73 resultaten.
Bevangen
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
411 geesten kunnen niet bestaan
de trilling die je vinger trekt
is door mezelf opgewekt
verlangen
je stem
door niemand meer gehoord
je hebt je lichaam
uitgedaan
je geest is met je meegegaan
in stof
hoe valt dan te verklaren
dat ik je telkens tegenkom
hoe kom je tot bedaren…
Liniedijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
301 Doofstom bespeelt de oude man zijn luchtgeweer
over de rand van de loopgraaf
in oostelijke richting
-pief-paf-poef!
We worden ongehoord begroet
Later pakt hij zijn schoffel
harkt zijn loopgraaftuintje vol overgave aan
Wimpers richten tralies op tegen de zon
glimpen bunkers vol geheime holten
Zware deuren klampen
hun hangslot stevig vast…
Melancholie
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
406 Koester
gloeiend goud
koren
huiver
zilver maanlicht
water
leef in laatste uurtjes
gedenk
die krans van margrietjes
zélf gevlochten
rond de tere kinderziel…
Ode aan een prachtkind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
2.203 Al van de tongriem gesneden
vóór je eerste nieuwe dinsdag
En geen KiK!
Je zuigt je nu volmaakte mondje rond
de volle borst
en kreunt
zachtjes van zalige zaligheid
teug je het volle leven in
stemmen en geluiden
ongedempt door die maandenlange wand van vlees
klanken
in je welgevormde oortjes
Als je je diepblauwe oogjes openspert…
IJskoude
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
385 Maar nee, het telt niet
Al leg je de diepste sporen langs de korte lijn
en blijf je hangen, urenlang
maar de woorden komen niet
vanuit je diepste wezen
Het telt niet
Al knip je
duizend kaarten uit
knisperend papier
en leg je kilometers af
in hoger sferen
en declameert in de vreemdste talen
de prachtigste gedichten
Het telt niet…
Glariënd gloren
netgedicht
1.8 met 13 stemmen
2.620 Geen geraas
deze morgen
alleen geruis en gekwaak zachtjes
nog voorzichtig en gezoem
huidbedwelmend gestreel van achtergebleven engelen
een gewaad dat in de doornen steken bleef
en het lekte verholen uit
vissen spartelden op de waterlijn
en hapten ademloos toe
het was de stilte vlak voor de verdoving…
Hoe kan het...
netgedicht
2.9 met 8 stemmen
1.040 Hoe vaak heb ik al weggegumd
je ogen neus en mond
ze lijken immers niet
dus zijn ze niet van jou
Hoe kan het dat mijn hand
je ogen in mijn hoofd mijn hart
niet volgen in lijn?
Ik kén je toch?
al is het pas een jaar
Intussen, kijk je me totaal onschuldig aan
De Gruffalo blijft onbewogen
op je schoot
Ik geef niet op, al weet ik dat…
Verstrooid
netgedicht
2.7 met 11 stemmen
872 amandelk
rullen
pizzab
roodjes
soepst
engels
bo
terk
oekjes
zaan
zesnij
der
sui
kervrij
ebonbon
netjes
lek
ker
lekkerrrrr
Numero 76!!!
Wie heeft er
NUMERO 76??!!!…
Slome vogels
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
557 Let maar eens op
zegt hij. Hier vliegen de vogels veel langzamer
hebben veel minder haast.
Waarom zouden ze ook, er is genoeg te halen
hier kunnen ze de boel overzien.
Bij jullie, bij jullie trekken ze altijd een spurtje
zijn ze altijd bang te laat te komen, net als jullie.
Ik ben toch echt niet van plan er een stopwatch bij te halen
zeg…
Hoe je probeert erbij te komen
netgedicht
1.6 met 5 stemmen
429 Het onaantastbare
aan te raken en te ervaren hoe je vingertoppen
wegvloeien in lauwe hemelbanen
van kloppingen en ruizelingen
in en uit, in en uit
zo los je jezelf op: smelt je in een plas
en drenk het omringende
met levenslessen van vrieskou en wolken
verzadiging van minpunten
vlei de aarde
open wijd je openingen en wacht hoe de koude…
En de hemel was ongeschonden
netgedicht
1.7 met 7 stemmen
538 De lente
berstte uit
en overal brak de grasmat open en
spuugde madeliefjes en krokusjes
verliefde paartjes
kropen uit het slijk
en nestelden zich
onder de bomen
buggy's en parasols
plooiden zich stralend
uit het groen
kleedjes in alle soorten en maten
vouwden zich uit de aarde
blote babybeentjes
ontweken het kriebelig gras
kevertjes…
Lentefeest
netgedicht
1.8 met 75 stemmen
6.145 want
duizelingwekkend
hoog
zweef je over alle hekjes
drie snelle wielen en vier sterke armen
verder en verder en verder
langs dijken en rosgekopte grutto's
als marskramers
op pad
almaar rechtdoor
alle uitspanningen dicht
want maandag dinsdag
zondag is de dag des Heren
eten genadebrood
en moedermelk
en alle vogels zingen
en…
(On)bezocht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
587 In al haar kamers
zijn ze te vinden.
Vooral op zolder, daar draalt ze
het liefst. ook in de kelder, maar daar komt ze niet te vaak.
Zorgvuldig stoft ze
haar lievelingen af, voedt ze, luistert
naar hun lieve stemmetjes,
maar stopt haar oren dicht voor gemurmel of geschreeuw.
De liefste neemt ze mee
in haar warme bed. Maar soms lukt het niet…
Maar....wees voorzichtig
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen
1.144 Ik zeg
Eten doe je
Niet alleen
Maar met een vork
Of een lepel
Een mes mag ook
Maar wees voorzichtig
Met wat je zegt
De ene hap na de andere
Verdwijnt achter het scherm
Verder vind je niets terug
Ik zeg toch
Ik zet alleen
De stokken in elkaar
En sla de haringen
Dan mag jij het doek
Gezellig maken
We dekken de stoffige vloer
met…
Poezelig
netgedicht
3.1 met 7 stemmen
1.233 Je vingertje aait
voorzichtig
het kleine poesje
dat zwartglanzend
langs de bladzijden
schurkt en sluipt
zich verbergt
bovenaan een trap
achter een bloembak
bij een stalletje met fruit
je kleine handje
dwingt de mijne
in je poezelige nekje
je kleine bolletje
vleit mijn hart
onophoudelijk
aaien we
alle zwarte poesjes…
Het wonder van de mandarijn
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
670 vanmiddag, zomaar
zin in
een gepelde mandarijn
in partjes
witte vliesjes in gescheurd oranje
in lamplicht gevangen
(vergeet de schaduw niet!)
mooi die houten nerven
van het blonde eikenhout
hier is geboden:
waken voor lange streken
en grote gebaren
maar vooral:
vergeet de schaduw niet die
het wonder
doet loskomen
van het blonde…
Afblijven!
hartenkreet
2.8 met 13 stemmen
2.704 Zo prachtig
staat daar midden op de tafel
in breekbaar rood
(Maar hoe kan jij dat weten?)
dat mooie ding
waarin je handje zeker past
Je hele lijfje voelt plezier
je danst haast
op je wiebelige beentjes
en lacht
je lacht
Je strekt je kleine handje uit
Maar dan
Ineens:
Eh! Eh! Niet doen!
Alwéér! Alwéér!
Niet doen!
Je mama…
Rotsvast
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
577 Met name de mannen
vielen op
mijn rotsen
Vandaag
Lekker
strak en gestileerd
in krachtige halen
en diepe spleten
Zonaangelicht
In okers
rauwe omber
en wit
Het miezerig berkje
met gesponste blaadjes
(Denk erom: eerst wit,
dan pas groen!)
versterkt het beeld
Ze staan!…
Kleintje ontdekt de wereld
netgedicht
4.1 met 41 stemmen
16.935 Je legt je koortsige vingertje
op de geribbelde bladzij
en leest
een olifant
een pluizige papegaai
een tijger met papieren strepen
Hoe je met je éénjarig vingertje
de koe laat loeien
het schaap laat mekkeren
het paard laat hinniken
De wereld laat zich omslaan
in paarsblauw glanspapier
Vandaag schep je de dieren
en de dingen
En…
Kleintje logeerde bij oma
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
1.043 Je plukvingertjes
laat ik
op het vensterglas staan
herinnering aan
kijk nou
boem, au!
mijn kamer kruipt
norsig
het sprookjesbos uit
vier stoelen
leunen weer
zonder geluid
en de tafel
slaapt suffig
haar berenslaap
uit
in lapjes en slabjes
snoezelt babygeur na
je stemmetje kirt
in mijn hoofd
dadaa
dadaa…
Toeval? Bestaat niet..
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
553 Zeg eens eerlijk
Heb jij ooit
een kikker in het water
zien springen zonder
afzet van de kant of een blad, of
iets anders
is hoe jij tussen mijn lakens ver-
zeilde, opgestoken
mijn binnenhaven ver-
kende
Geloof mij maar
Al de eerste muggenlarf van miljoenen
jaren geleden
had het plan mij te steken
net op dat ene plekje
op mijn rug natuurlijk…
Zoetzuur
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
517 Ik heb mijn tanden in je gezet
Even doorbijten zeiden ze
Maar je was helemaal niet zuur!
Pittig van binnen
Stevig van buiten
Je treurige resten
liggen intussen
Bruin
te verteren
Pittig ben je
Nog steeds
Ik heb even gezocht naar de klepel
maar vond hem niet
Een schrale troost:
Je bent verplaatst
Dat is alles…
Dartelwoordenpapa
netgedicht
2.8 met 9 stemmen
2.004 Met zwier toverde je ballen
uit je woordzak met snoepjes:
"Vaatdoekjes van me;
PietePeuterige Vliegenpoepjes;
mijn allerallerliefste Botervloot.
Alsof onze Echte Naam
je maar niet te binnen schoot.
Je onzuivere Slavenkoor
zingzongzaagde
van dikke sneden brood,
en je Zevende Kikkertje vroor
jammerlijk dood.
Op één van die avonden nam…
Element
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
465 Het lekt en likt
ternauwernood
de onbeschermde schenen
Legt blarend billen bloot
en vindt zijn krachtig element
in pijlen als in stenen
Is in verlichten van de zee
waar vóór het vallen van de nacht
de Asunción zijn zeilen bolt
in ademloze kleurenpracht
We spelen er gevaarlijk mee
Gebald rolt het
de hemel uit
met orenpijnigend geluid…
Eikeldichtje
gedicht
3.4 met 19 stemmen
4.690 Een klein alpinopetje
op een gaafgladgezichtje
groenglanzend naar bruin, netjes
verankerd
aan in grondgeworteld
hout
Morgen
valt het gelijk de zijnen
in het aardse slijk
als voer voor de zwijnen
of vergaat tot stof
onder dicht kreupelhout
Maar, misschien
heel misschien dat
dit éne eikelwichtje niet
zal plezieren
tot levensonderhoud…
Omrollen op de buik
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
1.033 Daar lig je dan!
In plotseling veranderd perspectief
zie je speeltjes
die er zoëven nog niet waren
kijk je anders
tegen je met spijlen
beveiligde wereld aan.
Zojuist heb je de wereld
zélf veranderd.
Wij worden het gewaar.
Wetend.
Straks kruip je,
Straks kruip je,
steeds verder vooruit
de hemel uit.…
Verslagen
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
492 We lagen al dagen
onder vuur.
De kou
week nog lang niet
uit de lucht.
Rond middernacht
vroegen we ons af.
Tegen het ochtendgloren
sloegen de kogels in
op de scheidslijn.
Angstvallig
hebben we onze stellingen
verlaten.
We trokken nieuwe muren op
van woordstenen gevoegd
met zwijgen.
En sloten onze schulp.…
Raster
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
543 Zwarte broddellap
Vastgezet op alle vier de hoeken
Iemand
Liet de grote steek
Vallen die ruimte
Laat voor een scherm
Dat ontbreekt
Niet diegene die
Er bloemen op borduurde
In wit, diepblauw en geel
Ook niet de mieren
Die snelle stekentellers
Zelfs niet de grote juwelier
Die zijn druppelstenen vasthaakt
In de draden
Losjes, edelglanzend…
Taalkunstenaars
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
716 Taalkunstenaars
zijn meesters
in het
verkrachten van eenden
ontluizen van kamelen
met zere hoofden
het krabben van katten
en krullen zetten
bij kaalgeplukte kikkers
het opnieuw insteken van veren
in de kont
van het paard
Zij vreten zich vol met letterbrij
van opgeklopte verhalen
en verdichtsels vol
ongezouten
klappermansnoten om…
Ontknoping
netgedicht
4.8 met 4 stemmen
1.362 Vluchtig tabee glipt schielijk
langs de dichtgeslagen deur;
ijlt door de kamer;
vlecht zich luchtig
in vaders grijns.
Diens aanbevolen knoop
knoopt zich in verse
dovemansoren.
Uitgeknepen
ontknoopt vader
zich uit overhemd en das,
hij heeft zich al, al te lang
geleden,
gebonden.
Vraagt zich
allang niet meer af,
waarom
hij…