Alle inzendingen over cellofaan

alsof ik besta uit cellofaan zo kijk je naar mij staar je mij aan dwars door me heen noemt me mevrouw je weet niet eens mijn naam ik kom naar je toe maar wat kom ik hier zoeken je kamer is bezaaid met stukjes jou maar in je stoel zit een vreemde vrouw elke keer een stukje meer dood sterven lijkt erger bij beetjes…

Wie kent het niet wie heeft het niet in huis wie kan nog zonder bank of pas wie is fiscaal nog onbekend. Wie kent een bank waar geld niet telt wie heeft nog nooit zijn geld geteld wie kent een winkel zonder geld wie weet wanneer het geld ook knelt. Wie was gelukkig zonder geld wie werd gelukkig van veel geld wie kiest voor iets daar tussen…

rook het vluchtige dat lente aan de mensen bood de anjers in het cellofaan zijn al vergaan, soms lijk je zijn stap te horen, maar zijn glimlach is verloren…

vandaag breek ik door het cellofaan heen vandaag heb ik het leven lief vandaag haal ik de deksel eraf vandaag buig ik voor het verlies vandaag dans ik met het lot…

dàg winterkoning vogelkind in vaalbruin veren pakje -het staartje hooggepinkt- dat zo lichtvoetig springt van stam naar tak tot takje hier heb ik gierstjes rond- gestrooid uit een cellofanen zakje , Sint Nicolaas…

het kraken van cellofaan hoort bij december zoals vroeger het roze suikerbeest het jaar heeft de haast van moeders die op de valreep nog boodschappen moeten inslaan voor de feestdagen wie nog voor het donker thuis kan komen heeft duidelijk een streepje voor…

You only live once.Kijk, dat is zo diepzinnig als cellofaan. Je leeft toch maar één keertje... Ja, daar zou je haast van opkijken, zeker als je hindoe bent. Het Humanistisch Verbond kan er trouwens ook wat van. Ik hoor regelmatig een BN-er deze kreet slaken: 'Gelooft u ook meer in het leven vóór de dood?’…

Waarom ben je hier en adem je me uit zuchtend zichtbaar het vliegt als cellofaan langs je graaiende handen traant het losse in het blinde en beneemt me de adem stilaan waarom blijf je waarom niet gaan in het ademloze duister die ondenkbare tijd in het onvergetelijke lichte…

Verpakt in luchtdicht cellofaan. Doodsbang staan hazen in de rij. Dat is pas schending van het recht. Het recht om waardig te bestaan.…

Een vrouw verpakt in stilte, als cellofaan om de lendenen. Als droogbloemen in een vaas al vacuüm gezogen. “Droog je ogen.” Hét bewijs dat engelen bestaan, op lepels in tomatensoep. Zo draagt hij de tekenen des tijds naar een laatste rustplaats, tussen plakband en kruisverband. Daar rest stilte.…

Klaar voor hoogtij en onbescheidenheid De nacht geslonken tot een slanke maansikkel transparant cellofaan waarin ik de uren wikkel Zo ijl en flinterdun de overgangen de laatste stralen kussen al het schemerlicht van de volgende morgen en het verse vergezicht het duister is te kort voor hartstocht en verlangen De zomernacht waarin de dag…

De zware deur zou je willen openen ontsluiten Binnen kunnen gaan na een handdruk kus,omarmen Een ruiker in cellofaan bied je -vriendelijk- aan Je wilt je kunnen verwarmen aan de haard want buiten heeft zon je in de steek gelaten Je wilt bijpraten al is het maar over koetjes en kalfjes Halfjes....…

je wolkte wat melk in mijn thee de koekjes liet je niet staan maar nam ze mee dekte ze af met cellofaan om oud worden tegen te gaan je lange vingers rond kop en schotel sierden het porselein door jouw elegant bewegen leken ze nog net iets verfijnder te zijn we hebben samen intens genoten terwijl er bijna geen woord is gesproken…

en als van parelmoer het licht onafwendbaar in knoppen ik kan niet langer meer dralen het blijde zal weer verhalen zo hemels en zo aards er is geen duisternis meer waaraan ik moet weerstaan, geen ruw gescheiden maannacht waarin ieder vers eindigt met een optocht van ondoorzichtig cellofaan ik sterf niet meer om de wonden van wind die,…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Futiele naald, fragiele vliegmachine wiens stiekem drenzen op mijn zenuw kauwt; minieme nachtmerrie met cellofanen wiekjes uit chips en microdraad gebouwd. O dracula, aërodynamisch vormgegeven, je plat slaan is een zonde tegen 't leven: dus kruip ik weg in laken, rook en net.…

hij kijkt u bijna smekend aan met zijn bevroren ogen u kunt hem daar niet laten staan denkt u vol mededogen u helpt hem uit z’n koude jas z’n huid lijkt wel op cellofaan uw jubel is nog niet spontaan doch dit verandert wel alras u warmt hem met uw smeulend vuur z’n dooi is hevig maar wel kort u tovert in een vierde uur vier…

ze ritselt brood uit papieren zakken ze ritselt kaas uit cellofaan ze ritselt boter uit een botervlootje en slappe kwark uit een plastiek kom ze ritselt klontjes uit de suikerpot ze ritselt de koppen uit de krant en aandelen uit de markt ze ritselt op haar sloffen naar de oude zetel in de voorste kamer ze ritselt met wat oude…

Ik heb een piet van u gevonden hij lag vanochtend bij de kachel zijn situatie leek me nogal hachel aan mijn schoentje vastgebonden ik heb hem van ‘t papier ontdaan het plakband van zijn snor getrokken (daarachter bewaarde hij zijn sokken) hij bleek ook nog verpakt in cellofaan Bassend dreunde hij ontstemt en luid -maakte duidelijk in dichterlijk…

de Bilt speelt handig in op de vraag en verkoopt knollen voor citroenen die fraai verpakt in cellofaan nog grif van de hand gaan ook…

Pa, ik mis je zo met kerstmis je huisje in het goud dat je zelf maakte van cellofaan en hout. Pa, ik mis je zo met mijn verjaardag, je bosje bloemen of cadeau, je optimisme en je vrolijkheid, ja dat mis ik zo... Pa ik mis je zo op zondag als ik je bezocht en ik ongedwongen met je praatte en je tuin bewonderen mocht.…

(trof als prop`er een paar sokken gelukkig verpakt in cellofaan.) Ontstemd droeg P in bars geluid -op een pietleuterig refrein- uiteindelijk voor ‘Hier is je spetter!’ Hij blijkt `n heuse surprise te zijn. Lieve Sint, uw zicht gaat achteruit ik vroeg een chocolade ‘letter’!…

je ligt werkelijk keurig opgebaard beste kostuum is je aangetrokken donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken familie en vrienden om de kist geschaard het laatst ritje vangt straks aan kist wordt reeds door je zonen gesloten deksel werkelijk overgoten met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan afscheid doet pijn voor zo…

inheemse verkering terug wil naar vleesworst van de slager de vis ter plekke proeft ze als te mager om smering te voelen bij de vertering Sinds er één in haar strot bleef steken is het uit wegens droogte met graatjes wanhopig gaat hij voor vette maatjes Groen mag zo ze maar glad zijn gestreken drie passen dan naast elkaar per envelop in cellofaan…

Zo gezond Wanneer ik 's avonds een bakje neem, cellofaan verwijder, wat vocht lek, mijn vingers aflik, denk ik: wat gek! Heb een vieze smaak aan mijn lippen! Plastic verdwijnt in de verzamelbak en ik eet op mijn gemak, het bakje leeg. Dan begint het vreemde scenario, een dove tong, alsof ik bij de tandarts zat.…

En na wat handjeklap Zag Edje zijn einde komen gaan Hij zag zich al als entrecote Verpakt in cellofaan En zo kwam het dat Edjes derrière Bij wijze van tweede carrière Kwam te prijken op het 1e schap Van slagerij "De Zweepklap" En arm Edje sneefde in het besef : Ik was een paard Maar het ontbrak mij aan de tijd Om er ook op te lijken…

WIJ komen met metaforen, ja wij komen eraan met onbesnaarde gitaren bespannen met levend cellofaan wij bonte rovers, die muziek toveren uit alle holen in de mooiste registers van oude onvermolmde altviolen we zijn die gezichten die lachen in je marmeren tegels die patronen van je fantasie tussen de regels we zijn de wolken die nieuwsgierig kijken…

in een boot op het water, de lucht is oranje en geel de plataan, iemand die roept je, heel loom reageer je, ze kijkt je betoverend aan (2) Cellophane flowers of yellow and green towering over your head look for the girl with the sun in her eyes and she''s gone (2) Torenhoog boven je hoofd reiken bloemen in 't groene en geel cellofaan…