Spiegelpaleis
Als de stilte van het gesprek me overvalt
vlucht ik in mijn herinnering.
Daar, in dat idioot grote spiegelpaleis,
sta je in iedere deuropening en
zit je overal precies tegenover me.
In het trappenhuis van
een lang vergeten wolkenwereld
raakt je hand eventjes de mijne.
Als ik de weg dan weer verlies
en zachtjes meezing, neurie,
met de deuntjes die we samen deelden:
dan mis ik jou in mijn genoegen
van het stiekem altijd samenzijn.
Zie ook: http://roelslevenslied.wordpress.com
Schrijver: Roel van Rijswijk, 28 juni 2022
Geplaatst in de categorie: afscheid