wat de zin is van het bestaan
dat m’n onderbewuste, moe
van verwerken van het denken,
antwoordt in heldere dromen:
Ik reis in een eindeloze trein
buiten is het aarde donker
reizigers kijken verwonderd
als ik naar hun reisdoel vraag
ze begrijpen mij niet -
geboren en getogen in de trein
weten ze niet dat hun wereld
een voortsnellend…
Mits je meteen
mentaal op de rem trapt -
't voortsnellend moment
analyseert:
Je bent geen tijdslachtoffer, nee.
Meer een tweedeklascoupébewoner
met een eigen ritme, noem het Kairos.
Gaandeweg benaderen je plannen
het ultieme uur waarop je helder
scherpe grenzen stelt aan ostinato's.
Maar eerst wat slaap. Geen daverende minuten.…
blazen in het luchtledige, in het niets
Niet vertraagd noch gehaast door
voortsnellende tijd, pak ik mijn
pakkie en mijn peukie en steek
het aan, droom achter de wolken
even heerlijk weg , tabak van alles
Een zachte tik op mijn schouder
doet mij opschrikken en in de
rook verslikken, wakker uit mijn
eigen wereldje kijk ik verschrikt
om…