Alle inzendingen over Eline

Wijl het ochtendgrijs nog aan de daken kleeft hult hij zich in de wollen stilte van de nacht. 't Is vreedzamer toeven in de sterren. Die momenten voor ‘t getier en geraas herleeft, en de stad weer op z'n grondvesten beeft, Speurend naar de geheimen van het universum, zoekend naar dat illusoire equilibrium. Wat hij tracht te vergeten is…

Kunnen we vast afspreken Dat je niet verliefd op me wordt Want verwachtingen en hoop binden kettingen om mijn nek en polsen, en leggen me vast aan de grond. En als ik los kom ren ik weg Verder dan jij kunt komen.…

Als liefde satire blijkt te zijn, als de hemel een donker woud is, lach dan juist onder rouwende wilgen, lach dan juist omdat het zo koud is. Want het grootste gebaar van de liefde op haat Is de glimlach, het schrille contrast dat ontstaat dat ijzer ontdooit en het zonlicht laat stromen, het leven ver schijnt en er warmte doet komen.…

Opgesloten in je net Van lange, zwarte haren Je staart in je gedachten Zomaar wat vooruit Op volle kracht probeert Mijn geheugen te bewaren Wij, verkleed als twee prinsesjes In een zorgeloze tijd Even nam naïviteit Ons nog onder haar vleugels Een glazen schild voor even, Maar de last werd toch te zwaar Het brak, ook jij, ook ik, ook…

Wij liepen er yeah yeah yeah met West Side-stoerheid in benen en fingersnap zomaar het paradijs binnen bij Tuschinsky-Metropole, welwillend toegeknikt door Eline Vere, lieve Haagse dame. Dat de lente een zomer inluidde, die jou met zich meebracht, wie had dat kunnen weten gedurende die zachte ijstijd van ‘63?…

zo'n schat zo puur, zo lief vanaf de eerste seconde dat ik haar zag was ik dol op haar mijn meissie mijn prinses wel jammer dat kind zijn maar zo kort duurt en ouder zijn zo heel veel langer wat ik hoop, dat ze het stralende van haar kind zijn in haar hart bewaard houdt en dat ze heel lang mag leven mijn kleine grote meid Eline…

Opgedragen aan Eline Ronner nav haar blog: "Is God goed voor de economie?"…

Zo mooi koper glinsterend als het licht met voor mij uit een rode loper mijn eigen doel al in het zicht Zo bewonderd wereldwijd verworven en nooit van mensen afgezonderd of ooit eenzaam rondgezworven Zoveel verdriet donker en in het nauw er is bijna niemand die mij ziet wat eigenlijk wel moeten zou Zo geschrokken een ieder was verstoord…

Lieve Eline Dit gedicht is voor jou .. omdat je zo’n sterk meisje bent. Ik hou van je. Het altijd vrolijke meisje Altijd een grapje klaar.. Maar waarom .. Moest kanker komen daar. Die vreselijke schok Al die vragen in je hoofd.. Toen ze het ontdekten Iedereen was verdoofd. Niemand die het verwachtte..…

ontmoette op de wekelijkse zondag dansavond bij de Chinees ter afsluiting erg lekker gegeten soms wil ik wel eens op zijn Haags Chinezen zeggen maar dat heeft een andere betekenis een lading met een dubbele bodem waar ik me nooit aangewaagd heb verder als een jointje is het niet gekomen rondbanjeren door Den Haag de stad van Copernicus en Eline…

Woorden doordrenkt van dodelijke schoonheid, Daar dwarrelen zij. Op een wind met snijdende scherpte. Zij bestaan niet. Zij zullen nooit bestaan. Geen menselijk hart kan ze horen, Geen menselijk hart kan ze aan. Slechts in een sluier Dringen zij vaag door. Om daarna weg te zweven, Hulpeloos op zoek. Naar een ziel, dapper genoeg, Om de vergankelijkheid…