Alle inzendingen over zeepaardjes

duinen – zandig - strand schelpen zwevend aan de rand tussen het wier – zeepaardjes…

Wanneer ons zeepaardje luistert, naar de stilte in onze hersenpan, kalmeren onze amygdala's. Angstige mensen worden moedig. Zo kan onze hele mensheid, vredig voortbestaan. Wantrouw elk ondoordacht plan. Verbied alle illusies toegang, tot uw verstilde hersenpan.…

in diepe lagen wachten zachte woorden zoete geuren van vers hooi in diepe lagen groeiden eens zeegrasvelden waar zeepaardjes leefden in diepe lagen steken giftige woorden en knarsetandt het gekooide licht in diepe lagen rusten we tussen zoveel dat daar leeft…

Jij de dichter jij wachtte Het einde niet af Jij koos voor de zee Daar liep je statig en trots Over de bodem Zeepaardjes schelpen Lichtgevende zeewezens Begeleidden jou Vol van verlangen Hebben zij uitgekeken Naar jouw poëzie Die jij zal schrijven Voor hen op de zeebodem Dood was niet je eind Het was een begin In de diepzee…

We lopen door de duinen heen, het is lang geleden, dezelfde lucht, dezelfde golven, dezelfde halmen, knikkende zeepaardjes in de wind, daarbuiten de zee waant zich alleen, dezelfde kinderen hand in hand, maar anders, wikkend en gewogen op het inwaarts land, blootgesteld aan kritisch zand, daarboven de zeewolven, grijs van de tijd…

val een explosie waar kernen splitsen van ijzig water naar klamme kleuren Rillingen door het granieten hart van rotsblokken en ijsmeesters we huiveren zonder angst getemd en zonder te spatten meanderen we geruisloos weg naar kleurloze diepten Achter ons bouwt het water verder aan luchtkastelen en fata-morgana's we berijden makke zeepaardjes…

stranden duinen en dijken testen elke golf opwellend uit diepe troggen is een woord op de lippen van de branding daar schuimt het spuwsel van zeegeesten tot onleesbare ruige verhalen vloeibare bladzijden geschreven door de vloed worden spetterend omgeslagen gewist door laagtij het strand verzamelt losse letters - weeskinderen van zeepaardjes…

La Mer van Debussy speelt ze steeds weer opnieuw en denkt daarin te horen het gehinnik van zeepaardjes. Ernstig beeldhouwt ze achter de piano aan haar onzichtbare ideeën om er de vinger op te leggen ermee te spelen op haar instrument, zo kan ze haar denkbeelden in ieder geval horen.…

Zag u ook honderdduizend exotische vissen in de meest opwindende kleuren ongekende ongedachte verschijningsvormen knalroze bloemen die rondzwemmen paarse vleeseters wuivend in de stroom die nooit van hun plek komen walvissen zo groot als een dorp dolfijnen zeepaardjes ontelbare micro-organismen in een druppel oceaanwater zoiets als de kosmos…