inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.878):

En dan: Stilte

Een vrouw verpakt in stilte,
als cellofaan om de lendenen.
Als droogbloemen in een vaas
al vacuüm gezogen.
“Droog je ogen.”
Hét bewijs dat engelen bestaan,
op lepels in tomatensoep.
Zo draagt hij
de tekenen des tijds
naar een laatste rustplaats,
tussen plakband
en kruisverband.
Daar rest stilte.


Zie ook: http://roelslevenslied.wordpress.com

Schrijver: Roel van Rijswijk, 29 september 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 315

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)