20 resultaten.
Rauwe Genade
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 Alex Roeka zingt zuiver
zoals rauwe raven zingen.
Zoals mensen zingen
die zingen vanuit hun hart.
Alex Roeka kijkt scherpzinnig
zoals kraaien in spiegels kijken
en er zichzelf in kunnen zien.
Alex Roeka is een wijze dichter
die rauwe gedichten
genadig dichten kan.…
Alexander van Ravenstein
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 147 Alex Roeka is een Alexander.
Niets dierlijks zonderling.
Niets menselijks vreemd.
Een Engel in een Beest.
Een oude troubadour.
Een hoge torenkraai.
Een Van Mourik.
Een wijze uil.
Socrates.
Raaf.
Lex vond zichzelf terug,
in zijn oude Ravenstein.
Zichzelf in ons allemaal.
In liefde die we zoeken.
In haat die we verteren.…
Langs meander-gang
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 276 je adem vervoert
rijp en volwassen
schrijf ik cirkels door gelenigd licht
zonder woorden
langs meander-gang jouw schoot
rondom de kelk van zoetheid
zacht waaiig roei jij in mijn ether
zweef ik over beelden
die tot bloei komen
aan lichaamsvree dat dekt mij toe
bruisend en levendig
-------------------------------------------
(Alex Roeka…
Te vroeg gevallen fruit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 In de lente is het
Zo voorspoedig begonnen
De bloesem overweldigt
Al het oude, wijst het
Donker van de winter
Resoluut de deur
Het nieuwe leven
Gaat los, de knoppen
Barsten open
Wind, water en warmte
Doen de rest -
Het fruit begint te rijpen,
Wel anderhalve maand te vroeg,
Een fikse zomerbries
Komt onverwacht, het fruit…
Het water drinkt ons
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 De wind jaagt door de wouden
Het water slaat over de wal
Op zee bezwijkt het
Oer stevige rubber
Onder de last
Van hen die de terreur
In hun vaderland
Achter zich hebben gelaten,
Maar nu simpelweg
Met te veel zijn -
Aan het water
Vallen ze ten prooi
Die met moeite
Aan het land ontkwamen…
Je streelt en je krast
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Het beeld hou ik vast
Van hoe onze liefde was
Je streelt en je krast,
Trekt aan en verjaagt,
Liefde die helend is
En ons soms belaagt -
Door de wolken heen
En de nevel erna
Weet ik je naam niet meer,
Komt wie je bent me zelfs
Niet bekend meer voor,
Nu zie ik in de spiegel
Hoe de waanzin mij bekruipt
En hoe ik ook mijn eigen…
Uit hopen puin en as
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 114 De feniks heeft zijn
Hoofd begraven in de as
Die hem aan alle kanten
Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt -
Over hem heen groeit
Het onkruid dat gretig
Omhoog schiet uit
Deze hopen puin en as
En met een schok besef ik
Dat hij zichzelf is geweest,
En dat ik die feniks was…
Als een zon in de steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 64 De steen die door
Bittere kou bevangen is,
De barre winter
Ter nauwer nood doorstaan,
Voelt de zon
Van het nieuwe licht
In zich groeien,
Komt langzaam tot leven -
De lijnen die in haar wonen
Roepen haar op in beweging te komen
Op naar nieuwe verten te gaan…
Witte vlag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Zwijgend loop ik in
deze demonstratie mee
met mijn witte vlag
waarop zowel woord
als beeld ontbreekt -
mijn stem die alleen
door stilzwijgen weerklinkt.
Jij loopt in deze optocht
met me op -
vrijheid, zeg je, is een hallucinatie
die geluidloos maar ook hardop wordt gedroomd,
altijd en overal, en het is deze vrijheid
die de…
De mensen als mieren zien gaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Ik heb de hoge berg beklommen,
Met talloze mieren ben ik
Naar boven gegaan -
We waren sterker dan we
Ooit dachten te worden,
Tien maal ons lichaamsgewicht
Hebben we naar boven getild
Zo makkelijk, zo vrij
Als ik het zelf ooit
Had gewild…
Voort!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Vooruit!
Vooruit!
Voort!
Sta niet stil,
Kijk niet om
Maar ga door,
Door, door!
Kijk niet om,
Sta niet stil
Word niet als
Die van Lot
Een zoutpilaar
In opdracht van
Je eigen god.…
Noem het geen leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Noem het geen leven,
Noem het wat je wilt,
Maar noem het geen leven -
Immers, de donkerte wenkt
Zoals het leven je wenkte
Toen je werd afgedreven
Van haar die je liefhad,
Die je gekregen had
En weer af moest staan,
En nu aan de zijlijn
Staat te schreien omdat
Jij wat je ooit zonder
Het te beseffen als geschenk
Gekregen hebt…
De ijzel voorbij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 De jaren van kilte
Zijn voorbij - de ijzel
Die dit land in mij
Lang in zijn greep hield
Heeft de kilte verloren
Doordat jij me hebt aangeraakt,
Dit leven van mij
Weer tot leven
Hebt gemaakt…
Later
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Later bestaat niet meer
Het boek dat ik
Nog schrijven zou
Is er nooit gekomen
Plannen zijn dromen
Geworden, gedroomd
Maar niet bewaarheid,
Later bestaat niet meer
Alleen het nu nog
Alleen het moment
Waarin we leven
Vanuit een wijd besef
Vanuit een wij besef
Waarin we nooit
Meer alleen zijn
Nooit meer samen alleen…
Avondstad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 We zijn onszelf kwijt
En juist nu komen we
Elkaar tegen -
In de muziek van de
Avondstad worden we
Opnieuw geboren -
Je neemt me mee naar
Je blauwe kamer
En we beleven de kracht
Van die machtige muziek
Die leidt tot de ontdekking
Van ons eigen lied waarin wij
Elkaar mateloos bezingen
In een avond die naadloos
In de morgen…
Drie dagen op Terschelling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 Voor J.
Gezegend met water en wind
Geraakt door licht en lucht
Werden we van man en vrouw
Voor heel even weer kind,
Bracht de liefde ons
Naar onszelf terug…
Een stille stad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 168 Wanneer de stille stad,
sluimert aan de Maas.
Wanneer uitgelaten mensen,
nog een uurtje willen blijven.
Wanneer die goede, oude tijd,
een uurtje stil gaat staan.
Wanneer uitgelaten mensen,
fonkelende glazen heffen.
Wanneer een verloren zoon,
blij is thuisgekomen.
Wanneer een oude troubadour,
eindelijk is uitgespeeld.
Ja, dan lééft een…
Want de muren plegen verzet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 Haar is een nieuwe
Verjaardag toegemeten,
Een nieuwe naam,
Een nieuw gezicht,
En toch wordt ze onverminderd
Gezocht door hen die haar
En haar volk vervolgen -
Met achter de muren
Een kast van houten planken,
Die net niet zijn gedicht
Om nog wat adem binnen te laten
Voor als het spannend wordt -
En nu de aanval onverwacht…
Oorlog in dit hoofd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 307 Het is oorlog in dit hoofd,
Onbekende
Ongekende
Steden zijn
Door onophoudelijk vuur
Aan gort geschoten -
Geen muur blijft overeind,
Geen steen die op
De andere blijft staan,
Lucht vol neerdwarrelend gruis -
Wat er nog aan beelden bestaat
Wordt aan het zicht onttrokken,
Tot voor mijn voeten
Plots dit veertje landt
En onverwacht…
Het spel van nu ...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Wat blijft er van mij over,
wanneer ik hier voltooi?
Wanneer ik uitgeschreven ben.
Wanneer we uitgezongen zijn.
Nadat we gedaan hebben,
wat gedaan moest worden.
Nadat toeval bedoeling werd.
Nadat we zinloosheid,
zinvol maakten.
Zinnelijk vaak.
Een verhaal.
Gedichten.
Liederen..
Spelend.
Muziek.
Spel.
Wanneer ik weer kind word,
die…