Baar

Door haar aanblik overrompeld
Vier mannen zo verschillend,
naast elkaar in rouw gedompeld -
gezichten ongelijk maar in
schaduw wonderlijk gelijk -

volgden hun eigen interessen,
bloedband loste langzaam op
Keuzes, falen, leed, successen,
vrienden, vrouwen gingen
voor afkomst. Tijd slaat terug

Zwijgend, kijkend staan zij bij haar
Mompelen, slikken. Aanraking
van haar koude hand - even maar
Het stille sein, de oudste bukt,
alle vier kiezen zij een hoek

Zwoegen, steunen is hun klaagzang
Zij mag niet hellen - zacht en recht
schuift zij door de smalle gang
Veilig huis voorzichtig uitgedragen
Van ver klinkt krassen van een kraai

Achter het raam in spiegelluchten
- waar zij zwaaiend hoort te staan -
ziet de vader nu zijn zonen zuchten
Ooit gebaard, gezoogd door haar,
hoeden zij hun moeders baar

Moeder Alida Everdina

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 27 stemmen 1.593