Alle inzendingen over Op mijn nachtschutti

Diepvriesliefde dooit niet is temperatuurbestendig. Hard bevroren tederheid hagelt in mijn hart. Diepvriesliefde plooit niet en ontwijkt behendig al de zwoele narigheid van smeltend en verward. Diepvriesliefde kooit niet ze blijft steeds apart. Ellendig en inwendig vastgezet op wintertijd en ijzig koude smart.…

Een sirene loeit en er wordt een meisje weggebracht in de donkere novembernacht in het week-end. En haar mama huilt want een ouder weet maar al te goed wat verkeer met jonge mensen doet in het week-end. Zij reed voor de eerste keer ondanks het gure weer met haar fiets langs de verlaten straat. Laat die avond vond men haar de hulpdienst…

hij ziet eruit als Pipo, zijn gezicht spierwit geschminkt ogen omrand door houtskool en men heeft zijn mond zwart gestift er komt pers en het zal in het nieuws komen dan trek je alles uit de kast nietwaar? hij grijnst eens naar zichzelf zijn gele tanden lijken door de schmink geler dan dat ze in werkelijkheid zijn. zijn zwarte pakje…

wat denkt u wel ? om me te omarmen bij daglicht u weet dat de nacht mijn voorkeur heeft…

als de zon opkomt dan omarm ik mijn dromen, innig… dankbaar (geef ons nog wat tijd) het verleden en sommige mensen heb ik reeds achter me gelaten ik ben nog niet klaar wij genieten van de zon, van elkaar van de natuur, en wederom van elkaar de herinneringen die gemaakt zijn vastgelegd ik ben nog niet klaar en ook zo bang…

Waar ga ik heen Nu het uur is gekomen Dat je mij alleen laat - Ga ik schuilen in het groen, Luisterend naar het vredig gekoer Van mijn tortelduiven die mij Volgen waar ik ga of sta - Of verberg ik mij tussen de sterren Aan de maanlichte hemel hierboven mij Om er dan voor altijd te blijven…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

elke rimpel heeft een verhaal je had veel verdriet en dan is het logisch dat men dat in je gezicht vooral ziet. rimpels en groeven ik ben wel zo iemand die dat slikt als was het zoete koek tot mijn huisarts me vertelde dat het een fabeltje is omdat het zoveel mooier klinkt de waarheid is dat men het gewoon krijgt met het verstrijken…

Druppelsgewijs Drop , drup, druppel sijpelt de wereld binnen... De eerste ochtengeluiden op de achtergrond ; De haan die kraait. De dorpskerktoren die de eerste uren slaat. De wind die door het raam fluistert en mij in stilte kluistert. Een lied van een kleine pimpelmees eerst wat onzeker en dan minder bedeest komt zijn roep.…

Zijn gele trui geheel verweerd, is juist uit Frankrijk t’ruggekeerd: de winnaar van de laatste Tour - maar ‘t is dus wel oktober! Veel sportlui zijn niet al te slim, maar dit was wel een héle klim, zo zonder fans of ploegsoigneur, de entourage sober. ‘De mannelijke tegenhanger van het domme blondje’, zo leest hij in de pers, terwijl de…

de spreuken zijn gezegd rituelen volbracht blauwsel op verborgen plekjes vooral als mensen je graag zien geliefden beschermen je want bloed is dikker dan water hun cultuur kent mogelijkheden Menig keer werd er een als vijandig gezien individu besproken hardop , in een kring werden de bijpassende spreuken gezegd deze woorden met…

Die boven het Omhulsel uitstijgt Dat jij niet Meer bent Die boven Jezelf bent Uitgestegen - Klaar met het Lichaam waar je Niet meer in woont…

Ik denk veel en breed aan de mensen om me heen en de wensen die ik heb met hen en vraag mezelf af wie weet wie ik ben en hoe ik mezelf ken.…

Op de voedertafel buiten kwam een kleine roodborst eten. Hij ging niet weg, hoewel hij mij zag staan. De mussen slaan steeds op de vlucht, wanneer ik voor mijn venster sta. Hij pikte rustig verder, het was zijn eer te na. Hoe klein is toch zo’n beestje. Met pootjes o zo dun en fijn. Zijn kraaloogjes keken me aan, alsof ze zeiden: “Ik…

De kloppende kracht Van het onzichtbare Dat mij maant Bij de tijd te zijn Bepaalt mijn adem Keer op keer, Maar elke seconde lucht Die vrijkomt bij Mijn ademkeer Laat mij beseffen Dat ik besta, dat ik Denk en voel en doe Dat ik mens ben, Dat ik er toe doe…

Komkommerschuim uit oesters op een naakte kamermuur van een vereenzaamde adolescent of oude vent gevangen in verlangen naar een wimperavontuur in contouren van amour latex imitatieleer marionettensilhouetten schuilend onder paraplu douche onder lantarenpaal staat zij, een ordinaire h...…

Vlinder, dans met mij je cirkels van liefde onder, naast of boven mij beroer me met jou vleugeltippen om samen te duizelen op hemelhoogte en rusten op een aardse bloem jij slaat de akkoorden op mijn woorden en samen zingen we het refrein hoe groot is de vreugde van het samenzijn in die nimmer aflatende dans van de eindeloze cirkel van…

Vrijdag de dertiende, ik schrik me rot Op deze dag plaats ik geen snelsonnet Ik blijf het liefst de hele dag in bed Onnodig tart ik liever niet het lot Maar voor mijn lieve nicht –’t is zaterdag – Maak ik nu speciaal een inhaalslag…

Ik was een tijdje weg door persoonlijke mijmerij wel thuis, maar niet aan de schrijverij Nu echter weer terug met pen en 'banaan' om er weer met zin, zinnen tegenaan te gaan voor de liefde van het woord, de dichtcultuur en morgen al een hartenkreet over de natuur!!…

Als alle mensen op zoek waren naar de zin van het leven, zochten naar essentie of spiritualiteit naar zingeving dan, in de dimensie van tijd, liefde, licht en vrede kwamen we op aarde tot één reden: geloven is verbroedering!…

~ voor onze nestor, heer Mostertman ~ Gegroet, u trouwe dierbare gemeente Teerbeminde lezers van 't gedicht Woordenluisteraars en beeldenkijkers Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente' Beminde lezers van het minnedicht Paardenfluisteraars en pottenkijkers Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers Van voedsel voor de geest dat ons…

Vrienden kun je alles zeggen, sterker nog, die zijn daar juist voor. Je moet ook naar ze kunnen luisteren, heel belangrijk, dat gehoor. Je moet ook op elkaar kunnen rekenen, met goed of minder goed nieuws. Je moet voor elkaar iets kunnen betekenen, een schouderklopje, of je zegt iets liefs. Echte vriendschap is niet te benoemen, er zijn domweg…

Niet toerekeningsvatbaar. ben je, als je niet meer weet wat je doet als het mooi verpakt moet worden als je een reden nodig hebt, of juist niet. Niet toerekeningsvatbaar als je daden worden vergoelijkt als krankzinnige dingen worden bedekt, niet met de mantel der liefde maar met de toerekeningmantel! Een verklaring is niet nodig, een mantel…

Ik heb het klokje rond geslapen Was er eigenlijk aan toe Verbaasd wakker kijkend in de rondte nog steeds wat duf, een beetje moe, zie ‘k mijn wekker staan. Vierkant!…

Door hoogtevrees omgeven sprak zij met angst en beven. Hoogmoed komt voor de val. ’t Is daarom dat zij beval: Springen is ’t laatste dat ik doen zal.…

Dat ik je tegenkwam, je ontmoette Jaren lief en leed deelde, het is voorbij. Dat ik je vriendschap koesterde tot het over was, het is voorbij. Dat ik alle kleine geheimen met je deelde net als de grote tot je mijn ziel raakte toen was ’t voorbij. Dat we samen lachten en huilden emoties deelden, er niks meer te delen viel en…

Er zijn van die dagen, dan loop ik me voorbij Dat kan toch helemaal niet want mijn schaduw houdt me bij! Er zijn van die dagen dan doe ik helemaal niks Dat geldt ook voor mijn schaduw overwerken doet ie zich dan niet, hij is dan vlak bij me. Er zijn van die dagen, dan doe ik van beiden iets Dan doet mijn schaduw ook nog wat…

de laatste tijd heeft hij het gevoel dat er geen speciale reden meer is om langs te komen hun verliefdheid schijnt al voorbij als ze weer eens afspreken ruikt hij een ander soort parfum. draagt ze een ander kapsel en heeft ze weinig tijd. op zijn vraag wanneer ze elkaar weer zullen ontmoeten zegt ze tamelijk arrogant geen idee , je weet…

half zeven was het ongeveer toen ze wakker schrok van het geluid ze vermoedde dat het een kindje was dat van hiernaast, het huilde hij ontwaakte ook, langzaam… ze gleed met haar hand over zijn gezicht teder, ongelooflijk teder. haar donkere lippen nodigden zijn mond heel even zag ze hoe bruin hij haar vond toen hun ogen elkaar ontmoetten…

ze was zestien jaar en zag er bezorgd uit helemaal niet als een gelukkige bruid opeens een vreemde voor mij in een witte jurk met buik haar aanstaande leek zo uit de schoolbank te zijn geplukt ik weet nog tot op de dag van vandaag dat “men “er schande van sprak want er moest getrouwd worden aangezien er een kindje zou komen. ik begreep…