Alle inzendingen over Poetica

Verstrikt In dat web van letters Zoekend naar woorden Naar beelden Die ene zin En jezelf dan tegen komen In de zalvende stilte Van je eigenste Binnen-in.…

de dichter in gepeins verzonken vindt plots het woord waar hij naar zocht in puur geluk zowat verdronken raakt hij aan klare taal verknocht niets kan het lieflijk vers nog stuiten verwonderd kijkend door de ruiten ziet hij het kant en klaar gedicht zomaar gedrukt op haar gezicht…

moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later in zuid waar het pad ligt als een kruin je wordt blank geboren maar de blues maakt je bruin de jazz opent je ogen op een donderdag kom je aan doe ze de groeten ze weten me naam daar waar jij en ik vrij zijn poetica…

Zij leest mijn versjes en ik huiver. Haar taalgevoel is scherp en zuiver. Ze legt de vinger op die feilen die ik probeerde bij te vijlen of te onttrekken aan ’t gezicht, maar niets ontgaat haar streng gericht. Ze laakt gemakzucht, rijmelarij: bij ‘n ander mag dat, niet bij mij! En je zult zien, als ik mij inhoud, verwijt zij mij gebrek aan…

'Bejaarde rijdt truckerscafé binnen.' Trucker rijdt bejaardencafé binnen. Het truckerscafé heet Treurenburg, een wegrestaurant aan een rotonde. Het bejaardencafé heet De Afslag. Het gebouw moest door de brandweer worden gestut. Dat alles gebeurde gistermiddag 14 december 2009. Dit gebeurde vandaag.…

Echte gedichten zijn soms zo - erg Veel beelden zo beeldend Kreten zo krachtig Rijmen zo rijk Decors zo prachtig Een trekker tuft voorbij Een fietser groet Hoi Goedemorgen De aprilzon Het platte weiland De A2 ruist mee als zee De grutto valt stil Baambrugge houdt zich van den domme…

Na uren schuren, schaven, snijden heeft hij genoeg van letterlijden. - Dag dichtertje, wat mag het zijn? - Doe mij maar een tierelantijn.…

Beste meneertje Groen als gras Koekeloeren en loeren Je kritiek als lege kas Ik zou nooit Met ik beginnen Ooit Poëzie eren en beminnen Op verbeterd worden door woorden Komt als zonnestralen Verhalen En weer dan opnieuw horen Deze echo Haec libertaris Ergo Leids zoals dit Poetica Nascitur Non Fit Dus jij creëert een gedicht…

Dan neem ik alvast de wijk De kortste route naar de bron der A Ter hoogte van de Drentse Hunzerug Op goed geluk - ik moet immers nog terug Van 't lustrumfeest der Light Poëtica We zijn er bijna, de l'Europe Allée Puur grootspraak!…

Je fietst versificerend. Je rijdt allitererend - een blocnote bij de hand - door ’t lichte lenteland. Maar ’t raakt zo zwart beletterd dat je jezelf verkettert: geen gepoëtiseer! Fiets alles nog een keer!…

Zes distichons onder elkaar? Gedichten punt vond dat maar raar. Tja. René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

Gulzige ganzen in het gras, wolken weerspiegeld in de plas, een fietser, zon in zijn gezicht, die vraagt: “Weet u waar Vreeland ligt?” Kasteel van lucht, bergen van goud, aa, bb, het rijm is oud. Een kind dat rondfietst op een erf, een boot die klaar ligt op een werf, en dan de zuivelboerderij: daar is altijd een kamer vrij. Bergen van…

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Het is Gerrit Achterberg, dat zie ik aan zijn bril, hij is vermomd als bisschop Nicolaas en speurt naar kinderen van goede wil, met zwarte poetica als knecht Lokaas. Zijn vader was koetsier, dus die rijdt de heilige rond.…

Hij stak zijn dichtwerk in de fik: te weinig het en te veel ik.…