Alle inzendingen over Albert Heijn

Alles wat ik elders zocht, vind ik weer dichtbij huis. Hier, waar ik niets meer zag, dan het doodgewone leven. In mijn saaie doorsnee huis, dat lijkt op alle andere huizen. Een rondgang door mijn eigen huis, is een bijzondere ontdekkingsreis, door een voorbijgelopen heden. Wat ik er terugvind in oude kasten, is in geen ander huis te vinden…

Mijn grootvader en ik, waren jarenlang vrienden. Ik sprak met hem zoals ik nu, met mijn kleinkinderen praat. Hij vertelde mij, zestig jaar geleden, dat zijn opa ernstig bij zijn wiegje stond. In het jaar achttienhonderdzesentachtig. Hier, mijmerend op mijn zolder, waar foto's in oude dozen rusten. zie ik mijn goede, bloedeigen opa, en…

Angstig zijn voor contrôleverlies terwijl. Terwijl we niets controleren kunnen. Onze longen blijven adem halen. Onze hersenen blijven waken. Onze harten pompen trouw. Nieren filtreren terwijl wij. Terwijl u en ik slapen. Ons verwonderen over het wonder dat. Dat mensen levenskunstenaars zijn. Dat het idee van contrôle illusie is. Dat we…

Een schrikkeljaar is een geschenk, door tijdmakers ons geschonken. Niet om de tijd, maar om mensen, te corrigeren. Een schrikkeldag is een extra dag, om de tijd even stil te laten staan. Voor het eerst in mijn leven, ben ik verbaasd en geschrokken, omdat we toch dóór bleven gaan. Alsof leeftijd niet bestaat, alsof we eeuwig leven morgen…

Vertraag uw tijd. Vertraag. Geef al uw zinnen ruimte. Sta steeds vaker stil. Ervaar het wonder. Zie medemensen om u heen. Sla uw gedachten gade alsof. Alsof het trage wolken zijn die komen en weer gaan. Vertraag uw tijd. Uw snelle tijd. U bent uw gedachten niet. U bent uw angsten niet. U kwam van verre. U bent nu hier. Samen. We…

Wolken komen en gaan, vormen wolkenluchten, die nooit eerder bestonden, of ooit zullen bestaan. Zoals vlammen in open haarden, en golven die branding maken, schijnbaar op elkaar lijken, maar nooit vanzelfsprekend zijn. Zoals gedachten in ons brein, die als wolken binnendrijven, of jagen als verterend vuur. Soms maken ze ons leven mooi…

Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan. Wij allen zullen moeten leren leven met de dood. Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is, zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…

Wanneer we niets doen blijven we leven. Ons bloed blijft stromen. De wereld draait door. Emails blijven komen. Wanneer we sterven kan niets verloren gaan. Microben veranderen onze cellen in stof. Onze genen reizen verder. Onze ego's zijn onsterfelijk, want ze hebben nooit bestaan.…

Wie ziende blind is, kan door geen oogarts worden gered. Zie! Druppels die schitteren in de zon. Dauw die weidevelden tooit. En spinnenwonderwebben. Een traan die eenzaam valt, in een oceaan van verdriet. Of op speenkruid langs de sloten.…

Wie dood gaat verliest zijn ego. Wie sterft verliest zijn zorgen. Kwalen verdwijnen uit het zicht. Jezelf doodlachen is feestelijk. Lachen om de dood, maakt leven licht.…

God is geen werkelijkheid. God is een idee, een woord. Door mensen zelf bedacht. Bloed is echt. Ademhalen is werkelijk waar. Bloed voel ik kloppen in mijn hart. Adem voel ik door mijn longen stromen. God is een idee, betwijfel ik nu. Goddelijk is het hart van ons bestaan, dat als bloed door onze aderen vloeit. Wanneer we lucht opzuigen…

Wie zijn gelijk wil halen, stapt naar een rechter. Wie de waarheid zoekt, zoekt een wijzer op. Een wijzer wijst je de richting, waarin je wijsheid vinden kunt. Rechters spreken recht wat krom is. Wijzers zijn wel wijzer.…

Wat is het toch dat luistert, wanneer ik met mezelf praat? Waar komt wilskracht vandaan, wanneer ik onbeweeglijk raak? Wie toont me het pad terug, wanneer ik van de weg af wijk? Wie is het toch die me ziet, wanneer ik in de spiegel kijk? Wie is die geheime observator? Waar woont die stille ziener? De waarnemer, de luisteraar. Wie is de…

Ik luister naar het malen van koffie. Onderwijl kijk ik aandachtig naar een koffieplantje. Nu waan ik mij in Panama. Verwonderd kijk ik in het rond. Vol verwachting voel ik mij. Volle melk hoor ik schuimen. Mijn flat white is bijna àf. Het water loopt me, nu al, in de mond.…

Huizen worden getekend, en gebouwd. Oude mensen wonen er tevreden. Maar oude huizen zijn onzuinig. Oude mensen zijn een kostenpost. Thuiszorg is duur. Oude huizen worden afgedankt, getekend door de tijd, en afgebroken. Oude mensen verdwijnen.…

Wanneer zij veertig wordt, is Sarah nog een vreemdeling. Hij weet bij lange na nog niet, waar Abraham zijn mosterd haalt. De saaie tijden zijn gelukkig voorbij. Het is hoog en hoog tijd geworden, om niet langer stil te blijven staan. Het is hoog tijd om te worden herboren, en door de komende jaren op reis te gaan.…

Mensen zitten in hetzelfde schuitje. Gelukkig is er koffie aan boord. Koffie spreekt al onze zintuigen aan. Koffie brengt ons bij onszelf terug. Koffie vertraagt onze snelle tijd. Leven is als varen in een schuit. Ervaren mensen houden van rustig. Grote problemen ervaren ze klein. Wonderen maken ze groot. Dagelijks drinken ze koffie. Koffie…

Samen met Van Kooten en De Bie, zijn generaties rijk geworden. Zakenlui zoals Jacobse en Van Es, maken helder dat geld kan roesten. Zonder simplistisch denken, kan duurzaamheid niet bestaan. De leiders van tegenpartijen, bedienen kiezers op hun wenken. Zonder Kees en Wim, zou Nederland bestuurlijk Juinen zijn, vol met Hekkingen en Van…

De vader begrijpt zijn zoon niet. Zoon wil zijn vader niet verstaan. Vader wil dat zijn zoon hem volgt. De zoon wil zijn eigen wegen gaan. Twee bedelaars smeken elkaar, om aandacht en om erkenning. Twee bedelaars vragen elkaar, om een aalmoes en een fooi. Er bestaan zonen en vaders, die leven als vrije vogels, in een zelfgemaakte kooi.…

Doordenkers denken door gedachten heen. Voorbij het denken vinden ze RUST.…

Mensen van ons Hoge Noorden. Geurt Busser schildert. Lutz Jacobi inspireert. Hij met waterverf. Zij met woorden. Zo beschermen zij onze Wadden. Wereld van getijden. Land van zand en eilanden. Zee van licht.…

Als in een visioen zie ik, joden, moslims en christenen, samen bidden. Als in een droom zie ik ze, hand in hand, naar hun gezamenlijke vader gaan. Overal zie ik monumentjes verrijzen in synagogen, moskeeën en kerken. Ter ere van aartsvader Abraham. Namens hem zie ik ons bidden om vrede, voor alles wat leeft, voor alles wat adem heeft…

Kijken naar een lasershow, in de open lucht, is fascinerend. Een show in je eigen oog bekijken, is helemaal het einde. Daarna volgt het duister van onzekerheid, en vertrouwen in de....tijd.…

Aan wachten in wachtkamers, ontkomt niemand. Geduldig wachten op je beurt. Klokken tikken zoveel trager hier. Ongerust wachten op een oordeel. Is het een tumor of een opgezette klier? Vragen. Zat ik maar rustig thuis. Twijfel. Wacht mij een enge behandeling? Hoop. Wie weet ga ik met een receptje, of met een adviesje weer naar huis. Zucht…

Wat onvoorstelbaar is voorstelbaar maken. Dat drijft kunstenaars. Zelf zin durven geven aan. Aan leven dat zinloos lijkt. Eeuwigheid scheppen uit onvoltooide tijd. Wat voorstelbaar is onvoorstelbaar maken. Zo leven mensen die liefde delen. Zo voedt liefde een moedig mens.…

Wat ooit als toeval begon, eindigt als bedoeling. Wat ooit de bedoeling was, eindigt onbedoeld. Een willekeurige zaadcel, vond een toevallige eicel, en Mozart zag het licht. Toevallige woorden, vinden een dichter, en worden een gedicht. Een toevallige ontmoeting, met een unieke man of vrouw, leidt soms tot levenslange trouw.…

Hoe gedachten gedichten worden, weet uw slaperige dichter niet. Dat gedachten dichters wakker maken, in het midden van de nacht, is erg. Dichters hebben nachtrust nodig. Dichters mogen pas weer slapen gaan nadat ze stof tot denken kregen. Van wie? Nadat die stof werd opgeschreven. Nadat het gedicht is klaargekomen en de ontwaakte dichter…

Mijn trouwe smartphone is mijn beste vriend en vriendin. Hij en zij verbinden mij met de wereld. Steeds geef ik, hem of haar, rust die zij of hij verdient. Hoor, een merel zingt!…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Elk mens moet er doorheen, of is er al doorheen gegaan. Door het vuur, dat ons wil verteren. Door grotten en spelonken, naar de duisternis. Door de onpeilbare diepten, van de zee. De dapperen zullen ons troosten, maar niets of niemand, geen mens gaat met ons mee. Alleen de liefde in ons hart, zal bij ons blijven. Liefde zal zoveel…