Winterwandeling

Kijk daar kwam ik enigszins verkleumd aangelopen,
het was een zonnige dag, maar wel tamelijk koud.
Ik was op weg naar jou, omdat ik durfde te hopen
dat jij nog steeds wel een beetje van mij houdt.

Ik belde aan, maar jij hield de deur gesloten,
en was er geen enkele reactie op mijn geroep.
En zo hielp jij ook dit gedicht naar de kloten,
zoals ik daar stond bij jouw voordeur op de stoep.

Veel mooie dichtregels heb ik aan jou gewijd,
poëzie voor jou vloeide uit mijn pen als bloemen,
daarbij heeft de muze altijd mijn hand geleid.

Maar jouw omhelzingen werden steeds weker.
Je zei ‘ik weet niet hoe ik dit moet benoemen’,
het was einde verhaal, dat weet ik nu heel zeker.

dichtregels poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 82