Alle inzendingen over Van Rey

De laatste druppel aan het hangend blad valt langzaam naar beneden De zon schijnt in het vallend nat spiegelt beelden uit het verleden Verloren gegaande dorre gebieden kwetsbaar aangetast door droog klimaat Geen water voorhanden, alzo geschiede meedogenloos in de zon gebraad Thans veranderd in onvruchtbare woestijnen duinen van…

De vrouw van wie hij ooit "Ma Belle Amie"-de Neemt strakjes elke week een uur vrijaf Om met een grote schoffel bij zijn graf Als in een trance het onkruid te gaan wieden Zo snapt ze dus geen woord van "She Likes Weeds" Maar krijgt het toch een geestverruimend iets…

gouden woorden die spreken het gezicht doet verbleken wijze woorden die dag toen ik voor het eerst zag het bloedrood opkomen verblekende lichtstromen vurig omhoog geschoten mijn hart omsloten wervelende waaiende winden die witstralend verblinden het gevoel in een klap en wegvrat hap voor hap twijfeling, angst en wanhoop verdwenen…

hersens kraken in machteloos gevecht beslissingen dringen op en verdwijnen met een zucht het hoofd stroomt vol gedachten zweven eenzaam verloren zonder lichaam negerend het gevoel dat klopt van ongeduld het hart roept luister en in de stilte die valt glijd een traan begrijpend waar een serene rust tot leven…

Amerika heeft altijd wel iets geks: Omdat daar een relatie werd verbroken Heeft een mevrouw wat bomen aangestoken Met, naar men zegt, de bonsbrief van haar ex Terwijl die bossen juist verloren raken Omdat haar vlam het maar NIET uit wil maken…

Vanuit het donker schijnt een helder geluid de stilte verdwijnt in poëtisch gefluit een zang in al zijn volheid, kracht en schoonheid afwisseling van toon, ritme en melodie klinkt bevrijd door pure magie de nachtegaal verspreid zijn kunst in zijn eigen betoverende taal…

O Guus, Gij die tot God verheven zijt En die in Zuid-Korea wordt aanbeden, Zie uit den hoge Holland hier beneden En red ons uit de diepste narigheid: Het feit dat wij op het WK ontbreken Dat kunt Ge dinsdag op de Duitsers wreken.…

Een kaars licht op vonkt hoop in donkere kamers die zwijgend vertranen Een kaars licht op schenkt opnieuw vertrouwen in sombere tijden dragend Een kaars licht op evenals de glimlach die opnieuw ontwaakt…

De zon zakt langzaam weg achter de zee In de verte zie ik je gezicht Je lacht naar me Ik zie je dansen in de kamer Borduren op een volgend stuk Ave Maria op de achtergrond Je staat op loop naar de keuken Pakt thee met wat citroen erin Je lacht en kijkt me aan Nog steeds je lieve ogen en je glimlach De zachte rimpelige hand met lange…

Wie een pistool dat ook nog is geladen Verzendt naar iemand uit de politiek Is geestelijk natuurlijk ernstig ziek, Maar hij beperkt gelukkig wel de schade: Met ieder wapen dat zo wordt verstuurd Wordt nooit meer op een medemens gevuurd.…

Je vraagt je wel eens af waar het op slaat: Een voetbaldeen geeft klappen aan collega's Een hele massa moslims slaat zijn eega's En er is zoveel handgemeen op straat Maar verreweg het droevigste geval is Regilio! Die gast die slaat echt alles!…

Al sprak men officieel van grote zorgen Toch is het ook dit keer nog goed gegaan. Nee, van doktoren kun je niet op aan, Dus heb ik boos mijn pen weer opgeborgen. Reeds had ik een ontroerend vers geschreven, Maar niks ervan, Prins Claus blijft mooi in leven.…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Hoe vreselijk schijnheilig zijn de Britten: Ze schijnen er geen greintje van begrip Te hebben voor de Nederlandse kip Wanneer er koeie-eiwitten in zitten Maar embryootjes van een donker stel In blanke moeders, dat mag blijkbaar wel…

Nieuwe klanken klinken luid verbonden in echo’s woord Het gevoel van binnen voluit stroomt door het bloed ongestoord Vragen zweven vrij naar buiten geurend door de wind gevangen Het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen De geest luistert met open oor innerlijke stem spreekt goed De groei vind zijn eigen spoor…

begaan met kleine dingen die mij niet onopgemerkt blijven het laatste dwarrelende blad een kroonkurk tussen kiezels op 't pad van de begraafplaats de verloren geraakte sigaar met het kleurige bandje (AGIO) en bij een witmarmeren zerk de vaas met rode rozen zo zoek ik met eigen ogen in een wereld van wanorde naar de kleine dingen die…

Hij is net vijfenzeventig geworden En roept met arrogant hautaine blik: "De Tweede Wereldoorlog, dat ben ik!" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

Ogen wentelen lichten lichten laaien landen in de verte brandt een vuur mij vlamt een gloed mij en stil trilt het onbekende sterrewachten wachten mij dat ik reize Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…

aan mij is geen sjamaan verloren gegaan voor mij geen gehuil bij volle maan daarvoor ben ik te nuchter in dit aardse bestaan…

kleuren dreven en spoelden weg terwijl een gloed zich liet gaan de wind verdwaalde in het licht van het ondergaan en de opkomende maan spiegelde zich in het rimpelend kleed en een nevel omhulde een blanke zwaan onzichtbaar in de nacht streelt een sluier verborgen schoonheid en verbeeldingskracht…

In het heetst van mijn zinnen brand ik er vurig op los Zonder mezelf te verliezen stijg ik naar de hemel Wolken wijken uiteen de bliksem raakt mijn verhitte brein innerlijke fonteinen bloeien op De mist vervaagt heldere blikken vangen ieder detail schrijven de kern In kleurige regenbogen ontvouwt de droom en spreekt…

wachtende ongeduldig dolend in het ongewisse blijvend starende ogen priemen in het niets dat een leeg beeld weergeeft op een troebel netvlies een diepe zucht zakt diep weg verloren in machteloze strijd om zekerheid eindeloze stroom gedachten verwaaieren in een onrustig hoofd bezeten moe en gestreden berust hij…

Omdat ooit een belasting is geheven Die tal van burgers onrechtvaardig scheen Kwam men bij de formatie overeen Om Kok z'n kwartje nu maar terug te geven. Maar wat moet Kok met al die kwartjes doen? De man heeft al een vorstelijk pensioen.…

Haar oogleden zijn verfrommelde gordijnen die haar vensters onttrekken aan zijn beeldende blik Hij beziet de droge sloten die van haar neus naar haar mond lopen en wilde beken vormen als haar tranen willen stromen Op haar bovenlip het donzig bos dat bescherming biedt aan dunne twijgen gegroeid door de tijd en het overmatig roken…

Het dringt niet meer door Wat ik zeg of doe Het houdt je niet meer bezig Wat ik voel of negeer Onze vriendschap is niet meer Wat het ooit schijnt te zijn geweest Ik kijk niet meer Waar jij niets meer laat zien Ik loop door Maar voel jouw ogen in mijn rug Waar ik ook ga of kom Jij zal er altijd zijn Ik kan niet meer nadenken Want het…

Geweld is tegenwoordig in de mode; Dus draait een terrorist zijn hand niet om Voor het bedenken van een vuile bom Om daarmee vele vijanden te doden. Met heimwee denk ik terug aan vroeger jaren Toen er nog enkel schone bommen waren.…

angstige ogen blikken om je rent en valt het hart staat even stil vraagt je af waarom twee tellen zijn genoeg krabbelt op, weerstaat kruist blikken vurig terug het hart dat gaat een helder licht verschijnt je kijkt, verrijkt stapel hoop klimt op het spiegelbeeld verdwijnt…

Als klare klanken klinken in een helder kristallen glas kun je jezelf verdrinken Aanzwellingen van gevoel volmaakt Uitstromingen van wondere klank in de diepste ziel geraakt Dromend op muziekwolken drijven Klankenrijkdom in volle kleur momenten van eeuwig blijven In vergetelheid verlangen waaiend in lichte geluiden door golfjes klank…

Vereeuwigd achter glas staan moeder en vader plechtstatig tentoongesteld omrand door glanzend kader Met haar mooiste kleding zit zij met doffe oogopslag het hoofd passief geheven en met gedwongen lach In zijn trots versleten staat hij vlak naast haar zijn arm om haar leuning plechtig van gebaar Oud en moe als zij waren en met doorleefd…

O Guus, Gij die tot God geworden zijt En die in Zuid-Korea wordt aanbeden, Zie uit den hoge Holland hier beneden En red ons uit de diepste narigheid. Het feit dat wij op het WK ontbreken Dat kunt u dinsdag op de Duitsers wreken.…