Netgedichten

netgedicht (nr. 59.187):

Troost

Wat is het toch dat luistert,
wanneer ik met mezelf praat?
Waar komt wilskracht vandaan,
wanneer ik onbeweeglijk raak?
Wie toont me het pad terug,
wanneer ik van de weg af wijk?
Wie is het toch die me ziet,
wanneer ik in de spiegel kijk?

Wie is die geheime observator?
Waar woont die stille ziener?
De waarnemer, de luisteraar.
Wie is de dichter?

Wat het ook zijn mag.
Wie het ook weet.
Ik weet het niet.

... Het besef en de aanvaarding dat wij mensen ons leven, ten diepste, niet zelf leiden biedt ons geen begrip. Wel is het een bron van onbegrepen geluk en troost. Tegen alle onbegrip en lijden in. ...

Schrijver: Albert C M Weijman, 17 maart 2016