Ademruimte
Ruimte om te ademen,vanuit
het kreukelwoud van mijn
gedachtenkronkels;een denkbeeldig
briesje,opdwarrelend vanuit
onzichtbare etherische sferen.…
iemand vroeg om ademruimte, vloedlijn en
grensvlak tussen voorbij en toekomend
naar vlechtpatroon van het absolute nu en
het ultieme ter plekke, naijlend als nulpunt
doorschijnend als middaguur, met een
zachtheid die woorden vloeiend maakt
in verlengde van voorbode, sluitstuk van
voorbijgaande aard, zolang het nog kan…
Tussen startschot en eindmeet ligt wat ademruimte
Kilometers die voorbijgaan onder zwarte sneeuw
Zoveel was zeker
Maar hij haalt het
Uitgeput viel hij in een waterbed.…
zich uitvinden, zich uiteindelijk vinden
als op de oude route
de wegen lichtelijk vastgelopen zijn
dus, vandaag sluit ik mijn blauwe
periode af en begin de gele
zet het grof vuil aan de straat
zeg eindelijk waar het op staat
schrijf een brief aan mezelf
zet hem tegen het glas
of beter nog in mijn jas
het is dit, of langzaam dood gaan
ademruimte…