De buitenwereld zie ik niet
als een innerlijke veste
door al wat daarin tekort schiet
haal ik uit mijzelf het beste
het is genoeg alleen te zijn
in poedelnaakte kwetsbaarheid
ik hou de roedel aan de lijn
als hondsvod zonder zielenpijn
binnen grenzen van het voelen
deert mij de buitenwereld niet
ga de weg die wij bedoelen
en die alleen…
Een Schout ontbood een Boer voor 't hoge dorpgerecht,
En sprak, wel, hondsvod! guit! hebt gij van mij gezegd
Dat nooit een groter schurk, dan ik ben, is geboren?
Wie, ik? hervat de Boer: dat klinkt mij vreemd in de oren.
Neen Schoutlief!…