Lege straten
netgedicht
4,6 met 7 stemmen
57 Lege straten
vertellen
een verhaal
van ziek en
bang om ziek te zijn,
van overuren aan het bed,
van kuchen, hoesten,
ademnood en pijn,
van complotdenkers op tweet en chat.
Ooit ademden zij vrijheid.
Ik weet nog hoe mijn klikklak in
de lege winkelstraat me het gevoel
gaf dat de wereld aan mijn voeten lag.
Vandaag: hetzelfde klikkeklak,…
Vaarwel gekust
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
72 Ik heb haar vaarwel gekust.
Nog voor het krieken van de dag.
Nog voor het zakken van de maan.
Ik dacht: ‘nu gaat het komen’
En toen bleek het al gedaan.…
Bij mij
netgedicht
4,0 met 4 stemmen
34 Met ronkende motor
verdronk jij mij,
verdronk ik jou
in liefde.
Zicht op Eendenveld.
Een schim van werk in de verte.
Een zachte mist op het land.
En jij.
Bij mij.
Op de achterbank.…
Rust
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
68 Een oranje
welhaast roze gloed
glijdt langzaam over polderland.
Een nevel kleedt de natte aarde in mysterie.
Ganzen klinken in de verte.
Ik laat me meeslepen in de echo van de leegte.
Van stad naar stad
getrokken,
maar nu hier, tussen dijk en grasland,
neergestreken in het niets.
Bij een kolkende maas
mijn rust gevonden.…
Als de dag van gisteren
hartenkreet
4,5 met 2 stemmen
36 Als de dag
van gisteren
Maar vandaag
Misschien wat minder liefdevol
Misschien wat minder snel
Wat traag
En toch: je naam in roze geschreven
Ieder plekje van toen
Nog altijd van ons.
Als de dag
Van gisteren
Maar stiekem toch vandaag.…
Klaprozen
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
102 Toen ik klaprozen voor je plukte,
Poppies, zoals ze liefkozend in het engels worden genoemd.
Poppies dag na dag geplukt
In een felle, vroege zomerzon.
En ik herinner me
Hoe zowel blad na blad
Als traan na traan
Langzaam de winter aankondigden.
Afvallige gratie en
Scheidende schoonheid op de achterbank
Nog altijd trekt jouw naam, jouw geur,…
Leeg
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
145 Als de wereld
oorverdovend, oogverblindend ook,
me omarmt,
insluit
in het oog van de orkaan van leegte,
dan verblijf ik
op een lege zolder van gemis.…
Verlaten beker
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
226 Meisje friemelt
aan haar tas en
drinkt koffie
op Eindhoven Centraal.
Kijkt, knijpend met haar ogen,
de hal in,
terwijl ze haar brillenglazen poetst.
En poetst.
Tot ze ineens
omdraait.
Haar bril nog in haar handen.
Gehaast of opgejaagd
de hal uit loopt.
Verlaten kartonnen bekertje.…
Leeg bed
hartenkreet
4,0 met 4 stemmen
718 Mijn oma
in mijn hart.
En ik doe opa
niet tekort
toch besluit ik met dezelfde woorden weer in mijn gedachten:
Jij was mijn oma.
En dat zul je altijd zijn.…
Oh Schepper
netgedicht
4,7 met 3 stemmen
137 Jammerklacht van godenkinderen
aan kolkende rivieren.
Hulpgeroep van eenzaamheid
aan dovemansoren gericht.
‘Waarom, oh heer, heeft u ons in de steek gelaten?’
Een zware dialoog van aangezicht tot aangezicht.
Hoor mijn broeders.…
Abuis
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
175 Nog voor ik dichten kon
van licht en lief,
vlinderzucht,
van zoete hartenzee,
Nog voor ik zingen kon
met zware adem,
traanogen,
met veel heisa en amok,
Ja nog ver daarvoor, was je al verdwenen.
En ik. Ja, ik wilde met je mee.…
Verzopen
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
116 Kan de lucht, de wolkenlucht,
aan mij voorbij
trekken, gelijk een kinderrijm van
hop en holala of
liever nog:
een zin uit een liedje van een Vlaamse meidengroep?
‘Een klein geel visje in een zee van blauw.’
Naast de zee gedropt.…
Toren onder vuur
netgedicht
3,8 met 4 stemmen
145 Toren onder vuur genomen.
Van Babel tot Eiffel.
En wij wenen om bloemen
in de knop gebroken.
Blaadjes nog lichtgroen.
Zand nog korrelig en zacht.
Het stuifmeel op de straat gelegen.
Moord en doodslag.
Dat laat zich niet tekenen.…
Samen eenzaam zijn
netgedicht
4,7 met 3 stemmen
152 Laat me in de eenzaamheid,
als in de zee,
zakken
gelijk een zon.
Zoals jij
kan ik ook
eenzaam zijn.
Samen.…
Die keuze
hartenkreet
3,0 met 2 stemmen
995 Adem in mijn nek;
laag, lieflijk, maar ook intens.
Kan ik anders nog dan stotteren?
Anders nog dan
klungelig de liefde ontkennen
en mezelf?…
Schip in hellewind
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
121 Winterse hellewind
waait in wankele gedachten.
Waanzin als waterdruppels,
zachtjes tikkend, wachtend op een einde aan de leegte.
Daar wast de duivelse wezel
zijn handen in maagdelijk witte onschuld.
Terwijl de dronken wijven
de eenzaamheid wegwuiven
als ware het
een vissersboot
in winterse hellewind.…
Tot haar knieën in het water
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
415 Van ver ontwaart hij,
ontwart hij verlangen en werkelijkheid:
schoonheid;
esthetische vrucht van lieflijke godenhand
die, tussen huizenhoge golf en land,
eb en vloed op haar wachten laat,
terwijl ze tot haar knieën in het onbeweeglijk water baadt.…
Eenmansfanfare
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
274 Trommelaar,
door zijn fanfare
rechts ingehaald,
drukt zijn vers aangegroeide aambeien
op de koude stoeprand
terwijl hij,
begeleid door tromgeroffel zucht en steunt,
kreunt ook,
over een nodeloze leegte,
een tranentrekkende echo van eenzaamheid
die zijn trommel niet compenseren kan.
‘Een eenmansfanfare
is geen fanfare.
Het is een hellegang…
Gedag
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
558 Meisje
aan haar haar getrokken
uitgefloten
en ondersteboven
weggezet,
blikt terug op
de dagen
die nog zorgeloos waren
en zegt stem, na stem, na stem
gedag.…
Nieuwe papa
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
532 Moederlief
heeft het net geslepen trancheermes
klaargelegd.
Schone glazen
op ongebruikt tafellinnen.
Nieuwe papa
komt zondag
het vlees snijden.…
Jan Pelleboer
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
391 “De winter komt terug.”
hoort hij de weerdame in rode jurk
hem welhaast plagend
toeroepen.
En meer nog dan de zon en de eerste lentebloemen,
meer ook dan de lieflijkheid van de eerste plukken groen,
mist hij
Jan Pelleboer
die
–weer of geen weer-
zon, regen en sneeuw
altijd in zwart-wit voorspelde.…
Zijn tankstation
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
148 Dat kleine hokje,
kak aan de muren,
daar voelt hij zich thuis.
Op afstand een kassière die
als hij haar lief aankijkt
-zonder om haar muts te lachen-
een schone rol toiletpapier
geeft.
Maar daar,
in stilte op de pot gezeten,
is hij alleen met het geluid
van dagjesmensen tot nachtburgemeesters die hun
veelal onbenutte gezinsauto geconcentreerd…
Valentijnsdag
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
284 Omdat je pas mist
met je lief in zicht
en droomt van zaken die levenloos en zonder ziel zijn gebleven
-een donderwolk boven berg nog daargelaten-
daarom is het
op dagen als deze
eigenlijk altijd makkelijk praten.
Als een kop in een gratis krant,
noem het metro; noem het spits,
die je tijdens treinen hebt genomen
je iets vraagt in de trant…
Fladder
hartenkreet
3,5 met 2 stemmen
385 Dromen
als flarden
fladderen
langs spoor en weg.
Liefdevolle echtgenoot
nog voor het eten
door lust en argeloze lief bezeten.
Haren
plakkerig
in nieuwe cabrio
als hij droommeisje stelen gaat.
En voor het eten
met meisjelief
op de vlucht slaat.
Als op de drum.…
Dag van de waarheid
hartenkreet
4,5 met 2 stemmen
385 Als alle dagen,
maandag tot maandag,
het credo
'Dag van de Waarheid' dragen,
is het beter toeven
in een leugen.…
Kinderleed
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
638 Vader
verzucht,
in wolkendek gelegen,
hoe zijn kinderen
al jaren
zijn huis niet konden vinden,
terwijl hij
vol van vluchtige irritatie
een schouwspel
van treurnis,
met zijn zonen
een-na-een op de voorste rij,
gadeslaat.
Nu is het te laat.…
Hinken
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
321 Kind op één been
met wind verdwenen.
Violen die maat aan geven,
voor communistische ideeën
nog voor het breken van de zomer ter dood gebracht.
Het kind
als oude man
tranen vol weemoedig verlangen;
de foto’s van zijn hinken in zijn hand.
De wind in wuivende pluimen gras verscholen.
Hij lacht.…
Springen
hartenkreet
4,5 met 2 stemmen
130 Of ze durft te springen,
durft ze hem te vragen.
Haar ogen op een kloof gericht,
haar handen op de rotsen.
Ronddraaiend zand
dat wind en zon niet lijkt te vrezen.
Zo leest de schepper
tekens in het zand.
Met ingehouden adem
wacht de koning
op haar springen.
Als zij aan hem vraagt,
Of ze durft te springen.…
Dartel
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
205 Dartel,
lang als lief en
liever langer nog.
Als de klok zijn slagen telt
grijpen de seconden om zich heen
in een zweem
van zweet
en lange benen.
Weent de dromer
gelaten
om bloemen
die de knop verlaten,
water langs vazenhals,
als zwanenhals,
op plastic tafelkleed.
Vraagt hij wat weemoedig
of hij liefde
heten mag.
Heter nu
dan toen…
Lepeltje-Lepeltje
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
815 Laaghangende zon
steekt zich door wolkendek.
De klinkers lachen, glimmen.
Kussen nat, lakens nat
van zweterige lichamen
die zuchtend
en draaiend
in elkaar passen.
De stralen poetsen, een voor een,
de sterren uit de lucht.
En als
platendraaier
zijn hakken licht
is de eerste mus of merel al te horen.
In foetushouding wederboren.…