Stad boven wolken / Stad onder de wolken
netgedicht
Morgen tikt de klok weer hetzelfde uur,
de dag waarin jouw licht verdween —
toch brandt dat licht nog steeds in onze harten
een warme vlam die nooit helemaal dooft
alleen misschien ons anders schijnt.
Danny, in lentes nog jong, viel jouw stem stil viel
maar jouw lach woont nog in de keuken en in kieren van de trap;
je bent onuitgesproken de…