14 resultaten.
vlinderprinses
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
629 compleet af
kostbaarder dan goud
de liefste ukkepuk maakt
groot is het wonder
van liefde en licht
geschapen in moeders schoot
dat vertederend en zacht
in de wereld van morgen
tot zonnestraal stromen mag
daarover zingen vogels
in fluisterende wind
terwijl dartel en blij
Vlindertjes ons de naam vertellen
waarnaar jij luisteren mag
yara…
Redding
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
439 De nacht is gevallen,
een droom die blinkt.
Steeds weer hoor ik een stem,
een stem die zingt.
Een zacht gezang,
zo rustig.
Maar plots is alles guur
en laait er een helder vuur.
Een vuur stralend rood,
maar zo koud als de dood.
Uit het leven gedreven,
angstig benauwd,
door een duivelse stem, verraderlijk,
gevoelloos en koud.
Weer…
Verbonden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
712 Ik zoek het geluk, het licht,
maar ik kan het niet vinden.
Het donker belaagt mij,
ik kan me niet binden.
Ik blijf hopen
en drijf me door de donkere, dichte mist.
Het licht vindt mij
en eindelijk ben ik verbonden.
Verbonden met het licht,
verbonden met het geluk!…
Ik wil vergeten
netgedicht
3.9 met 12 stemmen
798 Aan de stille vlaktes
Waar het einde onzichtbaar is
Waar de diepte onmeetbaar is
Neem ik mijn gevoel waar.
In de holle lucht
Waar zuurstof verankerd ligt
Aan het bestaan in het niets
Tracht ik het te achterhalen.
In het hier en nu
Met een vlaag van verlangen
Naar datgene wat is vervaagd
Weet ik wat ik mis.
Mijn handen uitgestrekt…
een haiku
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
528 Zwarte nachten over
Geschreven in de lucht
Met gouden handen…
Onbegrepen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen
578 Wat de slopende nachten mij brengen
zal nooit iemand te weten komen,
omdat ze het wel kunnen horen
maar nooit zullen begrijpen.…
Mijn pad
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
280 Onzichtbaar voor ieder ander
Beloop ik mijn zelf gecreƫerde wegen
Ontworpen en ingekleurd
Met zwart bloed en rode stenen
Tijd ben ik verloren in de ruimte
Die is ontstaan bij het maken
Van alles dat nooit heeft bestaan
Lang gewacht en zoekgeraakt
Grenzen verdampen in de lucht
Bij het trekken van verbanden
Tussen wat ooit is geweest en…
Het einde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
569 Een storm van gevoelens en
schreeuwende gedachtes
maar enkel de klanken van
de doodse stilte die volgt
Zwijgzaam stopt de zon
plots met schijnen en
vinden eenzame tranen hun
weg naar de kille grond
Beetgenomen door het donker
verstrikt geraakt in mijzelf en
de hoop verloren met de tijd
Omarm ik mijn verlossende einde…
Vertrouwen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
466 Mijn schuilnaam gegeven
uit blijk van vertrouwen
als enige krijg je te lezen
wat er zoal in mij omgaat
Hoop wel dat je goed beseft
dat het slechts gevoelens zijn
wat ik met dichten uit, vat
het dus niet te zwaar op
Leuk vinden doe ik zeker om
te horen wat je ervan vindt
maar weet wel, ik typ liever
dan me verbaal te moeten verwoorden…
Nacht aan zee
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen
739 Aan het water staat een meisje
een jaar of vijftien, hooguit zestien
Diep weggezonken in gedachten
proeft ze de leegte om haar heen
Donkere haren hangen treurig
langs haar natte wangen
Ogen rood en opgezwollen
beschenen door het maanlicht
Woeste golven trekken haar aandacht
Lijken haar mee te willen nemen
terug naar de verre horizon. Aarzeling…
de weg omlaag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
254 eenzaam slentert ze door
donkere en verlaten straten
met hangende schouders en
een hart vol pijn.
afgesloten van de wereld
en immuun voor aanrakingen
aan morgen denkt ze niet
voor haar is vandaag lang genoeg
geen enkel doel voor ogen
en niet wetend wat ze wil
brengen haar emoties haar
daar waar ze nooit wilde komen…
ongeschreven gedicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
293 Zo graag zou ik een gedicht
willen schrijven dat tranen
over jullie wangen laat lopen
Die jullie de diepste pijn laat
voelen op plekken waarvan
het bestaan nooit geweten is
Zo'n gedicht die jullie meesleurt
in momenten van doodsangst
en jullie op het einde doet hopen
Maar woorden schieten tekort
in een overvloed van emoties
en zo blijft…
Stilte na de storm
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
428 verlaten ruimte, gebroken spiegel
rode lippenstift, oorbellen ernaast
spoor van vers bloed en tranen
vergeten uit te wissen in alle haast
omver gelopen stoelen, horen als
verlamd de akelige stilte aan
zo snel mogelijk weg van hier
is er de laatste ogenblik gedacht
verlaten ruimte, ongezien geweld
reflectie van vernietigende woede
- maar…
Wat dan?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
218 Wat als de nacht je zodanig sloopt
je vurig het licht van de dag wenst
Wat als je in de morgen breekt
hopend op de rust van de avondzon
Jezelf door de middag heen slaat
Wensend op de stilte van de maan
En je in de avond op zoek gaat
Naar het vroege ochtendlicht
Wat als je `s nachts niet kan slapen
Met de gedachte aan een nieuwe dag…