In bloedverzachtende doortastendheid
netgedicht
In bloedverzachtende doortastendheid,
welteverstaan: “Zie de kapitein
achter bergen aan blijven gaan!”
En suizen deed ’t:
tekort schoten woorden na elkaar,
vervaarlijk opeenvolgend,
uit zijn comfortabele ruimte,
uit zijn sprekende mond
die verzuimde te pruimen
wat de wereld aanbood,
nooit echt inbond, doch
niet echt van zich afbeet…