Liefde bewaart in haar hart
de geheimen
vanonder de palmen
aan dat verre strand
De zee vertelt zachtjes van
de geheimen
en brengt ze terug
op de golven aan land
De wind fluistert, maar verspreidt
de geheimen
over die liefde in
dat andere land
Oh kom kind, vergeet toch al
die geheimen
en laat ze voorgoed
daarginds op het strand…
Aan niemand kan mijn hart
dit zoete teer verklappen
wat ik in de milde nacht over haar
en haar bloesem heb uitgedacht
omdat zij vroeger geen vrouw was
maar een androgyne man
met het verkeerde geslacht
en hoe ik haar liefde
omdat ik niets bemerkte
aan haar intieme behoeften
jaren ouder dan ik
die onervaren niet wist
dat zij ooit…
En nog steeds kreunt het geheim van de liefde
in de bitterzoete spelonken van mijn winnaarshart;
Een jongeling met weemoedige ogen
samen die momenten van opperste smart
en er was bliksem in de nacht
alsof de goden ons bezochten
in onze lustige ijver
de afgrond nabij
een afscheid zonder afscheidsbrieven
alleen het liefdesgeheim bleef bij…
de beide ogen
uitdagend onverwachts zien
en de wankelende liefde
sussend armen in nemen
voorbij de horizon
hart aan hart
vloeiend de lijnen
stromend in elkaar over
en over
en over
en over
en weer
als ik je kon beminnen
zoek dan het staken
naar datgene wat je zocht
laat mij de milde zomerlucht zijn
laat mij niet als pril liefdesgeheim…
Die liefdesgeheimen trouwer bewaar’.
Die beter bescherme de zetels van mos,
Dan de oud geprezene hazelaar.
Hij vlamt in de nijpende wintertijd
Met zijn bloemetjes klein en teer,
En gans een schare katjes vlijt
Zich op zijn naakte leden neer.…
1.145
Bezig met laden