Ik vloekte, reformatie was onvoldoende
de gefossiliseerde kerk uit zijn verleden
te schudden en naar het heden te halen.
In mij brandt 't beeld van 'n stinkende
sloot, baby in de moederschoot overleden
en in ongewijde wildernis begraven.…
Vandaar geen reformatie, contrareformatie,
inquisitie of arrestatie, maar transformatie
in tachtig jaar... de wereld rond.
Om maar iets te zeggen en iets te doen.
Vanuit liefde, altijd vanuit liefde.
Ik was nooit zomaar iets aan het doen,
maar geloof in mijn geloven voor geloof!…
Ik ga niet ter communie want ik weet mij als kind
van de reformatie niet officieel welkom. Voor minder
doe ik het niet en verder zit ik daar maar wat en geniet
van het gregoriaans hoe bibberig ook gezongen. Ik zit
daar en ben en voel me misplaatst en kijk maar wat rond
en denk opeens aan de heilig verklaarde pastoor van Ars.…
De bard werd tachtig en vereerd
Zoals dat past, krom en wel veert
Hij weer op en werpt de linten van zich af
Feestelijkheden zijn een straf
Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht
Men spoelt met wijn en sterker drank
Die keel niet schoon ontstoken door de klank
Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer
Wat je verliet komt…
Op de Campo de’ Fiori
een geheiligde glorie
voor de beul en zijn Kerk:
brandende Bruno hun werk.
Volgens jou is alles één
en is daarbuiten niets.
Dat gegeven duurt eeuwig lang;
je beulen waren terecht heel bang
dat hun dogma’s zouden kwijnen,
hun dwaze leer verdwijnen.
Kennis bestrijdt het duister
en brengt ons licht en luister.
Kijkend…