Als droogbloemen hangen gedachten
op betere tijden te wachten
inspiratie voor zinnen en woorden
lijkt iets voor verborgen oorden
Als zoeken naar oases in een woestijn
negeren helpt niet want leegheid doet pijn
in afwachting van de geest in de pen
dit rijmend breekijzer als broedhen…
Als droogbloemen in een vaas
al vacuüm gezogen.
“Droog je ogen.”
Hét bewijs dat engelen bestaan,
op lepels in tomatensoep.
Zo draagt hij
de tekenen des tijds
naar een laatste rustplaats,
tussen plakband
en kruisverband.
Daar rest stilte.…
nog voor zonsondergang die dag van dauw en druiven
prikt ze een koolwitje midden op de lege muur van haar kamer
vleugels wijd
legt ze mijn gezicht omgekeerd
onder het tafeltje met de droogbloemen
bij het open raam
laat de wind van slaap maar komen nu
alle sterren en een glimlach van de maan
hoe wreed ook
schrijft ze in haar dagboek
haar…
Hij nam voor jou een ander en
liet jou als "droogbloem" staan.
Je hebt daarna een and're "vaas" gevonden
die jou voorzag van helder water.
Die je verzorgt en van je houdt
voor nu en heel veel later.…
Ik zie de hemel in jouw ogen
Door mijn tranen in te slikken
ga ik naar het oneindige
vandaag leg ik twee droogbloemen
in het boek der boeken
wie bepaalt of het een goed idee is?
wat maakt mijn leven zinvol?…