dat ik je liefheb
mijn veertien-achttien soldaat van twintig
je geriemde armen en een opgeslagen kraag
de stalen oorlog die in je ogen waait
toen je op die winterdag de klok niet hoorde
boven Ploegsteert bos het gonzen zag
de kerkhofgroene roofvogels en
hun zijden piloten in lederen hoofden
dat je me liefhebt jonge soldaat
naakt tot aan…
stil voor de knip klaar in de branding
niet storen dat wordt opzienbarend
secuur op die afstand makkelijk zat
Correct afgeslagen op goed geluk
ter hoogte van De Savornin Lohmannlaan
bleek het Paddepad nog gewoon te bestaan
met memoires losjes daar uit bosjes
kon mijn dag nooit meer stuk
Al heeft de unieke foto Vroege Vogels gemist
de roofvogel…
gesloten ruimte, een blijvende waas
het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde
in een halve eeuw onthoofd in waarde
de stampvolle staat vergaat in de rook
vreemde gestalten vormen een collectief spook,
paranoïa
De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend
voor vergiftiging, verlangend naar een buurgebied,
verdrongen door de roofvogel…
daken
uit vervlogen tijden
zagen we er
Koene ridders te paard
en jonkvrouwen
die -in modern Duits-
ons welkom zeiden
Ver.....kijken
kon je er
vanaf hoogten naar laagten
van dal naar niemendal
Waar snelstromend water
immer -hoorbaar-
op zoek
naar haar laagste punt
Zo raakten ons
hier -op het binnenplein-
een show
met roofvogels…
Ik ben ongeveer de enige nog die naar de voorbijrazende
landschappen kijkt en opgewonden raakt van een opeens
gespotte roofvogel of een vliegende BH.
De communicatie van mens tot mens is doodgebloed door
een collectieve navelstaarderij, waarbij de realiteit
is ingeruild voor contactarmoede.…
Cabanes eind oktober – grijs bruin oker groen
Een door nevels van vuurtjes versluierd seizoen
Waar de roofvogel langzaam haar spied-rondjes draait
De barmhartige zon alle herfsttinten aait
De winterslaap nadert de kou is op til
De natuur komt tot rust - een merkbaar verschil
Met de brandende zon van de bloedhete zomer
Het tempo de kleuren zijn…
Ik houd van asfalt
het beperkt de opties en verschaft duidelijkheid
hier gaat niets groeien - wel het aantal gebruikers
ze glijden over jouw rug in elke denkbare toestand
als uitgerolde veterdrop zijn hier geëffende paden
ik houd van het contrast tussen het zwart, wit en groen
waar langs jouw flanken onkruid groeit en waar
een roofvogel…
524
Bezig met laden