inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.035):

Eenzame stoel

Dagelijks einddoel
toevlucht, veilig gevoel
daar staat de stoel.
In dezelfde hoek gevangen
als je verlangen
die zitplaats te vervangen.
Nergens heen
de horizon verdween
de stoel staat daar alleen.
Blikken door het raam
buiten, eenzaam
de stoel vormt nog je naam.
Pijn van wachten
in je eigen gedachten
kan de stoel niet verzachten.

Schrijver: Ruurd van der Weij Fortin, 15 mei 2020


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 48

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)