Alle inzendingen over eenzaam

ik schilder en trek strepen geen benul, geen gedacht sluit mijn ogen zonder weten en zie een gezicht dat naar mij lacht. ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan…

In het voorbijgaan Ze zien je niet Als je langs hen loopt De woorden die je spreekt Ze horen je niet Als je zachtjes met ze praat Anders dan zij graag gezien en zelfbewust Vrij om zichzelf te zijn Diep verscholen stille tranen Als je intens verdrietig bent De kwetsbaarheid Gevoel van onvermogen Omdat je anders bent Anders…

Ik open het venster en de deuren tegenover elkaar totdat het overal tocht in huis om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven nadat ik de verwarmingsmonteur uitgelaten heb zet ik mijn mondkapje af om de frisse lucht in te ademen zie hoe vogels als klankgazelle in de boomtakken aan de overkant neerdalen in het morgenlicht…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Hij lag op de grond Waar men hem toen vond In de vroege morgenstond Daar op die kille grond Hij was erg alleen Bijna niemand om hem heen Geluidloos ging hij heen Om hem was geen geween Zijn buren hadden geen tijd Te letten op zijn eenzaamheid Voor hen was prioriteit Te werken aan belangrijkheid…

De dagen rijgen zich aaneen Tot weken van eenzaamheid En veel langer duurt het voort. Het is een uitzichtloze tijd. De wereld om je heen gaat verder. Het tempo wordt steeds opgevoerd En als je daarover wilt praten Word je gauw de mond gesnoerd. Een oudere moet beseffen: Het is een drukke tijd!…

Ja ,deze wonderen maken mensen blij in een tijd van afstand... en eenzaam hokken bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten, te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…

eenzaamheid beroert mijn hart, komt zo plots en onverwacht. doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht.…

God kent jouw verdriet en eenzaamheid Als een vader wil Hij voor jou zorgen Bij Hem ben je veilig en geborgen En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…

Liefdeloos sterven Als een mens geen liefde krijgt, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad wordt aangedaan, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen liefde geeft, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad doet, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens zichzelf van liefde afkeert, dan kan…

Ik had het altijd, van ’s morgens tot ’s avonds. Nooit verloor ik het, maar nu dobber ik rond in slapeloze nachten. Ik verwerk woelwerk tot ik wakker word zonder doel. Vastgelopen in mijn emoties of is het verdriet? De kade waar ik veilig thuis kon komen, ben ik uit het oog verloren. Ik zie nog wel de vuurtoren, die mij de weg wijst,…

Het gaat goed, jouw smsje was precies op tijd! Ook daarom vind ik jou zo'n bijzondere meid. Je weet het altijd weer klaar te spelen, om mij toch een berichtje toe te spelen. Nog nooit heb je me hoeven teleur te stellen, iets wat ik steeds weer tegen je blijf vertellen. Het gekke is, vandaag mis ik je niet meer, maar kijk ik reikhalzend…

aan wat komt geen moment dat je lacht waar doe je het eigenlijk voor Wachtend op wat niet komen gaat en de hoop langzaam maar zeker verliezen dat je het liefst de boel de boel laat na zoveel pijn voor je kiezen Zoekend naar die ene die er alang niet meer is denkend aan een wonder of iets in die geest het gevoel Ik grijp altijd mis de eenzaamheid…

Vandaag zijn we op de helft, het begin was zwaar. Even voelde ik mij ontroostbaar. Maar gelukkig moest ik aan de slag. Nagenoeg de hele dag. Ik was onder de mensen, had even geen tijd voor mijn diepste wensen. Maar ik bleef wel wanhopig hopen op een bericht. Het zou mijn zwaarmoedige gevoelens zo hebben verlicht. Maar het bleef stil,…

De muren kijken vaalgrauw om zich heen uit fronsende stenen valt een argwanende blik een bedompte lucht maakt dat ik bijna stik ik schreeuw om hulp maar blijf meer dan alleen een stoel kraakt onder mijn schokkende lijf mijn pen geeft haar laatste leven aan papier ik strooi er woorden als 'was jij maar hier' al weet ik dat jij was en ik eenzaam…

Ergens op de straten loopt een klein meisje, heel verlaten. Geen geld, geen eten, en niemand wil iets van haar weten. Ze slaat haar armen om haar heen, maar niemand die omkijkt, niet één. Dan ziet ze een groep kinderen, die haar pesten en de weg verhinderen. Uiteindelijk, uitgesloten en heel alleen, sterft ze, verlaten door iedereen…

Ommuurd door een leegte wakker worden zonder slapen gedachten zonder tekst een douche vol tranen, zout zonder eten enkel honger naar jou, onverschillige dagen ondergedompeld in een bad verdriet met zelfbeklag, Ik ben moe van je lief te hebben jouw engel gebiedt me te herleven in je vriendschap, die als een zachte deken mijn eenzame ik…

Kan geen kwaad toch, om je aandacht ook aan de "eenzamen" te schenken?…

ik pak een hand de jouwe ook we dansen, springen ons plezier nog hoger dan je denkt we landen in het zachte van muziek kijken woorden uit elkaar verlegen onze handen vegend in een misplaatst gebaar de kring gaat open met een stil gezicht vertrouwen wordt gemist we stappen achteruit als iedereen zijn cirkel sluit…

in een hok zo alleen, met alleen wat tralies om hem heen geen vrijheid die hij ziet, alleen de eenzaamheid is zijn verdriet jagen kan hij niet meer en dat doet zeer. hij voelt zich nu opgesloten en door de natuur uitgesloten. zo zit hij daar weer.…

Eenzaam is alleen sociaal arm contact- gestoord Eenzaam is de mens waarvan 't woord niet wordt gehoord Eenzaam is 't kind op 't schoolplein in 'n hoek helemaal alleen Eenzaam is de muurbloem in de disco alle dansenden om haar heen Eenzaam zoveel mensen zo alleen toch zoveel mensen om hen heen…

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

Maar je stiekem eenzaam voelen, zo verschrikkelijk alleen.…

Weer één dag voorbij, nóg 5 dagen... de tijd lijkt steeds meer te vertragen. Toch had gisteren nog wat in petto: jij stuurde mij een sms "kado"! Je was goed aangekomen; een zorg minder! Was ik toch ook maar daarginder! Het was gaaf dat je zo snel van je liet horen, voor een tijdje voelde ik mij wat minder verloren. Maar antwoorden…

Eenzaam en alleen vecht ik mij door deze dag, nóg 3 dagen zonder jouw lieve lach.. De strijd tegen mijn gevoelens heb ik verloren, de tranen achtervolgen mij als sporen. Ik probeer de dag te doden met mooie muziek, maar in elke toon ontdek ik bepaalde symboliek.…

Soms voel ik me eenzaam voel ik me alleen Wil ik graag jouw armen weer stevig om me heen Dan voel ik weer die warmte die ik nu zo mis Hoeveel ik om je geef Als je dat eens wist…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

ik wandel wat in Andalusie geloof ik en niemand spreekt er engels…

In het cafe waar de artiesten binnenzwerven zit hij alleen als een die zich verveelt wacht op een vrouw, de waarheid of zijn sterven hij zucht en mompelt buigt zijn hoofd reeds naar de grond waarin hij straks terecht zal komen hij zit te staren naar een tijd die was hij is een oude man dicht bij de dood.…

Durf confrontatie aan te gaan, heb 't léf te zeggen, ik voel me eenzaam, degene, waar je 't minst van verwacht, "luistert" naar je, je hoeft die "weg" niet alléén te gaan!…