inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 997):

Eikeldichtje

Een klein alpinopetje
op een gaafgladgezichtje
groenglanzend naar bruin, netjes
verankerd
aan in grondgeworteld
hout

Morgen
valt het gelijk de zijnen
in het aardse slijk
als voer voor de zwijnen
of vergaat tot stof
onder dicht kreupelhout

Maar, misschien
heel misschien dat
dit éne eikelwichtje niet
zal plezieren
tot levensonderhoud
van een van de dieren
in dit ondoordringbaar woud

maar zich in de grond verankert
tot in grondgeworteld hout

Schrijver: Rina van Dijk, 31 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 4.519

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
H.C.van Duuren
Datum:
16 oktober 2006
Prachtig gedicht door zijn eenvoud en door het taalgebruik. Het was een genoegen om dit in een radio-uitzending voor te lezen.
Naam:
jos zuijderwijk
Datum:
3 september 2006
Wat een heerlijk taalplezier in dit gedicht. Een lief compliment voor de natuur.
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
31 augustus 2006
Zoals eikels het vergaat, met miljoenen heb je ze een plaats gegeven in dit waarlijk lieflijk dichtje.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)