Alle inzendingen over Annick

verstaat nog steeds bereid tot luisteren er is hoop, Annick, dankjewel daarvoor…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

Lieve Annick, blijf hen nabij die om je treuren en leef in 't licht, hoe donker ook de tijd die komt haast alles zal gaan kleuren.…

Wat ik zie is wat ik wil je ogen die kijken, dwars door me heen ze zeggen veel wat ik zie is wat ik wil je mond die spreekt, die lacht die de pijn verzacht wat ik zie is wat ik wil je woorden die mn hoofd doen denken me alles doen vergeten en bedwelmen wat ik zie is wat ik wil jezelf in heel eigen persoon niet veel franjes, speciaal…

is er iets, er is niets, één letter verschil, het is wat jij wil, geen vragen meer, geen hartezeer, enkel zwijgen, niets overdrijven, we gaan gewoon door, ook al waren we smoor.…

‘k Had dit nooit gedacht, ’t Kwam totaal onverwacht, Je zei ; ” Ik ga met je mee”, Waarom zei ik geen nee, Je nam mijn hand, En gaf die kus, Het ging zo snel, Zo onbewust, De spijt en schuld, die kwam nadien, Hopelijk had niemand ons gezien, Je hoort bij haar, En niet bij mij, Ze heeft je nodig aan haar zij, We weten niet nog voor hoelang…

Ze zeggen dat het gebeurt als je het niet verwacht, Dat het er plots is, totaal onverwacht. Dat het dat is waarop je wacht, Dat het dat is wat alles verzacht. Even lijkt het erop dat het klopt, Dat het je vastpakt en niet meer lost. Maar dan is er de harde realiteit, Krijg je te horen dat het ze spijt. Dan is er geen geloof meer in dat…

Van elke zin en betekenis beroofd, Loop ik schuifelend rond in mijn hoofd Een mist rond beelden en gedachten Geen mens die klaarheid kan verwachten. Als woorden en letters worden gewogen Wordt de weegschaal serieus in overdrive gebogen Ja het zijn soms gewichtige zinnen Het is zoeken naar de draad en hoe te beginnen Rust, ja rust zou een…

Ik laat je los nu, liefste mama. Dit doet vreselijk veel pijn. Maar jij en ik moeten nu voort. Ik met mijn leven en jij verdwijnt achter de hemelpoort. Jij begint nu aan een volgend hoofdstuk En ik wil komaf maken met dit verstikkende verdriet. Een loodzware opdracht, we zien wel of het lukt. Maar dat ik verdrink, dat wil jij zeker niet.…

Als jij huilt, Dan huil je kleurige regenbogen Dan huil je de noten van een prachtig lied. Dat is een verdriet dat nooit had gemogen. Dat is een pijn die kent even zijn einde niet. Als jij huilt, Dan bouw je luchtkastelen van kristal En maak je belletjes van lucht. Da’s een slecht moment dat beteren zal Dat waait wel over met een snik en…

Waar anders dan in ons eigen landschap doorwoelt het innerlijk, de zachte gronden voorzichtig strelend, ongeduldig klauwend op zoek, op zoek naar verborgen schatten waar hun schakels langs wel duizend wegen aan het bereikbare van ons verlangen stonden klinken vertrouwde melodieën uit de diepte, de kloppende kadans van ons wijze hart met…

De verandering kwam niet geheel onverwachts, een maskerade in gedoodverfde kleuren verschenen door schaarste in het verschiet bladeren gehuld in geleefde geuren, nog onbekommerd warm uitgedragen in ondraaglijke lichtheid van het bestaan, beroeren stralen deinende kruinen de top van de kleurenpracht bereikt het uitzicht verbluffend.. een…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…