1664 resultaten.
Midden in de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Midden in de nacht,
staat mijn ziener op.
Mijn lijf blijft liggen.
Ineens wordt wat donker is helder.
Hij doorziet de onzin van gepieker.
Hij ontbloot de wortels van getob.
Mijn ziener gaat weer opgelucht slapen.
Mijn lijf staat straks uitgerust weer op.…
Ondoenlijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Begrijpen, doen en loslaten,
wat niet kan worden begrepen.
Ontdoen wat niet kan worden gedaan.
Kunstenaars maken iets uit niets.
Levenskunstenaars genieten.
Spelen het spel dat leven heet,
hetgeen ze onbegrepen doen.
Wat ze goedbegrepen loslaten,
is voldoende welgedaan.
Het leven willen begrijpen
is ondoenlijk.…
Van Hard naar Hart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 De wereld buiten ons lijkt hard en chaotisch.
Onverdraagzaamheden spelen troef.
Afgunst voert oorlog.
Onze harten kloppen levenslang in vrede.
Ik open een raam en kijk naar buiten.
Ineens zie ik, hoe mooi onze wereld is!
Laten we onze harten voor elkaar openen.
Laten we uitzien naar wat er dan gebeurt.…
Zengeving
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Wanneer ons verstand leert zwijgen,
vertelt de stilte ons verhalen.
Kijk, de zon breekt door de wolken!
Heeft ons leven zin?
Wie het weet zal het zeggen.
Heeft ons leven zen?
Wie aandachtig is zal zwijgen.
Hoor, de wilde ganzen vertrekken!…
Als ongelovige
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 110 Als ongelovige,
zal ik in toeval nooit geloven.
Ik kan onmogelijk geloven,
in ons aller blinde lot.
Weet, geluid verspreidt zich in kringen.
Hoor, een koor begint zomaar Bach te zingen.
Door blind toeval of door het onbedoelde lot.
Hoe ik het als onwetende wend of keer,
steeds kom ik weer gelovig uit,
bij de aandacht van Zen.
Bij dat ongrijpbare…
Vinden zonder zoeken?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Voorbij bergen van vragen,
wacht een meer van waarheid.
Mijn rivier van onwetendheid,
stroomt naar een diepe oceaan.
Dichters blijven onvermoeibaar dichten.
Dolende zielen blijven zoeken naar wegen,
waarlangs geen zoekend mens kan gaan.
Op zoek naar innerlijke rust.
Naar ware liefde en naar vrede.
Rusteloos zoeken en op zoek.
Naar het…
Dichters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Wie zegt wat hij bedoelt,
is geen dichter.
Een dichter bedoelt,
wat hij niet zegt.…
Dichten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 161 Dichten is,
met steeds minder woorden,
steeds méér zeggen.
Totdat het hart,
tussen de woorden in,
gaat spreken.…
Een moederhart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 Wanneer haar hart gesloten is,
is een vrouw een dier.
Wanneer zijn hart is gesloten,
is een man een stier.
Diep in elke vrouw verborgen,
klopt haar warme moederhart.
Daarnaar verlangen bange jongens,
en bijna iedere oude man.
Bij ziekte en bij smart,
troost,
alleen een moederhart.…
Tulpen in de nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 We kunnen niet slapen,
mijn oude kater en ik.
Hij zit op, ik aan tafel.
De tulpen worden wakker.
Het is midden in de nacht.
Hij spint dat het een lieve lust is.
Ik geniet van stille bloemenpracht.…
Socrates
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 311 Het feit dat al wat ademt lééft,
wil ik van ganser harte geloven.
De vraag of God bestaat of niet,
kan me helemaal niets schelen.
Het feit dat wonderen wel bestáán,
wil ik met alle ongelovigen delen.
Socrates wist al dat hij niets wist.
Verlichte theologen twijfelen nog.
Echt, zij hebben nog niets beslist.…
Innerlijke Rust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 212 Hier, in dit huis, in mijn luie stoel,
voel ik me weer dankbaar worden.
Gezeten onder mijn kantelraam,
zie ik mijn gedachten vluchten.
Ik zie ze naar de wolken kijken,
en één voor één het raam uitgaan.
Problemen lossen nu probleemloos op.
Innerlijke rust blijft achter,
temidden van ons roerige bestaan.…
Willem de Wolf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 434 In mijn trouwe vriend Willem,
woont de ziel van een wolf.
Wolven leven onafhankelijk en loyaal.
Ze hebben heimwee naar de wildernis.
Naar het zonlicht en de volle maan.
Naar de liefde van een wilde vrouw.
Niemand weet waarom ze huilen.
In vriendschap zijn wolven eeuwig trouw.…
Dichter bij elkaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Als bioloog, kenner van het leven.
Als overtuigd atheïst,
geloof ik nog steeds in God.
Als nietige dwerg.
Als grote Zot.
Dat mensen dieren zijn,
klinkt zeer vernederend,
maar is werkelijk waar.
Steeds meer voel ik mij dichter.
Dichter bij de werkelijkheid.
Dichter bij het mysterie.
Dichter bij elkaar.…
Last
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zonder diepe dalen
zijn bergen minder hoog.
Zonder ziekte beseft niemand
wat welzijn en wat gezondheid is.
Zonder contrast is leven zinloos.
Slagen kan niet zonder falen.
Liefde bestaat niet zonder haat.
Leven is moedig willen balanceren,
tussen goed en kwaad.
Ervaring is bewustwording.
Bewustzijn is contrast.
Deuren zijn het, die altijd…
Het ongelijk van gelijk...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Vanuit mensenrechten bezien,
heeft ieder mens recht van spreken.
Vanuit ieders standpunt beschouwd,
heeft ieder mens gelijk.
Lang leve onze rechten en regels.
Hoera voor toegegeven fouten!
Eindelijk en nog steeds!
Samenwerking wint het van de strijd.…
Ons uni-versje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Deze wereld, waarin dichters dichten,
is maar een nanobolletje.
Meer dan een miljoen daarvan,
passen in onze megazon.
Ons zonnetje,
is maar een gemiddeld dingetje.
Onze reusachtige melkweg,
bezit er 500 miljard van, ongeveer.
Ons melkpaadje,
is een belachelijk weggetje.
Honderden miljarden ervan,
vormen ons heelal.
Niemand weet, niemand…
Vandáág.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 De toekomst,
is verleden tijd geworden.
Het verleden,
is in het heden opgegaan.
Vandaag,
wordt de oogst van gisteren.
Vandaag al,
kiemen de zaden voor morgen.
Wanneer we van ganser harte,
onze fouten kunnen áchterlaten.
Wanneer we, vooral vandaag,
het goede hebben vóórgedaan.…
Durven zijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Aanvaarden,
wat onbegrijpelijk is.
Geloven,
wat ongelofelijk is.
Verbonden blijven,
met wie al gestorven zijn.
Liefde geven,
aan alles wat nog ademt.
Durven zijn,
wie ik ten diepste ben.…
Demaskerade
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 De maskers
die we dragen zijn als bunkers
waarin we achterdochtig wonen.
Maskers zijn vermomde angsten
die we medemensen tonen
zodat we ons ware gezicht
niet te hoeven laten zien.
Maskers figureren in het spel
dat ons ego met ons speelt.
Het toneel
waarop mensen vaardig spelen
toont ons het valse rollenspel
waarmee we ons gedrag maskeren…
Zie! Het ijs ontdooit!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Vriendelijk zijn
voor onvriendelijke mensen.
Aardig blijven,
voor wie chagrijnig is.
Glimlachend wakker schudden,
wie met het verkeerde been is opgestaan.
Verwonder je en zie
hoe ijs ontdooit!…
Onze vaderdag...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 267 Vader, kun je me begrijpen?
Jouw zoon werd grootvader,
en denkt nog vaak aan jou,
ook al ben je elf jaar dood.
Dat onzinnige generatieconflict,
hebben we waanzinnig uitgevochten.
We knokten toen over ons groot gelijk.
Ik was meestal klein en jij was groot.
Jarenlang hebben we gestreden,
over gehoorzaamheid en gezag.
Zuiver mijn herinneringen…
Geluk bloeit...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Elke lente opnieuw
vieren tuinen feest.
Narcissen tromboneren.
Zwarte merels zingen.
Bloesems juichen!
Lente, zomer, herfst en winter.
Geluk is bloesem van de geest.…
Met vallen en opstaan!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Wanneer een mens,
zijn zelfbeeld moet laten vallen,
dan zit hij bij de scherven neer.
Dan heeft hij zichzelf verloren.
Dan is hij pijnlijk ingestort.
Dan is hij niemand meer.
Wanneer een mens,
de gebroken illusies op durft ruimen,
dan ziet zij gesloten deuren opengaan.
Pas dan kan iemand,
vrij en van zich bewust,
op gaan stáán.…
Angst en Moed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Met de feiten,
heb ik leren leven.
Met de werkelijkheid,
sta ik op goede voet.
Maar wanneer onzekerheid
pijnlijk mijn gedachten voedt.
Wanneer fantasie blijft razen,
blijf ik angstig.
Totdat iets diep in mij fluistert,
dat ik niet langer moet blijven vluchten,
maar alleen maar, aandachtig en moedig,
naar mijn eigen angsten kijken moet…
Superdieren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 151 Kom dat zien! Kom ze bewonderen!
Ze werken en ze verzetten bergen.
Vlooien zijn superdieren.
Mensen? Dat zijn dwergen!
Vlooien springen over wolkenkrabbers.
Ze heffen gewichten van vele tonnen.
Ze trekken loodzware koetsen voort.
Dat zijn de superharde feiten,
die niemand heeft verzonnen.
Toen vlooientheaters nog bestonden,
ging het met…
Bach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Er bestaan mensen,
die niet in God geloven.
Ik ben één van hen.
Tegen al mijn ongeloof in,
geloof ik in het genie van Bach.
Genialiteit kan geen toeval zijn,
want Bach schreef goddelijke muziek,
voor en namens Hem.
Bach is een belangrijke reden,
dat ik me zeer verbonden voel,
en tegendraads gelovig ben.…
Niets gedaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Samen met mijn oude kater,
mijn wijze meester,
zie ik het leven zitten.
Mijn meester is gaan liggen.
Een paar regeltjes heb ik nog gelezen.
Een beetje nagedacht en weer vergeten.
Er is nog veel te veel te doen,
maar gelukkig niets gedaan.…
Zongerijpte verliefdheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Steeds vaker overvalt het me.
Verliefdheid op het leven!
Verliefdheid op mijn vrouw.
Een halve eeuw geleden,
door geile testosteron.
Heden ten dage,
door zoete endorfine.
Dankzij onze oude liefde,
en diep doorvoelde trouw.…
Waarom meeuwen lachen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Wij mensen denken,
dat alleen wij denken kunnen.
Wij mensen denken ook,
dat we veilig kunnen vliegen.
Geleerde astronauten denken zelfs,
dat ze onze aarde veilig kunnen verlaten,
wanneer die onbewoonbaar wordt.
Zo denken de meeste ornithologen,
dat vogels niet bewust kunnen weten,
wat humor is.
De boot naar Texel vertrekt!
Meeuwen vliegen…