het is een dag van novemberstilte,
kort en op gedempte toon
langs urnenvelden loopt, haperend in
de verte, een gestalte voor mij uit
hier in dit niemandsland, tastend door
de achterkamer van het daglicht
ben ik in het midden van mijn afwezigheid
meer verloren dan ik kan vergeten
oprapend, paden kruisend, tegen
de richting in gedachten…
Jouw ziel een kostbaarheid,
kern van een onvermoede geest,
vol van grenzeloze nieuwsgierigheid
bij het zien van mens of beest.
In de bossen die je hebt verkend
waren vele wonderen die jij wel zag.
Jouw oren hebben elke vogel herkend
intens leefde je elk moment van de dag.
Jouw kunst omarmde kwetsbaar leven,
je frêle handen verkenden…
Het is augustus en de hitte zindert
Hevig verlang ik naar de winternachten
Ik zal er nog een tijd op moeten wachten
Het is vooral het vele stof dat hindert
De schaduw op de boerendeel vermindert
Mijn klaagzang en beïnvloedt de gedachten
Die mij tot dit bedrukte schrijven brachten
De kunstenaar in mij herrijst en vlindert
Want hij beseft…
Mijn vaders tronie vult het schilderij
een sloot loopt uit zijn pols naar horizon
waarop zijn kin rechtstaat een heldere lijn
omgeeft zijn kale wezen en de zon
nergens zichtbaar natuurlijk plakt hem gauw
tussen kleine wolken en het blauw
ik meen hoewel van zorg de verf haast breekt
dat er iets vrolijks uit mijn vader spreekt.
-----------…
De uil het wit en hol gezicht
van Mankes, eitjes van Verster
de geiten-weitjes - alles vaag
uit het vroegere Den Haag
woont nog in mij - stil en ver
in het land van losse haren
en van wit katoenen jurken
die zo lekker gingen ruiken
in een plotselinge regen.…
Ik kwam niet uit een kunstenaarsmilieu
Maar tekenen dat was mijn lust en leven
Om rekenen en taal kon ik niet geven
Ook alle andere vakken werd ik beu
Glasbrander-glazenier was minder sneu
Vrij kunstenaarschap echter was mijn streven
Ik las wat Tolstoi en van Eeden schreven
Door Chris Lebeau werd ik wat minder bleu
Ik groeide en ontwikkelde…
75
Bezig met laden