202 resultaten.
dicht bij mij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 196 Dichten
brengt mij dichterbij
de dingen, die ik voel
want meer nog dan
ik zeggen kan
is schrijven
wat ik bedoel...
de woorden...
wandelen met mij
nooit verder en
veel dichterbij
mijn hart en
in mijn hoofd
laten zij zich vinden
in hun eigen
stralend licht dat
nooit wordt gedoofd...…
Een grote ramp.
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 462 Een zorgeloos jong leven.
Alleen overgebleven
dit alleen al is een ramp
Hoe moet zo'n leven verder
met die vreselijke herinnering?
Ik denk dat het niet meer kan.
Hij zal het nooit meer vergeten
zijn leven lang.
En moet er mee leren leven
omdat het niet anders kan.…
nacht-zee
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 377 De schemering draagt de zwaarte
van de nacht met zich mee
stemmen roepen, vergeten namen
uit het hart van oude bomen
en ik val als een ster
in de spiegel van de zee
naar de bodem van een diep
en donker dromen...
waar oude wonden helen,
verzonken herinneringen
eenzaam wachten...op het licht
voor jaren bedolven
onder water,zout en…
Een nieuw leven.
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 593 Een veulen geboren in de wei.
Zijn moeder trots
en liefdevol erbij.
Het veulen staat daar
nog trillend en wankelend
op zijn lange benen.
Stil en ontroerd,
ga ik weer henen.…
Deja vu
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 502 Ik wandel door dagen van vroeger
laat kleurt de zon de avond rood
licht klimt in huizen van straten
stroomt uit ramen in een stad
waar ik eens iets moois gevonden had
maar ik raakte het kwijt
en weet nu niet meer wat...
mijn zintuigen vangen
geuren en geluiden
uit een verloren tijd
ik droom alles terug,
liggend tussen bloemen
in het…
IJdelheid
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 383 Een trotse zwaan glijdt door de gracht.
Met een smett'loos witte verenpracht.
Plots scheen hij zich te bedenken
om wat aandacht aan zichzelf te schenken.
Ging met zijn snavel flink te keer.
Verloor daarbij een witte veer.
Door het geklater, vormden zich
kringen om hem heen in 't water.
Nadat de poetsbeurt was volbracht,
zwom hij weer verder…
De zin van woorden
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 1.392 Ik had iets willen zeggen
wat jij verkeerd verstond
toen jouw woorden vielen
buiten zinnen...op de grond
langzaam raap ik de scherven
bijeen van wat ik dacht dat
er was maar misschien
dat het nooit bestond
het leven valt niet in
rechte banen, want alleen
en in tranen, schrijf ik
op de beslagen ramen
waarachter jij verdween
waarom…
Vederlicht
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 575 lichtvoetig treed zij voor het voetlicht
danst zichzelf tot gevleugelde zwaan
reikhalzend vliegt zij voorbij
de werkelijkheid en waan
van dit aardse bestaan
alle ogen, op haar gericht
tot het doek valt en zij
eenzaam huiswaarts gaat
in een nacht zonder licht
thuis toont de spiegel
haar vermoeide gezicht
de weegschaal kroont haar
tot…
Binnen-kamers
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 366 zij is eenzaam
in de ware betekenis
van dat woord
pratend in zichzelf,
verwacht zij geen
antwoord want wie
hoort haar in de
kamers waar zij leeft,
omringd door bloemen
die niemand meer geeft?
er klinkt een schreeuw
om aandacht zonder
geluid wanneer zij
deuren en ramen sluit
snakkend naar lucht,
op zoek naar het licht
liever…
Vroeger is een huis
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 469 Vroeger
is een huis
waar ik later
wakker wordt
gefilterd zonlicht
laat kleine stofjes
dansen in kleuren
van glas...
en ik voel mij
weer thuis
een zachte bries
van herinnering
blaast nieuw leven
in de leegte
waar ik woorden vind
uit de tijd
van het kind
in de tuin...
op het zuiden
strooi ik ze uit
op de wind
een…
Bomen in het bos.
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 760 Ik loop door het bos.
De wind ruist door de bomen
die staan in een dichte rij te dromen.
'k Ga er stil aan voorbij
en luister naar hun gefluister.
De bladeren ritselen.
Ik wou dat ik ze kon verstaan.
Maar kan er toch alleen maar naar gissen.
Misschien zijn't verhalen
van hun belevenissen.…
verdriet
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 874 Ben op ademhalen na stil
en denk aan mijn problemen
die me geen rust geven.
Dat ik wel anders wil
maar niet anders kan.
Wat zou ik weer graag
zorgeloos zijn,
zoals een kind
die de dag begint,
zonder gevoelens
van verdriet en pijn.…
wandeling in de eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 535 Dwalend door het land
met prachtige uitzichten
van wolkenpartijen.
Genietend loop ik hier langs
Hopend dat dit moment
nooit zal eindigen.
Maar die sfeer gaat weer voorbij.
En het leven vraagt
om weer gewoon verder te gaan.…
Een wonder
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 308 Een roos nog in de knop.
De natuur wacht stil....
tot hij zich langzaam ontvouwt
en stralend open gaat!
Het is een wonder op zich....…
Onze poes
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 746 Mijn schat,
Wat was je apart
klom over het dak
keek uit in de goot
over de straat
en wachtte me op
tot ik weer kwam
Je was aan komen lopen
in onze tuin
zo klein was je nog
een kitten
kon je niet laten gaan
kreeg bij ons je bestaan
'k heb van je
gehouden zoveel!
maar je bent er niet meer..
en dat doet zo zeer!
Ik mis je!…
Vogelzang
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 368 Op een zonnige dag
zit ik in de tuin
op het terras
en sluit mijn ogen.
Ik hoor de vogels
zingen in de bomen.
't Is een prachtig gezang
om te horen!
Alles klinkt door elkaar
duiven, merels, mussen
kan hier naar luisteren, uren!
en ondertussen
denk ik, kon dit moment
altijd maar voortduren!…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 801 Terug verlangend
naar een tuin
van vroeger
vol met rozen
in verschillende kleuren.
Die heerlijk geurden!
Ik zou daar nog
een keer willen vertoeven
om daar die sfeer weer
opnieuw te proeven...
Die tuin zal wel niet
meer bestaan
want er zijn al jaren
voorbij gegaan....…
Een wens
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 954 De dag is weer voorbij
en de nacht is gekomen.
Buiten staan de bomen
te dromen.
ze fluisteren toch
nog zacht:
"Ik wens je een goede nacht.
'k ben zelf niet bij machte...
De wens is de vader
van de gedachte....!"…
Genieten van de dag
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 270 Geniet in je leven
en pluk de dag!
Dat geen zorgen
voor morgen
je plagen mag.
Alles van de
zonnige kant
bekijken.
Dat zal je
vreugde geven
en ga je het leven
anders beleven!…
Samen
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.270 Al vele jaren samen
lief en leed gedeeld
in voor- en tegenspoed.
Niet altijd de dag
blij begroet....
Maar toch samen doorgegaan
want de liefde bleef bestaan
hoop dat we nog jaren samen
verder mogen gaan!…
Een nieuwe wereld
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 450 Stil staar ik voor me heen
en denk aan alle leed en pijn
kon iedereen maar gelukkig zijn.
Een wereld zonder zorgen.
Dat is mijn grootste wens
voor ieder mens.
dat al het leed zal verdwijnen.
Maar we mogen een volmaakte
wereld verwachten.
Dat houd ik in mijn gedachten!…
Het leven van een bij.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 237 Een bij zat op een bloem
en zoog de honing.
Hij dacht:"Dat breng ik
naar mijn woning!
En vloog weer heen
nam nog een aantal
bloemen mee....
En was daarmee tevree.
Ging weg weer
van de bloemen...
Ik hoorde hem
tevreden zoemen.…
Avondrust
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 312 Het is een late zomeravond
't Is bijna nacht....
'k geniet nog even van die rust
Zit buiten en hoor
geen vogels meer fluiten
het is tastbaar stil
de sterren stralen zacht....
Het is een rustgevende sfeer.
Verlang verder niets meer
dan dit moment.
En wens dat deze stille uren
nog even voort kunnen duren....…
Korenveld met bloemen.
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 763 Een korenveld
versiert met korenbloemen
Prachtig blauw!
Het veld kleurt
als goud in de zon....
Ik sta aan de rand
en kijk ernaar....
Pak m'n camera
en kan het niet laten,
van die sfeer
een foto te maken.
Ik blijf nog even staan,
om daarna weer
verder te gaan.....…
Eindelijk tranen.
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 699 Ik laat m'n tranen eind'lijk gaan.
Kan ze niet meer tegenhouden.
Had ze opgespaard al tijden
ik wil niet langer lijden...
't Verdriet moet ik even kwijt
en weet dat huilen mij bevrijdt.
Om weer verder te kunnen gaan...
Ik wil er echt weer tegenaan!…
Droom-vlucht
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 398 Een droomvlucht terug
naar dagen die eens
oneindig voor mij lagen
bracht een glimlach
en geluk kwam mij
dansend tegemoet
een witte veer
dwarrelde langzaam neer
als stille engelen-groet
en tekende vleugels
op schelpen uit de diepte
van de zee, ik droeg ze
naar het licht
ze vlogen...met mij mee
los van de grond
waar ik in…
Het vallen van sterren
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 679 Wie kent de
bitterzoete pijn
in stilte vergeten,
het vage weten
niet meer hier te kunnen zijn
waar elke dag opnieuw begint
in zachte hemel-kleuren
alsof je dansend
dromen omarmde
dwars door avondrood heen
verloren in de nacht , alleen
jezelf pas terug vond
in een schaduw-leven
achter verborgen schemer-deuren
waar je voor heel…
Zomertijd
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 385 De natuur staat
in volle bloei!
Bomen en bloemen...
Teveel om
op te noemen.
Een stille kracht
doet alles open bloeien...
Gods schepping
is een wonder!…
Wespenplaag
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 348 Een wesp in een glas fris.
Ik vis hem eruit
en kijk hoe het met hem is.
Hij poetst met zijn pootjes
over z'n hele lijf
en gaat een eindje lopen.
Ik blijf toch hopen
dat hij weer gaat vliegen
de vrijheid in.....
Wat een avontuur voor dit dier!
Maar 't was gelukkig
niet van lange duur...
Ik gun hem toch zijn leven.
Al kan hij rake steken…
Wie met de zon danst
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 675 Wie met de zon danst
als een kind
in zomers die
als bladeren verwaaien
kan verdwalen
op de wind
tot aan het graf van
een winterse dood
zal ik de mantel van
herfstvlinders dragen
met vleugel-ogen
zonder vragen
mijn schaduw
vooruitwerpen
in de tijd
waar ik het licht
kan vangen dat
paden plaveid
om rozen te kweken
want geuren worden…