Alle inzendingen van Ilse

met de tong uit de mond schuifelen de kaplaarzen door de bladeren die onder haar knisperen als papier - bedachtzaam ze was bijna zichzelf vergeten mee te nemen op zoek naar onaantastbare zaken speurt ze over de grond zich niet bewust van haar gedachten o - was ze maar zo'n varkentje u weet wel zo'n dure die truffeltjes vinden…

‘Hey!’ het woord kwam uit t niets zwart omsloten - ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt…

Ik houd van asfalt het beperkt de opties en verschaft duidelijkheid hier gaat niets groeien - wel het aantal gebruikers ze glijden over jouw rug in elke denkbare toestand als uitgerolde veterdrop zijn hier geëffende paden ik houd van het contrast tussen het zwart, wit en groen waar langs jouw flanken onkruid groeit en waar een roofvogel…

ik pak je - ik pak je ik pak je bij je arm grijp je bij je lurven of trek soms aan je oor ik houd je – ik houd je ik houd je heel graag warm je bent niet te vermurwen dus lees ik je s’ avonds voor ik pak je - ik streel je en troost je bij verdriet verwijder sneller dan het licht jouw snot; dat zie ik liever niet ik heb je - ik heb…

gecontroleerde wanhoop knijpt de kelen dicht plakt ons tegen onze stoelen ze haalt uit en we huilen de wereld om ons heen verdwijnt zwoele wind zingt haar hart aan diggelen als elfenstof verspreiden de deeltjes door de ruimte als sponzen absorberen we elke emotie de steden om ons heen verdwijnen niemand verstaat haar taal maar…

een zachte fluit, een dreigende trom zijn plotseling in de maartse straat waar bomen nog kaal zijn en mensen moe van wijn en winter daar komt de bruid ze stapt in een bakbeest haar familie staat er biddend bij en heel haar Barentszstraat stroomt vol van heimwee naar een warm land van herkomst stroomt vol van hoop dat een vertrouwde vreemde…

zijn familie en wij buren ineens allemaal tegelijk op bezoek in zijn kamer de spullen onder ons verdeeld. alleen de brief in het linkervakje van de zelfgemaakte groene, houten kast durven we weg te gooien noch te posten of te lezen een week later loop ik onder het erfstuk, zijn paraplu door zijn regen…

zijn familie en wij buren ineens allemaal tegelijk op bezoek in zijn kamer de spullen onder ons verdeeld. alleen de brief in het linkervakje van de zelfgemaakte groene, houten kast durven we weg te gooien noch te posten of te lezen een week later loop ik onder het erfstuk, zijn paraplu. door zijn regen…

Kijk haar, ze denkt dat ze alles weet en 's nachts zwemt ze in wolken maar ze weet nog niet eens hoe ver ze kan gaan en in haar dagboek staan dingen waar god te moe van wordt en maar weinig voor de eeuwigheid dat de wolken zo mooi zijn. ----------------------------------- uit: 'Verdwaald ontwaken', 1990.…

we hadden een feest georganiseerd voor hem die ons al die jaren trouw terzijde stond we hadden een lied gecomponeerd we konden onze lof niet op hij was goed, groot en geweldig om acht uur zou het beginnen maar om kwart voor zeven ging al de bel het feestvarken zat toen nog in bad we riepen naar boven: het is voor jou, het is de Daddel…

hij heeft van zichzelf een dode gemaakt zij het een milde dode die weleens van zich laat horen voor ons bestaat hij sinds jaren uit een stem zijn lichaam houdt hij voor zichzelf het moet al oud zijn nu hij heeft van ons een blinde familie gemaakt we zijn getraind op zijn stem horen precies hoe hij zich voelt ook al blijft hij praten…

de shuttle zweeft heen en weer alsof niet wij het zijn die hem richting geven op zijn hoogtepunt en precies tussen ons in twijfelt hij een moment alsof hij kiezen moet tussen ons, alsof wij zijn ouders zijn alsof hij plaats wil maken ------------------------------------- uit: 'Poëziekrant', sept-okt 2005.…

hoor ik heb een onzichtbare buurman en een zichtbare de onzichtbare maakt geluiden lang wist ik niet waarmee die geluiden te maken hadden de zichtbare maakt geen geluiden ik zie hem werken en werken onder de lamp. ------------------------------------- uit: 'In plaats van alleen', 2003…

mensen zeggen: als jij geen vlees eet kun je net zo goed geen vis eten kun je net zo goed geen planten eten kun je net zo goed niet in een stoel gaan zitten en zo is het: het is wreed om in een stoel te gaan zitten die niet in jou kan gaan zitten ------------------------------------- uit: 'De boom valt op mij', 2017.…

ze kwamen niet uit, pas met de stank van hun stengels kwam een oude bekende zonder sleutel het huis binnen hij zei niets maar mijn vingers gingen stinken alsof hij mij een hand had gegeven, nu ik niet meer alleen rook naar mezelf was er hoop: als er stank bestaat bestaat er ook niet-stank - roos en lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde…

er waren nooit woorden voor laat staan hoge plafonds of hemels je wilde nergens naar toe je wilde niets bereiken het was droog laag viel op laag als bladzijden in een oud Frans boek plakten we aan elkaar maar met verbeterde sterker ruikende verslavende lijm ik wenste toen dat het eens los zou laten dat er een woord viel dat het eindelijk…

ze trekt een kring om zich heen soms laat ze een hand toe soms beantwoordt ze een vraag maar ze let goed op: niet te veel handen, niet te veel woorden daar gaat de kring kapot van Als haar vader haar nadert om haar een beetje te plagen laat ze hem maar begaan tot hij op de rand staat van haar kring, ze blaast hij wankelt op z'n kleine…

Jij doet iets met mij, Je geeft me rust. Een heerlijk gevoel van zalig in m'n kern zijn. De pit van een avocado, die symboliseert m'n wezen.. De boterzachte romigheid er rond mijn vrouwelijkheid. Voor jou om te ontdekken, te savoureren. Knijp in m'n vel, voel of ik receptief ben, lepel al mijn heerlijkheid eruit. De pit, die mag je…

Wat is haat? Woorden zo grof Uitgesproken uit woede of het verafschuwen van iemand op een hogere graad Een woord zo vol van betekenis Maar vier letters groot, ter tegenstelling Toch voor velen een kwelling om dit te horen, soms al na een kleine ergernis Duidelijk onderschat Wat het manifesteren ervan aan schade geeft Uitgesproken alsof…

de muziek stond zacht aan het bankstel stond stil te staan in de koninklijke kamer ik weet niet hoe het kon gebeuren dat plotseling het bankstel alleen was terwijl de muziek zich voegde bij mijn blik zo durfde ik wel uit het raam te kijken naar een wolk die trilde als was hij net aangeraakt door een geheime hand. ------------------…

er waren nooit woorden voor laat staan hoge plafonds of hemels je wilde nergens naar toe je wilde niets bereiken het was droog laag viel op laag als bladzijden in een oud Frans boek plakten we aan elkaar maar met verbeterde sterker ruikende verslavende lijm ik wenste toen dat het eens los liet dat er een woord viel dat het eindelijk…

ochtendgloren zacht en mild dat 't duister uit de stilte tilt waarbij de vogels in de bomen dan ontwaken uit hun dromen en bij het prille ontwaken zal 't duister het daglicht raken dat geleidelijk op zal doemen en 't gloren wil benoemen met het tjilpen van de dieren die het gloren komen vieren wordt de sfeer ermee verweven en het duister…

De intercity raast zijn schaduw achterna Wie zal er winnen?…

Al lijkt het brein soms overspoeld in zijn nog jonge leven Al wordt de geest dan omgewoeld in eenzaamheid gedreven Al wordt hoop op de proef gesteld en valt een sluier over licht Al is het een leugen die zich meldt gesproken woord dat houdt gewicht Al blijft gevoel van gerechtigheid in strijd met wankel evenwicht Door zijn eigen kracht…

Lichtstralen dalen neder zoals het fladderen van een veer Op de bladeren zacht en teder langverwacht en hunkerend naar meer Door de glinstering bewogen deinen bomen door de wind Verdwijnen druppels die bladeren drogen als de tranen van een verdrietig kind Lichtstralen o, zo zacht zijn als het beste medicijn Zo fijn en toch onverwacht…

We gaan samen vliegeren Opa en ik Uniek is onze band Opa en ik We hebben samen een vlieger gekocht Opa en ik Allebei €6 betaald Opa en ik Opa leert me vliegeren Opa en ik Opa gaat verderop op een bankje zitten Hij is moe Hij maakt een foto van me Alleen ik en de vlieger Maar opa was ook al 86 Wat waren die tijden met opa prachtig…

Bloeiende bloemen aan de bomen schitteren in het morgenlicht Laat de zomer nu maar komen De vakantie is in zicht Vroege vogels in hun verenpak vergezellen ons bij struik en bomen Uit volle borst op hun gemak bezingen zij ons zomers dromen…

Zal hartje winter weldra komen of zijn het spinsels,enkel dromen? Kou is dikwijls uitgebleven en regen uit de lucht verdreven Is 't verder af te wachten dat voorjaar de kou zal ontkrachten? We zullen kabbelen op de stroom in de hunkering van ieders droom Planten en bloemen zullen ontluiken en de bomen en de struiken 'n Verdwaald lieveheerstbeestje…

Al was 't een landschap of stilleven je hebt je er aan overgegeven In 't maken van portretten waar je je zinnen op kon zetten Al was je destijds nog niet gewild de wereld om je heen lijkt heel verstild De emoties die je kon doorleven heb je op 't schildersdoek weergegeven Nu is er veel bewondering en respect door diegene die naar jouw…

Met het oude ochtendgloren wordt de winter weer geboren Mensen in warme winterjassen die voor d'ijzel op moeten passen Zonnestralen langs witte velden die ondanks dat wintersweer melden Kinderen die met ouders schaatsen die zich glijdend van stek verplaatsen Met als beloning warme chocomelk er is genoeg voor 'n ieder,voor 'n elk Om…