Alle inzendingen over zeekraal

ik ken nog het gevoel van golfjes op de zeebodem klei tussen mijn tenen waad door kreken zoek naar kwelders na de doorbraak met de brakke handen open, zodat ik vangen kan zie de stormvogel hij wenkt…

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

het schor ziet dor slikplaten sudderen na weer een vloed zeekraal is scheutig op overgangsplaatsen paaltjes markeren de grens, wit bescheten bieden zij plaats aan vluchtige bezoekers zon zaait weer armoe de bodem zal scheuren onder vluchtend gekrijs steltlopers priemen en drillen de bodem leeg tonen hun stuit, brutaal is hun uitzicht…

Alles wordt hier afgezet het vergezicht dempt oorverdovend stil het slijk der aarde in slenken opgehoopt waar lamsoren lopen te grazen genomen eet men zeekraal met vers is iedere naam in het zeezout omgeven hiert baart men zorgen naast geluk en paart er slik aan schor in die gedachten heel wad geboren in alle rust is dit in mist…

Sinds er mensen wonen aan de boorden van de Schelde hebben ze zich gevoed met wat de rivier hen bood Vis, kreukels, krabben, kreeften, lamsoor, zeekraal, garnalen Eiwitten, vitaminen, mineralen De landoogst kon mislukken, het vee ziek en dood Oorlog kon alles vernietigen maar de rivier behoedde voor hongersnood Helaas, het is gedaan met…

hij jammert de oude rekel door merg en been huilt hij vanuit het vlas de avond rolt patrijzen uit in strakke formatie door de geeuwende polder veren boetseren vingers tegen de neergaande zon komt er een vervolggesprek met de vos aan de rand van het schor tussen lamsoor en zeekraal, een dialoog..…

koppen draaien om en om, wijde neusgaten, sierlijk krullende snorren onder en boven donkere ogen, onrustig rustig rustend, neergevleid op het zand, onrustig, nu de ijzeren garnalenkotter de bank nadert, dichter, luider en nog dichterbij gromt de dieselmotor, stampend, stinkend, snijdend, diep in het wad schroevend, teerlauwe zeesla verlept, zeekraal…

goesting om vandaag den dag eens anders te beleven, ik nodig u uit om mee te wandelen langs de slikken van het Zwin, de vele ganzen en steltlopers trek een dikke frak aan, sjaal en muts op uwen kop, kijker mee, goed humeur en ene lach, want vogels hebben dat graag kniel tussen het schor neer bij de zeekraal en proef het zoute, ook nog een…

het miezert in de vroege avond als ik boven het hoge duin uitkijk lamsoren liggen goed verborgen tussen paarse blommekes, zeekraal en winde staan in de luwte te wuiven er klinkt een lichtelijk gejammer vanachter enkele duindoornstruiken stillekes ga ik nader, zie en huiver dedju, het is de vos die daar zit als hij mij ziet spitst hij…

stillekes valt de avond als ik door het duin naar het schor wandel, het lamsorenveld ligt in paarse gloed aan de voet van een groep oude begroeide duinen postelein,teunisbloem en klauwier markeren de overgang naar vochtig terrein, hier en daar staan plekken zeekraal, jonge konijntjes schieten voorbij waar zou hij zich ophouden, is het…