Voor mij is het niet weggelegd
Tegen mij zal het nooit worden gezegd
Dochter, nichtje, tante en zus
Maar mama niet dus
Voor mij geen zoete babygeur
En geen ballonnen aan de deur
Geen eerste stapjes
En geen fruithapjes
Dochter, nichtje, tante en zus
Maar mama niet dus…
mijn kamer kruipt
norsig
het sprookjesbos uit
vier stoelen
leunen weer
zonder geluid
en de tafel
slaapt suffig
haar berenslaap
uit
in lapjes en slabjes
snoezelt babygeur na
je stemmetje kirt
in mijn hoofd
dadaa
dadaa…
Die babygeur is een primeur.
Ik voel je al een beetje bewegen.
Elk schopje voelt als een zegen.
Groei maar lekker door.
En als je er klaar voor bent ben ik er hoor.
Ik ga proberen de beste mama voor jou te zijn.
Je laten opgroeien zodat je straks kan zeggen: mama het was fijn.
Het zal best wel eens moeilijk zijn.…
In dit lege huis ligt verkruimeld
mijn heelal, op de tast vind ik
babygeur, heilig vuur, verschoten
pijn. Op het oog blozen dozen van
het grauwe stouwen Over en weer
klinkt stom geblaf of brekend hart.
De deur, een bokkig heer, wil niet
open, kast blijft steken, bank schiet
dwars.…