Alle inzendingen over Klaas Knot

Bijna twaalf uur, de avond naakt, daar is ie eindelijk...Klaas Vaak.…

Ze hadden vertraging opgelopen al 25 jaar hij had kaartjes gekocht 1ste klas en zij zij was nooit van zijn zijde geweken zo dapper er is toch altijd een kans haar koffer nooit uitgepakt en er was te veel langsgekomen.…

waarop de leraar sprak: 'jongen, ga jij de klas maar uit!'…

Hoe weinig de mens ook bezit, hoeveel de mens ook klaagt, het nieuws laat weten dat het de goegemeente heeft behaagd, bijna net zoveel te investeren als de voorgaande keren, dat 5 december werd gevierd! Dus: klagers geen nood, neem een extra pepernoot!…

De gelukkige klas; hoe goed getroffen het was. Een gemengd gezelschap van guitige gezichten. De gemene deler van het al. Een nieuwe generatie voor de vrije val; voordat een foto van een voorbij verleden zou spreken. De gelukkige klas; die deze groep mensen ooit was. Jongens en meisjes aan het begin van een leven.…

Zo zie je maar dat een zo’n snelsonnet Ook Dijkhoff op zijn schreden terug laat keren Hij gaat dat hele wachtgeld retourneren Met tegenzin, omdat het hem besmet En daarmee is dan ook meteen bij dezen De kracht van onze site voorgoed bewezen…

Hij heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel, Je wenst je echt een schoonzoon als Klaas Otto. “Ik heb niks met die moorden” is zijn motto, Hij houdt zich verre van zulk strijdgewoel. Klaas Otto kan gewoon geen onrecht zien, Hem geef ik voor ethiek een dikke tien.…

Ik zie je liggen in je hok zo klein, alleen en koud. voel mijn lip trillen door jouw dood ik weet, ik zat fout ik had niet mogen raken mogen slaan met een spaan jij verdiende te leven en niet voor even was mijn handen onder de kraan..…

Het parcours was nat het regende lichtjes, ik stierde op een zwarte schim zichtbaar in verloren lichtjes. M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Waarom schiet hij zich niet een kogel door het hoofd als hij dan toch gelooft dat men zo 't einde ziet?…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

ekster al baltsend staart omhoog over het gras zeker geen groentje…

Ik zwoer maar bij zwart want wat wist ik over wit? Een ekster veracht.…

Jij zag me zoals ik niet wou zijn, vloekend, ik leek wel bezeten. Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Een paarse maan vol hemels hels gevoel brengt grijze jaren later kleurenpracht in veren zonder trots, lang ná de nacht van wakend slapen zonder zichtbaar doel. Helaas blijkt uit het laatste nieuwsbericht de maan op 't tweede zicht een noorderlicht. - Jaren na zijn dood krijgt zanger Nick Drake erkenning -…

virtuele min sluit werkelijk aan op een fantastisch contact…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

eenzaam vals zijn hoofd: tijd zonder belang lijdzaam als pijn dooft: 't schreit onder 't behang…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

bedje dipsaus kruidt vleesgeworden apathie psychologenvoer…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

Het lied van Marnix van Sint Aldegonde Dient weer een plek te krijgen in de klas, Misschien wel net zoals het vroeger was Toen ik heel vaak de klas werd uitgezonden; Dan moest ik, als ik later na moest blijven, Voor straf ons volkslied tienmaal overschrijven.…

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…

hoe mooi nu te dansen op de dijken gestorte steenslag niet verklonken verend op matten katjes van voorheen gevlochten scheuten knot en teenwilg bezonken twijgjes aan de takken uit de grienden keringen krijgen milimeters ruim geven mee met stromen voor overleven bij storm hoogtij vloed valse onderstroom danst nu lieve vrienden…