Groningse Wachttoren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 
394
394Uw blij gelaat, noch uw lach is mij tot last,
noch uw vermogen tot dank aan uw god,
maar uw regels staan daarin zo vast
dat ik moet vrezen voor mijn eigen lot.
De koetsier spoort de paarden aan
onder de dreiging van een hagelstorm;
de geesten verschijnen bij volle maan
en stellen vermetel hun boek als norm.
Daar had ik u werkelijk bij de…
Bezig met laden