Alle inzendingen over Natuur OR jaargetij OR filosofie

Een filosoof Is eigenlijk horens doof. Wil alleen zijn eigen gedachten horen Laat zich verder niet verstoren Door een ander geloof. Maar heel misschien Gaat hij ooit het licht nog een zien.…

Als er in een bos o zo verlaten een blad dwarrelt van de bomen Niemand heeft het in de gaten Er geen mens is langsgekomen Als er in een bos o zo verlaten een takje knispert of verbuigt maar er is geen sterveling die hiervan getuigt Als er in een bos o zo verlaten een geluid voortkomt uit de natuur niet eens heel bijzonder tijdens het…

mensen zijn de tot vlees geworden gedachten van hun eigen zelf…

herfst en het ruisen van de bomen Kleuren bladeren in de zon dwarrelen vrolijk door de stad Takken van de beuken zwiepen krakend hout de eeuwen door Stormen razen door het bos regen valt met wilde sprongen Vergaan is weer een zomertij de warme gloed in avondlicht Sranden stil en uitgewaaid de duinen moe ze slapen in Krachten der natuur…

Winter hangt nog aan takken Vorst haakt al aan knoppen Hoorbaar van lente:het kloppen aan de deur nog geen geur Voelbaar de bries die van lente spreekt.…

Het herfst weer wind blaast zich een weg met regen als trawant Blad bloost aan ouder takken het bos vergroent,vergeelt Zijn wij niet verdeeld over het najaar tijd van oogst? tijd van dood? Paddestoelen kleuren vlammend rood ondergrondse raadselen aan bosrand,waterkant.…

Nog is het wachten op lente Houdt aarde haar grootste schatten -voor het menselijk oog- verborgen Bruin blad is van oude lentes kennen zucht,gekuch van 'n late vorst Misschien morgen, morgen mag ik.... lente verwachten?…

Zoals wij... bouwen ze hun nesten hun onderdak Niet laag bijdegronds nee,hoog en verre van droog Door een wak in de wolkenbrij verlicht zon hun doen en laten Ik kijk naar boven weet -bij God niet- waarover ze praten Zal,luidruchtig over legsel eitjes en jongen krijgen,kunnen zijn.…

We keken uit over de stroom die nauwelijks stroomde De reling voelde al warm aan 't was de rivier die ons raakte Het was een dag zonder wind zelfs geen briesje Het water rimpelde en plooide ontroerd door roeiers die hun ruggen bogen voor de brug die ons droeg op goede voet met onze schoenen Die dag leek omgevlogen als…

Een stoel heb ik voor je klaargezet Aan het glas zodat je naar buiten kunt blikken Een park een rij bomen een veld, geel van zon Tegen de ruit zou je kunnen tikken om mijn blik te kunnen vangen Ik ken je verlangen naar aandacht naar de blikken die ik -doorgaans- naar je opsla.…

Herfst weerspiegelt zich in de koele waterloop Het zijn de verstarde bomen bomen zonder enig blad De bomen op rij -als tinnen soldaatjes- bekijken zich in het blauw van de stroom Het is echt een droom hierlangs te lopen m'n ogen als op steeltjes.…

Het is de speling van het licht Door bomen en hun kruinen van naald of blad Het is het spel van zon die laag staat lijkt tot op de draad versleten maar wacht januari februari, maart zon niet langer vergeten Wie aanbad? het duister, de schaduw op z'n langst? We weten nu al van terugkeer van het daglicht Mede dankzij…

Soms valt het licht er zonder splinters gruzelementen Soms staat het licht weer op poetst zich schoon de aarde van de duivel of het stof van een demon Soms valt het licht samen met een gedicht dat zegt iets van de dichter.…

Groet me deze morgen want ik houd lente nog even verborgen Groet me deze middag want ik lach om winter... die uit zal blijven vorst.... die niet toekomt aan regeren.…

In een brief bedankte je me voor de wandeling het middaglicht dat ons rijkelijk bescheen er geen genoeg van kon krijgen Of ik nog zing? vraag je me want je houdt van m'n stem Jij kan je woorden -met 't grootste gemak- tot zinnen aaneenrijgen Het is nu dat ik ween want ik ben je adres onderweg verloren.…

Begroeten doe ik lente het beetje meer zon Het briesje dat takken met jong groen in beweging brengt De stoel die ik van binnen naar buiten draag om het zachte pastel van bollen beter waar te nemen Het is voor mij .....geen vraag naar het zingen van die ene merel.…

In m'n dromen staan veel bomen staan er alleen, in rij in hun lentetooi Even mooi in hun herfstgewaad en naakt... ontkleed in winters tij Vervuld in zomer overschaduwd terrassen diepgroen tot in de kruin Ik ben blij dat ik over bomen ook vrijelijk kan bomen.…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…

Op zoek ben ik mijn dorst te lessen mijn honger te stillen aan bloem van kelk het blad Ik sta te boek als 'vliesvleugelig' insect zwaar op de hand ben ik niet ik zing geen lied ben zelf partituur voor hen..... die zwaarmoedig zijn.…

kan ik vinden afstappen kan ik er Druk vliegverkeer deze zonnige zomer met zo nu en dan een enkele bui Het is -natuurlijk- in m'n buurt echt niet zo ver Ik ben wat lui neem m'n rust drink 'n slok neem 'n hapje 'Vlinder' verder door de kleuren van deze stadstuin ......ik blijf er.…

Het is goed mag zo zijn 't zuur en zoet op de tong te proeven van elke door God gegeven nacht .......en dag Het mag.... weleens tegen vallen niet meezitten verwend als we zijn met succes Het geluk nietig, gering of goed verborgen als druiven, niet geoogst voor het helder zoet van wijn.…

Herfst.... daalt over ons neer ....als motregen door wind in wolken grijs voortbewogen Soms overheerst het diepste blauw aan de herfsthemel gekrijt grijs verjaagd We worden meermaals geplaagd door regenvlagen stoten van wind 'Mijn kind, de druiven zijn die dagen: voor opa zuur'.…

Ben jij die kwal die mij zand in de ogen strooit? Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

De kudde drentelt wat wacht af geen 'vaarwel' aan dag Mag nog niet uitweiden... de stal nog niet uitgemest? Hun honger gestild hun dorst gelest... aan regenwater in ton en kuip De kudde vindt het best straks tast de boer in het duister.…

Binnen.... moet je blijven 'ga niet de weg op' Buiten wacht ons sneeuwval en spiegelgladde wegen En code-geel en rood voor erger afgegeven via radio en teevee We gaan aan koffie, aan thee erwtensoep & worst Want buiten wordt het vegen vegen we ons straatje schoon.…

De zee wil je bevaren het zeegat uit voorbij havenhoofden Het water... komt er nimmer tot bedaren na eb is er vloed Het zand altijd prooi de tanden er ingezet waar aan geknaagd De duinen kijken het aan nog droge kruinen 't water aan hun tenen Je wilt.... het oor lenen aan de monotone zang van branding.…

Er is weer eens sneeuw uit 'n loodgrijze lucht gevallen De weerman... heeft het dit maal goed voorspeld Hij blijkt de 'grote held' in 'n witte wereld Waar... straat en plein glad als spiegels zijn Bel: de ijs-of sneeuwlijn!…

Je staat alleen de heuvel je voetstuk Ik zie je... je heft je armen ten hemel Het groen gekeuvel ondergronds geluk Koud als steen de vroege morgen Wat? houdt de toekomst voor ons oog verborgen?…

Schoorvoetend keert het daglicht weer Verschijnsel dat geen twijfel leidt Morgenzon vroeger uit de veren De slaap niet echt gewreven uit het oog Het geeuwen hoorbaar tussen oude bomen nog niet op groeien voorbereid.…

Deze winter ben ik geknot Ik zette 't bij mes en schaar op een gillen Deze winter heeft men mij -bot- van tak en twijg ontdaan ontbloot sta ik nu aan de zoom van wei en sloot te rillen.…