Dit wordt een tirade
Tegen dichter's triade
Een foutje, reageer heel relaxed
Eenvoudig verandert men context.
Kiespijn, of kies pijn
Wil alleen mezelf zijn
De dichter(es) echter wil niet
Dat iedereen dat ziet.
Eindelijk gebeurd,
U heeft mij besmeurd.…
Laat mij je kennen nacht
met alle kunstlicht
je verlangen
alle onrust in het zwart
de duistere vensters
waarachter men voor even lief heeft
zelfbevlekking heet dat
één gedumpt
de nacht in crisis
laat heel weinig weten
‘s morgens spint de kater…
je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
toelaatbare
dan dat ik mijn tanden brand
aan uitgewoonde versspraak
of spaakloop in verleden taal
ik wil neodraken roosteren
zonder d’oude te verbrassen
want ik heb voetvegen nodig
met papier van de Shakespeare
in Komrijstront verkommeren
ik heb schijt aan schoenzolen
die passen als vingerafdrukken
in geeuweeuwen doordurende
armverzurende zelfbevlekking…