Netgedichten

netgedicht (nr. 47.075):

klimop

en als van parelmoer
het licht onafwendbaar in knoppen
ik kan niet langer meer dralen
het blijde zal weer verhalen
zo hemels en zo aards

er is geen duisternis meer
waaraan ik moet weerstaan, geen ruw gescheiden
maannacht waarin ieder vers eindigt
met een optocht van ondoorzichtig cellofaan

ik sterf niet meer om de wonden van wind
die, willoos en verward, de winter ophangen
boven het lot van het gebarsten bezemkind

Schrijver: kerima ellouise, 19 februari 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

klimop

4.0 met 5 stemmen

215

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: wietl-woitl
Datum:: 19 februari 2013; minder begrijpbare ideeën, maar telkens die woordkeuze van licht en sluiers. als vlindertaal.

Naam:: Pama
Datum:: 19 februari 2013; Het seizoen hangt bijna in de touwen, nog een klein zetje van het bezemkind en hij verhuist samen met de noorderwind. Wie zal daar om rouwen?
Mooie regels.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 19 februari 2013; heel goed !

Naam:: Anny
Datum:: 19 februari 2013; en als van parelmoer prachtig gedicht!
.. mooi Kerima !

Geef je reactie op deze inzending: