Alle inzendingen over Joyce

Men zegt de tijd heelt alle wonden en verdriet slijt met de tijd. Blijkbaar is de tijd de weg nu kwijt. Ik wacht wel, ik heb alle tijd.…

Negen maanden waren samen één ja lange tijd vormden wij één geheel. Negen maanden samen jij en ik onafscheidelijk géén ogenblik. Veel meer liefde had ik je nog willen geven maar jij koos voor een ander leven. Nu gaan we samen verder in één hart samenzijn en toch apart…

Tranen glippen langzaam naar beneden verdriet dreigt op de hoogste plaats te staan handen trillen voeten beven mijn lippen zeggen niets een luide stilte heerst om me heen pijn spijt ongeloof…

daar lig je dan wat moet je doen? zal iemand je zien? Zal iemand iets doen? Die jongens van school zijn al weg Je kunt je niet bewegen, niet schreeuwen om hulp... als er mensen staan durven ze dichtbij te komen, te helpen? teveel vragen... je raakt bewusteloos…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

Je probeert te vergeten Het worden angstkreten je wacht te lang je wordt daardoor bang Genieten lukt je niet Dus grijp je naar de wiet Lang gaat dat goed Tot je met de wiet stoppen moet Nu moet je ook zonder kunnen jezelf weer wat liefde gunnen jarenlang was je verdoofd ook dat lichtpuntje is nu gedoofd Wat overblijft zijn zweethanden…

Joyce Hes collega Witte dichter…

Een fijne moeder was ze, maar ook wel eens niet – wanneer ze huilde.…

De allereerste keer dat ik je zag was voor mij een bijzondere dag ik krijg je maar niet uit mijn hoofd en ben haast helemaal verdoofd je bent mijn prins op het witte paard en jouw liefde is mij alles waard in het water, bij de branding, op het strand het maakt niet uit waar ik in jouw armen beland mijn gevoel is met geen pen te beschrijven…

Bedankt voor alle dingen jij laat mij weer zingen Jij veranderde mijn leven je hebt me veel gegeven Bedankt voor iedere dag voor de gein,voor de lach voor de lol,voor het plezier je bracht weer leven hier Bedankt voor de dromen Bedankt dat je in mijn leven bent gekomen.…

De enige die me gelukkig maakt met een lach. De enige die me goedemorgen wenst en good night. De enige die mijn tranen weg kan halen met een zoen. De enige die me liefde, vriendschap en vertrouwen geeft in een kus. De enige die ziet hoe ik me voel, als die me ziet. De enige waarvan ik hou. De enige met een hart van GOUD.…

Omdat ik niet wil dat je me verlaat, Omdat ik niet wil dat je niet bij me bent, Omdat ik niet wil dat je weggaat, Omdat ik niet lannger wil lijden onder jouw pijn, Omdat ik niet langer alleen maar wil denken aan jou, Omdat ik niet langer je lieve blik in m'n gedachten wil zien, Omdat ik niet wil dat je koude hand straks uit de mijne glijdt,…

Of de stille, verlegen jongen uit de kroeg de scorende spits uit dopeland of dat ie mooi was mooi in een lege treincoupé met licht beslagen ramen of dat ie vrijde met Joyce die eigenlijk mijn liefde was De laatste keer dat ik hem trof was bij de dood van Tokkel vanuit het middenpad in de overvolle aula liep een wat oudere gebogen man…

Sprookjes zijn vooral bedoeld voor kinderen maar als kinderen sprookjes op- en uitvoeren wordt je als volwassen toeschouwer weer kind en verbaas, beleef en ervaar je echt "Utrechts Sprookjestheater" met een meesterlijke 'REPELSTEELTJE': Juliet Kruithof van 11 jaar in het volwassen besef dat er in werkelijkheid zo hard is georganiseerd…

In Joyce zag ik ineens een demonisch loeder en van de rijmdwang van Hollandse amateurdichters kreeg ik ineens alarmerende hartkloppingen. Ik moest eruit en dus fietste ik met mijn zinken emmer richting het Goudse Hout, waar ik nog een uitstekende plek ken, waar de bramen voor het oprapen hangen.…