levenloos tussen varens
de doctrine
van
minder vet en meer energie
beschadigd tot op het bot
kreupelt hij voort
tussen het jonge groen
zoals het hier ruikt
ruikt het nergens…
Ik sliep,
een Doornroosje in nachtmerries,
gedronken van gedachten
die mij bezaten.
Een krankzinnige aap,
kogels van paniek ratelend
door mijn hoofd,
ik dacht dat ik hem wás.
Tot mijn ogen knipperden,
een scheur in de trance,
en ik mezelf zag —
niet de storm,
maar de getuige ernaast.
Mijn dierenbrein schreeuwde
“Pas op! Alarm! Crisis…