Voortgekomen uit jouw schoot,
zo zacht en zo geborgen
Als kind op diezelfde schoot,
luisterend naar je lieve stem
over Donald of Pietje Bell
Erin vluchtend voor de dood
of het leven of mijn angst
Altijd had jij ruimte in je over
voor mij waar ik veilig was
In jou kon ik krachten kweken
Door alle rollen die je speelde,
van Zwarte Piet…
Door haar aanblik overrompeld
Vier mannen zo verschillend,
naast elkaar in rouw gedompeld -
gezichten ongelijk maar in
schaduw wonderlijk gelijk -
volgden hun eigen interessen,
bloedband loste langzaam op
Keuzes, falen, leed, successen,
vrienden, vrouwen gingen
voor afkomst. Tijd slaat terug
Zwijgend, kijkend staan zij bij haar
Mompelen…