(voor Natalia van Doeveren)
Het lijkt wel oorlog in Oekraïne,
zoals er door egoïstische criminelen
geld afhandig wordt gemaakt, waarbij
de armen eenmaal andermaal de dupe zijn
en zelfs het loodje leggen.
Als medicus zie je de misstanden en
word je door de valse gieren verleid
om met hun valse praktijken mee te doen.
Omdat je dat weigert…
De vijanden gevallen,
mijn kameraden verraden,
gesneuveld voor de richters
met hun vuur.
En ik die op het
randje van geluk en
onwaarschijnlijkheid
overleefde.
Nu nog alleen dit naakte voortbestaan,
waaraan kan ik mij nog hechten?
Een mens alleen doet niet zo veel,
kan niet zo veel, want voor wie
zou hij het nog doen?
Immers, de…