Alfonsina
gaat naar Tarragona: Adieu, adieu. Je harkt het pad aan
naar het noorden, begiet de bomen in een kring
en kijkt omhoog, niet achterom.
Je houdt nog vast aan een naam
tot je meent te horen: Laat me los,
en je loslaat. In oktober zijn de nauwe straten leeg
in Begur.…