211 resultaten.
De dichter
netgedicht
4.1 met 27 stemmen 834 er is alweer een balpen
leeggelopen in de achterzak
van mijn pantalon
op een moment dat ik hem niet
kan missen
want als eindelijk mijn geest
eens wordt verlicht
blijkt telkens weer
dat het vertrouwen in mijn
geheugen kleiner is dan dat
in de kwaliteit van dit gedicht…
Erop of eronder
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 514 in schril contrast met de stille schare
verzameld rondom het nog open graf
overstemt het lawaai van een vliegtuig
de stem van de spreker die gehuld in een
donkere jas met zorgvuldig gekozen woorden
een arbeidsverleden tracht te beschrijven
dat als we hem mogen geloven zou hebben
bestaan uit het met veel succes werken van
de één naar de andere…
telecommunicatie
netgedicht
4.2 met 33 stemmen 1.106 op haar verjaardag heb ik mijn
moeder in de hemel gebeld
het tijdsverschil blijkt zo groot
te zijn dat zij nu veertig jaar
jonger is dan ik
en ze heeft een nieuwe vriend
verder is alles goed met haar
met mij nu ook
waar ze erg blij mee was…
Loslaten
netgedicht
4.5 met 52 stemmen 2.356 pas als je beseft dat alles wat is
eindig is
en dat datgene wat je achterlaat
een zelfde lot te wachten staat
zou het toch moeten lukken
in vrede afscheid te nemen
van wat het leven je geboden heeft
maar dan nog
weliswaar overkomt het mij niet
zo vaak
maar gisteren was het weer zover
beelden uit mijn kinderjaren
dringen zich aan mij…
Via de Ogen een goed gevoel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 139 Wat worden we door onze ogen vaak bedrogen.
We zien vaak dingen die er helemaal niet zijn.
Zien iets en gelijk spelen onze gedachten.
Maar daarna is het niet wat we op dat moment er van verwachtten.
We hebben iets gezien en taxeren het op een tien.
Later moeten we het herzien, want de waarde is helemaal geen tien.
We voelen ons bedrogen door onze…
Voorjaar
netgedicht
4.4 met 49 stemmen 1.920 waar weidevogels uit het niets
met hun oorverdovend gekrijs
de stilte vullen en rechts van mij
treurig ogende preien en
boerenkolen met hun uitgezakte
permanentjes de spade vrezen
scheurt plots de wind het hemels
matras aan flarden
zie ik schaduwen geboren worden
tegelijk met het eerste lam
daar is het tijd om mijn rug te
rechten en…
Jij
netgedicht
4.6 met 59 stemmen 2.546 Een kussen, nog niet opgeschud,
waardoor het lijkt alsof het
in de nacht is aangevreten,
de plooien en de kreukels
op jouw plek in het onderlaken,
maar nog het meest van al:
de hier en daar naast het bed
losjes opeengehoopte kleding
die je tijdelijke goedkeuring
niet kon wegdragen.
Dat, en nog veel meer, dat ben
jij, als je er niet…
mama
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.296 kon ik de tijd maar keren,
keren terug naar toen..
opnieuw met jou beginnen,
de dingen anders doen..
als ik toch had geweten,
dat jij er maar zo kort zou zijn..
had ik het zeker anders gedaan,
zonder het verdriet en de pijn..
de relatie tussen moeder en dochter,
gaat niet altijd over rozen..
maar we hebben er het beste van gemaakt…
echte vrienden
hartenkreet
4.2 met 27 stemmen 5.452 Echte vrienden.. die heb je zomaar niet.
Die altijd voor je klaar staan,
Ongeacht het soort verdriet.
Waarmee je kunt lachen en kunt huilen.
Die je nog voor geen goud zou willen ruilen.
En als je ze hebt, verlies ze niet.
Sta voor ze klaar,
Ook al is het soms moeilijk.
Ook al is het soms naar.
Als je dit doet,
dan kun je verwachten…
Een jongen van dertien
netgedicht
4.3 met 50 stemmen 1.873 Dertien was ik
en het lot mij beschoren
om tijdens de eerste nacht
van onze vakantie, die zomer
in Zandvoort aan Zee,
het bed te moeten delen met
Nienke, drie jaar ouder,
wat moest ik er mee?
Tranen met tuiten,
door mij toen vergoten,
om gedaan te krijgen
dat teniet werd gedaan
datgene, waarvoor ik drie
jaar later in de rij
zou moeten…
Natuurlijk verloop
netgedicht
4.1 met 21 stemmen 868 als de krijsende zagen zijn stilgelegd
rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan
overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos
gevoel alsof het eind der tijden is genaderd
maar nu ik aan de gehavende restanten
weer nieuwe levenskracht ontwaar
is mijn somberheid al snel verwaterd
hoor ik overal weer vogels fluiten
zelfs al fluiten ze niet…
Met de jaren
netgedicht
4.4 met 34 stemmen 1.189 Het planchet boven de wastafel is
nu echt te klein voor het alsmaar
toenemend aantal attributen
dat mij er tot nu toe van heeft
kunnen weerhouden het met de dag
kaler wordend spiegelbeeld
hardhandig van de muur te rukken.
Het bekertje voor mijn kunstgebit,
dat dure potje anti-rimpelcrème,
het etui met daarin een vijltje voor
mijn door en…
Paralympics
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.113 met een traplift terzijde gestaan
door twee bloedmooie meiden
bestijgt de jonge coureur van die
knalrode wagen het erepodium
de tot een hoogtepunt gebrachte
champagne beneemt ons het zicht
op zijn shirt met daarop de naam
van een bekend sigarettenmerk
dat zal hem door zijn sponsor
niet in dank worden afgenomen
net zoals die kleine hapering…
Gefixeerd
netgedicht
4.6 met 41 stemmen 1.914 als op zestien april om negen uur dertig
tussen haarlem en leiden ter hoogte van
bennebroek een sneltrein onder het viaduct
doorraast is er in die omgeving niemand
die daar nog maar een moment bij stilstaat
terwijl in de dorpsstraat van hilvarenbeek
op huisnummer twaalf al dertig jaar lang
precies op dat tijdstip aan tafel een
vrouw zit met…
Altijd weer die ogen
netgedicht
4.3 met 17 stemmen 475 het waren je ogen
gekarakteriseerd door hun
volheid en intensiteit
een mengsel van pure arabica
en een vleugje robusta van de
beste kwaliteit
die mij huiswaarts deden keren
met een peperduur espresso-
apparaat dat ik niet van plan
was om te kopen
elke keer als ik nu zo’n
capsule ga verwerken
zie ik ze weer vóór me
je ogen
maar dan…
Tijdloos
netgedicht
4.5 met 46 stemmen 1.660 dood is het verleden
een herinnering slechts
immers het kan niets meer
toevoegen aan zichzelf
noch aan de toekomst
die zich weliswaar toont
als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van
morgen waarvan evenmin
kan worden gezegd dat zij
al tot het leven behoren…
Hier en ginder
netgedicht
4.5 met 69 stemmen 1.919 Hier stel ik mij voor dat mijn as
wordt uitgestrooid,
gewoon uit een papieren zakje,
muzikaal omlijst door een koor
van wel duizend vogels in een
lucht van uitgereden gier.
Zie je daar dat broedend paar,
onder de bomen langs het water?
Nu nog een ietsje meer naar hier,
ja, daar, over al die boterbloemen
omzoomd door wuivend fluitenkruid…
Sterven
netgedicht
4.7 met 134 stemmen 4.483 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Het zwembad in
gedicht
3.6 met 53 stemmen 19.243 Het zwembad in
om daar mijn voeten
nat te maken
eruit om met die natte voeten
de tegels naast het zwembad
aan te raken
kijken hoe de tegeltenen
verdwijnen
in de zon.
Een foto die tevoorschijn komt
maar dan andersom.
In het bad
uit het bad
ik zong
een lied dat ik op school geleerd had.
'Looft den heer want hij is goed'
en…
Ouderschap
netgedicht
4.6 met 84 stemmen 3.435 zijn ene moeder is verpleegster
de andere is advocaat
vader is voor hem iets onpersoonlijks
een reageerbuis is tenslotte geen gezicht
daar was hij inmiddels wel aan gewend
toch moest hij wel weer even slikken
bij haar antwoord op zijn wedervraag
mijn ene vader is onderwijzer en
de ander die is heilsoldaat…
Duinwandeling
netgedicht
4.7 met 50 stemmen 1.104 de schittering van het gebroken schelpenpad
dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten…
Laatste groet aan lieve Droopie
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.128 Dag lieve Droopie wat was je lief,
Dat ik zo gek op je kon zijn
jij bent mijn hartendief.
Nooit meer blaffen nooit meer bedelen
ik zal je missen lieve hond
’s Morgens geen water en voer meer geven,
je was niet meer gezond.
Nooit gedacht dat ik je na 1 jaar
te hebben leren kennen afscheid moest nemen.
Dat doet echt zeer elke keer weer…
Wie ben ik?
netgedicht
3.7 met 13 stemmen 374 - mijn lichaam
- mijn gedachten
- mijn gevoelens
Ik kijk om mij heen en zie:
alles wat is, dat ben ik!
Zolang dat er is,
ben ik iets,
anders … niets.…
Fragment
gedicht
2.5 met 37 stemmen 16.141 Er was mijn broer die onverwacht thuiskwam en me betrapte bij het
rondsnuffelen in zijn kamer. Hij hield me gevangen. Ik moest bij hem
blijven totdat onze moeder thuiskwam zodat hij haar kon bewijzen
dat ik op zijn kamer was geweest. Ik lag ontvoerd te zijn op het bed
terwijl hij aan zijn bureau zijn repetitie leerde. Ik vond het stiekem
erg gezellig…
vertrouwen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 218 voorzichtig raak ik je aan
bang om pijn te voelen
durf ik het wel
ik kan niet meer tegen een traan
je voelt zo zacht
ik krijg een warm gevoel
ik word rustig vanbinnen
Dit is iets wat ik nooit had verwacht
ik hoef het niet te berouwen
het doet geen pijn
ik word blij van dit gevoel
volgens mij heet dit vertrouwen…
Gedachtes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 491 Soms denk ik
Wat als
Ik dat
anders had gedaan
Dan zou ik
hier niet
stil bij hoeven
staan
Wat als
ik
naar je
luisterde
dan had ik geweten
waarover men
fluisterde…
onsamenzang
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Toen warmte door mijn onderbuik kriebelde
gedachten schreeuwden om jouw naam
en jij mijn teksten kleurde,
keerde ik naar achtergrondkoren
droeg je dienbaar richting faam
En nu mijn klanken tegengassen
stop jij, nog voor de brug,
enkel stilte dwaal je nog
mijn richting in, zet jij
je volgend nummer in,
solo.…
Binnenhuilen.
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 335 Papier zit in de weg van woorden
die niet komen, waar tranen
door de binnenkanten van
wangen stromen en
bitter vallen op mijn tong
bevriezen op lippen
dichtklappen van deuren
het scheuren van mijn hart
en nooit andersom.…
Stileven.
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 858 En zij duwen, duwen en duwen maar
schreeuwende woorden en rust
gevulde pillen- en hoe moet
gevoelloosheid mij leven geven?
Ik ken die rust, ik ben die rust,
die ontkenning die door aderen sluipt
de levenloosheid die in ogen kruipt,
waar ieder woord naar afstand ruikt.
En zij maken, ontwaken in mij
dromen waarin ik mezelf ophang
aan bomen…
Binnensluiten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 Weet je nog die keren
dat ik je haast smekend
door gordijnen
van tranen en natte haren
aankeek en dat je
je arm niet
om mij heen sloeg
hoe graag ik dat ook wou
omdat ik je eerst
vertellen zou
van waar ik leef
en dat ik dan uiteindelijk
hortend en stotend
mijn gevoelens beschreef?
Zo wil ik je nou.…