Deja vu

Ik wandel door dagen van vroeger
laat kleurt de zon de avond rood
licht klimt in huizen van straten
stroomt uit ramen in een stad
waar ik eens iets moois gevonden had
maar ik raakte het kwijt
en weet nu niet meer wat...

mijn zintuigen vangen
geuren en geluiden
uit een verloren tijd
ik droom alles terug,
liggend tussen bloemen
in het zachte gras van parken
omarm ik de bomen en luister
naar het ritselend gefluister
van de wind, hoop dat ik
het antwoord vind in een
geheimtaal van dromen
die mijn hart kan verstaan...

zoveel is er verloren gegaan
toch dacht ik het opnieuw
te kunnen vinden
in dat magische moment
vreemd maar toch bekend
een vage herinnering
die ik voor heel even
op mijn netvlies ving...

Schrijver: Astrid Voerman, 19 mei 2010

astridvoermanhotmail.com

herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 18 stemmen 502