resultaten voor 'Ruurd van der Weij'

Mag ik twee frikandel speciaal, nee, doe maar van die extra lange en drie "vlees"croquetten, hoezo "vlees", zijn...

Jij vloog weg van mij op geen vleugels gedragen, onze vlucht was voorbij in de dood verslagen. Nog in het winterli...

Onbeslapen blijft één kant in mijn bed, waar het dekbed meedogenloos toont: deze plek is door niemand meer bezet, d...

Ik heb zojuist de lampen aangedaan, maar ik zie nog steeds geen licht, dat de schemering weet te weerstaan en ik heb...

De uren worden bijna ondraaglijk zwaar, als het avondlicht oplost in de duisternis. Droeve herinneringen verdringen el...

Geen glimlach krult ooit nog mijn mond, een zon die mij nooit meer zal verwarmen. De wrede dood die mijn huis zo greti...

Altzheimer sloopte mijn allerliefste lief en liet een ruïne achter in mijn leven. Na het moment dat zij hopeloos stie...

Ik hoef uw gedichten niet te waarderen, discussies over poëzie eindigen in gezwam, echter heb ik het tij steeds wille...

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, ne...

Als een dichter zijn woorden met zorg heeft gekozen, verandert een handvol gras in een fraaie bos rozen. Met de liefde...

Binnenkort wordt het boek Esther weer voorgelezen, hoe zij de Joden behoedde voor een collectieve dood, nadat sluwe Ha...

Als smeltend ijswater in de beek, dansen mijn tranen ongeremd om wat eens zo heerlijk leek, in een waterval die onget...

Er was er eens Pimmetje, een kabouter, die woonde in een grote holle eikenboom. Hij merkte dat de kinderen veel stoute...

Als ik van mijn verdriet een trap kon maken en van mijn tranen een brug dan zou ik tot in de hemel kunnen geraken...

Zo begin ik aan een nieuwe start, op een heel droevig sentiment, met jou nog heel diep in mijn hart, dat, zegt men, v...

Niemand had ooit geloofd, dat bij zo'n groot verlies, waar de vlam werd gedoofd, verdriet het vuur uitblies, licht...

Menig dichter die naar woorden tast om een gebeurtenis te beschrijven, weet hoe die zoektocht hem belast, naar een zi...

Als de zon het land terusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust, dat ik j...

De uilen van Minerva zitten luid te krassen, er wordt een nieuwsrubriek aangeklaagd, Want zonder het bericht aan te pa...

Mensen, heb toch vertrouwen in dit kabinet, hoewel het zich erg te kijken heeft gezet door de Zeeuwen niet eerder te v...

Een eerste blik in mijn ochtendkrant, bederft bijkans meteen mijn ontbijt, weer een nummer vol moord en brand en over...

Een virus dat nu in China gedijt en misschien straks wereldwijd, dan raak ik het gevoel niet kwijt, dat we ergens de...

Het is fijn om nog lekker jong te zijn, dat zijn wij tenslotte allemaal geweest, maar ook toen was niet alles een fest...

Lieverd, jij kwam na enkele eenzame jaren, mijn leven heel onverwacht binnengevaren. Toen mijn herinneringen nog bleve...

Op de gedichtensite zijn sterren te verdelen: één ster: ik zit mij grenzeloos te vervelen, vijf sterren: dat wil ik...

Ik ben niet bijster groot of imposant, ik ben met recht als klein te definiëren, maar bespot mij niet om mijn lengte,...

Ik kijk in je ogen en ik smelt, mijn hartslag versnelt, ik word meegezogen in de wereld in jouw ogen. Ik kijk in...

Wijsheid komt met het klimmen der jaren, voorgoed voorbij je jeugdige onbezonnenheid, je hebt nu, wijze man, al genoeg...

Je zou het bijna niet kunnen geloven: deze een meter achtenzestig grote man is ooit over de wegen gevlogen in een gro...

Schat, met jou mijn eerste Valentijnsdag lag helemaal niet zo voor de hand, want al kusten wij elkaar reeds gedag hie...