Alle inzendingen over Wintergras

wintergras - restant van de Champions League-droom…

ze raken nooit uitgeteld stilte wil een hoofdrol in een huis dat blijft verhalen een draaiboek dat niet liegt ik heb het leven nu geleerd ik zal het water blijven dragen tot de avond binnenkruipt morgen zullen er branden zijn ik wil het wintergras zien groeien ik zal ontsnappen aan de tijd het moet me lukken om de snaren van een harp te tellen…

langs het mossig muurtje blader ik het najaar door vuur de wilde wingerd aan vlammen zal zij stil zal ik staan mijn leeggeroofde armen zullen kraken onder vallend hemelglas tot het sneeuwklokje witter oogt dan wintergras houd ik een stille wake…

nachtegaal trilt het winterwit uit het vroege morgenkleed in een waas berijpt en strakke snit vleugelt hij zorgenbreed door een asgrauwe dageraad door breekbaar grijs en olmenlaan tot aan de rand van het bestaan waar de tijd geen tijd beslaat Daar verdampt zijn verenjas buigt zijn vlucht naar nooit meer terug het koele ijs en het geknakte wintergras…

handen gaf een nacht in pijn wakend door mijn eigen hand en boven alles, op jouw hoofd de ander hield je vast de nacht ontlast met jouw blik gericht naar haar jouw liefste uren lang haar naam en ogen in de jouwe dansend op haar hartenklop die stervend met dit leven mee een trouwe leidraad was morgen ruik ik lente in het koude wintergras…