedrogen?
Is het waken, is het dromen,
In de roes der vlammenkussen,
’t Manlijk handlen, ’t krachtig…
Aanvulling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
52 Soms is een aanvulling op zijn plaats.
Soms krijgt een afkeuring ook zijn plaats.
Woorden die tekort schieten.
Zo Kort…
HALTE EDE-AMSTERDAM in BENIDORM
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
36 Benidorm
De Engelsen vallen me op
Luid lallend, brallend, brullend
En 1maal in een gehandicaptenwagentje
Verstappen ze zich voor de 1ste plaats van de Grand Prix
Benidorm start
De Nederlanders vallen me natuurlijk ook op
Ik ben er zelf 1
Soms aan de kleding
Maar veelal aan een flard van een gesprek
Benidorm boulevard
De palmbomen…
Resetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
75 Jezelf resetten
Hoe doe dat…
Goed slapen,
vakantie, reinigingskuur,
kerkbezoek,
goede film of boek,
boswandeling,
opgesloten zijn,
op onbewoond eiland zijn
Alles opschrijven...
Wat valt onder alles?
God danken
Alles en iedereen bedanken
Van alles wat?
Sterven en opnieuw geboren worden?…
Stukjes van het venster
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
75 Ik Ares moedige zoon van Zeus en Hera
god van oorlog en geweld
iemand moest het zijn
ik spuw vuur als mijn paarden.
Dit is de arena waarin jullie en ik hetzelfde
van mijzelf zien en weten
De Anderen zeggen: hij is impulsief
ontembaar wild zijn naam draagt
de geur van bloed. Hij vindt iets anders
van zichzelf dan wij.
Dit is mijn blinde…
zee in zicht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
39 één druppel nieuw licht
maakt
een nieuwe dag
één druppel voor
grensverleggend
nieuw leven
één druppel slechts
draait
een leven om
één druppel
in de woeste zee
en
ik hoor hier en nu
de druppel vallen
en zie
de zee zoals ik
die nooit eerder
zag
maan verbleekt, blijft wel
tussen de wolken staan,
maar toch
één druppel…
niet meer in de wikkeling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
84 Hij mag niet teveel prikkels
het is beter voor hem
om op zijn kamer te blijven
Nee breng hem maar niet
naar de huiskamer
hij krijgt het eten op zijn kamer
Vijf zwijgende mensen aan tafel
waar spaghetti bolognese
wordt uitgedeeld
Een vrouw aait haar poppenkind
op zijn eigen kamer
dat is beter voor meneer
Een ander woord voor in…
Als je niet buigt word je gebogen
gedicht
4.0 met 9 stemmen
4.095 Als je niet buigt word je gebogen,
o, wees maar niet bang, je wordt gebogen, het buigt je, het drukt je met kracht neer.
Je wordt door iedereen verlaten, ja, door jezelf.
Wees niet bang, het is snel voorbij met het gekloot.
Want gekloot is het en het wordt niet beter.
'´t Is voorlopig nog toekomstmuziek,' luilakt de radiopresentator…
In een ander
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
47 Ik kan enkel zwijgen
Of naar diepgang neigen
Wachtend op wat ik nu niet weet
Terwijl onzekerheid aan die onwetendheid vreet
Warmte kan mij doorheen de dag dragen
Terwijl gelijktijdig de zon
Aan de ziel wil knagen
De mens is een dobbelsteen met zes vlakken
Wat moet ik werpen
Om mijn toekomst te pakken
Ik schud aldoor met verwarrende…
ER ZIJN PLAATSEN WAAR JE NU
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
138 je liep door deze straten,
je probeerde, je dacht, je ontstond.
er zijn plaatsen waar je nu nooit
er zijn tijden waarin je eens ooit
je weet niets meer, maar je wás.
je droeg de blauwe diamant, dat is je ziel
op eigen handen door de tijd.
wat ik wil zeggen: het leven gaat door,
om de honderd jaar moeten de paleizen
branden, de dolende…
Nieuw leven
netgedicht
4.0 met 65 stemmen
690 Je oude zelf weer worden
Maar je oude zelf is niet meer
En dat is maar goed ook
Want waarom zou je terug willen
Naar wat al bekend is
Wat al geweest is
Wat al was
Je nieuwe zelf is je toekomst
En die verandert iedere dag
Ieder uur
Iedere minuut kun je opnieuw beginnen
Kun je jezelf opnieuw uitvinden
Creëer je een nieuwe jij…
Ik neig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
43 ik neig almaar meer naar 't rustieke
in denken, doen en laten
ook wel in proeven van 't leven
waarbij de kern een lichte schaduw kent
zonder voor zuiverheid onder te doen,
het oorspronkelijke laat zich niet verlaten
het is als een stilte die een kamer vult
en al het aanwezige rust in hout, steen of glas
alles vertelt zo een eigen verhaal…
beschouwing
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
48 als iemand denkt
dat hij iets voorstelt
dan ligt dat louter
aan hen zelf
de naar eenvoud
neigende nederigheid
is hen vreemd
wanneer iets het
voorstellingsvermogen
ver te boven gaat
blijft het zelfbesef
dikwijls ongrijpbaar…
Het meisje dat verdween
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
79 Ik hoef niet te eten,
Zei ze, ik leef van het licht -
Een glaasje water
Is voor mij genoeg.
En ze at niet,
Dronk alleen water
En bleef leven.
Dunner en dunner werd ze,
Tot ze op een dag in de klas
Hier bij mij vooraan
In de mouwen van
Haar trui verdween.…
Mentaal manipuleren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
63 Hij was een man van fifty schades of grey
Zo had ze tot haar spijt moeten ontdekken
Hij raakte haar op zeer kwetsbare plekken
Hij was een gaslighter, zij prooi in spe
Hij was een man van vijftig tinten grijs
Zo had ze spijtig moeten concluderen
En steeds opnieuw wist hij haar te bezeren
In hem bevroren vlakten, gletsjers, ijs
Zijn…
van 't brood eten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
29 de woorden zijn er eerder
daar waar aards voedsel gewoonlijk passeert
de geest en gevoel dringen zich op
hier strijden behoeften opdat inzicht wordt geleerd
welke type speeksel draait dan aan de knop
het moet gezegd
dat het een persoonlijk aansturing kent
soms neemt het graan de leiding
terwijl de ziel kiest voor haar moment
het vraagt…
Verdrieten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
31 Woorden worden begraven
blz worden blanco blad
letters worden verlaten
zonder hun lijnen
voelt ze naakt ...
Ze ontkleedt zich van zinnen
nestelt tss de versnipperde hoofdstukken
het kaft als deken
voelt zo volmaakt...
De punt comma´s dansen
raken de einders op de notenbalk
geen mens zal weten
hoe diep of hoog haar dalen
haar ziel…
Verwantschap
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
43 een stevige wind waait
en stuurt jouw blik naar de einder
tussen fier fladderende haren, recht vooruit,
naar het onomkeerbare, welke nimmer draait
.
doch je ziel volgt niets anders meer
als men waarlijk op de liefde stuit
die onweerstaanbaar is en al wat aards is dooft.
waar vuur en vlam weer worden verenigd
zo die al voor ieder in de eeuwigheid…
als men vruchten wil dragen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
43 soms schuurt iets aan mijn ego
jarenlang is die opgebouwd
iets minder lang blijkt hij te hebben gerouwd
het ging al fout bij het hanteren van lego
ik bouwde kastelen en droomde van een prinses
onbewust wilde ik de wereld vormgeven
dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les
het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven…
Op een zekere leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
39 Vaak in de ouderdom
herken ik iets van de ziel
van mijn vader, toentertijd
toen hij doorheen zijn laatste jaren drong
Nu begrijp ik dat hij
in de fase kwam en doorleefde
dat er nog een grens
van loslaten bestaat
Men groeit verder weg van zijn nageslacht
er is nooit daarover gepraat,
ik had er zelf nog geen weet
van nóg een atmosfeer…
Zwartoog
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
69 Stilte beweegt in stilte
sober in zichzelf gekeerd
leegte daagt leegte uit
veroordeeld tot niets.
Weemoed
zichtbaar
melancholiek
verblijft in
een brief.
Neem de heldere zon
desnoods de slapende maan
zeg je in verlaten taal
die zich uitstrekt
aan de horizon.
Het zwartoog kijkt
in leegte van een afstandelijk hart
woorden zijn geen…
Wakker liggen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
30 De nacht neemt, traag en stil,
onherroepelijk bezit van de dingen,
doet levendige kleuren verdwijnen,
maakt alles ondoordringbaar en kil.
Als ik, wakker liggend, minder zie,
dringen geuren zich meer op,
evenals geluiden, overdag verscholen
in een omvattende chaotische melodie.
Vervormd door de tijd
komen herinneringen boven drijven,
die…
Laatste strohalm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
41 Voorafgaande aan
het bijzondere moment
dat tot een hoogtepunt zou leiden
ging hij geheel onverwacht
een nederlaag tegemoet
historisch in zijn verslagenheid
Er waren angstige dagen geweest
van grote twijfel in de buurt
waar de groene bomen zwegen
en natte regen alle talen sprak
Sprakeloos was hij geweest
in al zijn nederigheid beledigd…
De sprong
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
38 Als de grond drassig is
van tranen
spring ik over de plas
Er spat nog modder op
Ik veeg het af
en loop door in ferme pas
Als de grond droog
van zonnestralen
verharding geeft op paden
houd ik in
om stil te staan
me te beraden
hoe in hemelsnaam die sprong
zo licht, zo soepel
genomen leek
Omdat ik niet ontweek?
Omdat ik ergens…
PTSS
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
57 Hij uit het niet, maar 't ligt op de loer,
angst, opgekropte woede,
spanning die hem wakker houdt
en constant op zijn hoede.
Hij voelt zich schuldig, schaamt zich zo,
vindt niet de woorden dat te zeggen,
hij denkt dat hij tekortgeschoten is,
maar hoe dat uit te leggen.
In de groep zijn woorden niet nodig,
voeren ze dezelfde strijd,
gedeelde…